Mając na względzie powszechne w warunkach przemysłowych negatywne oddziaływanie na pracujących czynników towarzyszących procesom pracy Unia Europejska (UE) w prawodawstwie i normach wprowadziła następującą terminologię:
zagrożenie - potencjalne źródło szkody (urazu lub innego pogorszenia stanu zdrowia) PN-EN ISO 12100-1:2005: wg pkt. 3.6
[1].
Termin „zagrożenie” może być uszczegółowiony z podaniem jego pochodzenia (np. zagrożenie mechaniczne, zagrożenie elektryczne) albo charakteru oczekiwanej szkody (np. zagrożenie porażeniem elektrycznym, zagrożenie cięciem, zagrożenie zatruciem, zagrożenie pożarem).
W myśl tej definicji zagrożenie:
- istnieje stale podczas zgodnego z przeznaczeniem użytkowania maszyny (np. ruch niebezpiecznych części przemieszczających się, łuk elektryczny w czasie spawania, niewłaściwa pozycja ciała, emisja hałasu, wysoka temperatura);
- albo może wystąpić nieoczekiwanie (np. wybuch, zagrożenie zgnieceniem w wyniku niezamierzonego/nieoczekiwanego// uruchomienia, wyrzucenia części w wyniku pęknięcia, upadek z powodu przyśpieszenia/zahamowania).