Na podstawie piśmiennictwa oraz badań własnych stwierdza się, że jakość życia osób niepełnosprawnych ruchowo zależy od takich czynników jak wiek, płeć czy też aktywność zawodowa. W artykule przedstawiono wyniki badań przeprowadzonych na grupie 426 osób (wiek 18-65), które wskazują, że osoby niepełnosprawne ruchowo aktywne zawodowo mają wyższe poczucie jakości życia od osób nieaktywnych zawodowo. Kobiety lepiej niż mężczyźni oceniają swoje funkcjonowanie fizyczne. Najwyżej swoją jakość życia ocenia najmłodsza grupa wiekowa. Biorąc pod uwagę wnioski płynące z badań, podkreślić trzeba potrzebę działań na rzecz osób niepełnosprawnych ruchowo w zakresie podnoszenia jakości ich życia. Do działań takich zaliczyć należy działania szkoleniowe oraz doradcze.

W artykule przedstawiono możliwości zastosowania algorytmów genetycznych do wspomagania działań związanych z ograniczaniem zawodowej ekspozycji na hałas. Omówiono zasadę działania algorytmów genetycznych oraz podstawowe pojęcia z nimi związane. Zaprezentowano algorytm genetyczny do optymalizacji położenia źródeł hałasu i stanowisk pracy w środowisku pracy pod kątem minimalizacji zagrożenia hałasem pracowników. Przedstawiono przykład programu komputerowego bazującego na zaprezentowanym algorytmie genetycznym oraz uzyskane za jego pomocą wyniki.

Na zewnętrznych stanowiskach pracy często równocześnie oddziałują naturalne promieniowanie UV oraz różne substancje chemiczne, co może powodować choroby skóry, zwane fotodermatozami egzogennymi. Wśród grup zawodowych zatrudnionych na takich stanowiskach pracy są m.in. pracownicy budowy dróg układający asfalt. Źródłem fototoksycznych substancji chemicznych na tych stanowiskach są masy bitumiczne a substancjami fototoksycznymi w niej zawartymi są fenantren i antracen. Niezbędne jest zapewnienie pracownikom odpowiednich środków ochrony, wytypowanych na podstawie przeprowadzonej oceny ryzyka zawodowego. W niniejszym artykule przedstawiono opracowane kryteria i metodę oceny ryzyka związanego z łącznym oddziaływaniem naturalnego promieniowania UV i czynników chemicznych. Jest to metoda szacunkowa, która opiera się na wyznaczaniu wskaźnika ekspozycji skóry na promieniowanie UV i czynniki chemiczne z wykorzystaniem odpowiednich współczynników przeliczeniowych i nie wymaga dokonywania pomiarów przez pracodawcę.

W artykule przedstawiono zasady oceny obciążenia cieplnego człowieka w zimnym środowisku dotyczące zarówno wychłodzenia ogólnego, jak i lokalnego. Opisano też czynniki wpływające na zróżnicowanie wymagań pracowników odnośnie ciepłochronności odzieży ochronnej. Wyszczególniono czynniki pozwalające zachować równowagę cieplną w zimnym środowisku.

W artykule poruszono sprawy młodych pracowników (15-24 lata), ich sytuacji na rynku pracy, prawne wytyczne dotyczące zatrudniania osób młodocianych (16-18) oraz kwestię zagrożeń zdrowotnych młodych pracowników w miejscu pracy (szczególnie obciążeń układu mięśniowo-szkieletowego). Podano również przykłady dobrych praktyk w tym zakresie.

W nawiązaniu do opisanego we wcześniejszej publikacji („BP” nr 4/2011) behawioralnego podejścia do zmiany postawy wobec bezpieczeństwa pracy, w artykule omówiono wyniki badania przeprowadzonego przez CIOP-PIB w latach 2008 i 2010 na próbie 500 pracowników górnictwa, budownictwa oraz przetwórstwa przemysłowego, dotyczącego stosowania w polskich przedsiębiorstwach pozytywnych i negatywnych sankcji w celu poprawy bezpieczeństwa pracy. Wskazują one na duży odsetek pracodawców niestosujących wobec pracowników żadnych formalnych motywacji do bezpiecznych zachowań. Konieczne jest zatem zachęcanie, szczególnie pracodawców z małych przedsiębiorstw, do podejmowania takich działań. Przedstawiono także przykład negatywnych sankcji zastosowanych w średnim przedsiębiorstwie budowlanym w stosunku do pracowników, którzy złamali przepisy bezpieczeństwa pracy.