Występowanie zagrożeń biologicznych w środowisku pracy i życia często powoduje konieczność zastosowania odpowiedniego sprzętu ochrony układu oddechowego. Wymaga to znajomości zarówno podstawowych zagadnień wynikających z prawodawstwa UE, jak i specyfiki doboru tego sprzętu z uwzględnieniem jego klasy ochronnej i czasu bezpiecznego stosowania. W tym względzie pomocna będzie powszechnie dostępna i prosta w obsłudze aplikacja mobilna, przeznaczona do doboru i monitorowania czasu stosowania sprzętu ochrony układu oddechowego przez indywidualnych użytkowników. W artykule opisano w sposób syntetyczny podstawowe wymagania prawne wobec sprzętu ochrony układu oddechowego oraz wyniki badań ankietowych dotyczące doświadczeń użytkowników takiego sprzętu oraz ich oczekiwań co do funkcjonalności aplikacji. Przedstawiono też ogólne założenia do opracowania aplikacji.

DOI: 10.5604/01.3001.0015.2296

Artykuł prezentuje wybrane wyniki badania „Diagnoza i prognoza rynku usług bhp i charakterystyka służby bhp w Polsce”, zrealizowanego w 2020 r. Badanie obejmowało przeprowadzenie telefonicznych wywiadów kwestionariuszowych na próbie 500 przedstawicieli wewnątrzzakładowej służby bhp oraz specjalistów bhp spoza zakładu pracy. W artykule skoncentrowano się na wynikach dotyczących: struktury służby bhp, warunków wejścia do zawodu i awansu zawodowego oraz warunków zatrudnienia w służbie bhp, a także źródeł satysfakcji i trudności zawodowych.

DOI: 10.5604/01.3001.0015.2297

Innowacja oznacza – według definicji OECD – wdrożenie nowego lub znacząco udoskonalonego produktu, usługi czy też metody, np. zarządzania. W artykule przedstawiono poziom wdrożenia innowacji organizacyjnych w Polsce na tle innych państw. W świetle tych statystyk Polska zajmuje jedno z gorszych miejsc pod względem innowacyjności. Tymczasem o innowacyjności może świadczyć również umiejętność szybkiego reagowania na zmiany w bliższym i dalszym otoczeniu przedsiębiorstwa oraz szybkiego wdrażania niestosowanych dotąd metod i organizacji pracy w celu zapewnienia ciągłości działania. Takimi umiejętnościami wykazały się polskie przedsiębiorstwa w obliczu epidemii COVID-19.

DOI: 10.5604/01.3001.0015.2298

Stosowanie nanomateriałów w różnych dziedzinach krajowej gospodarki z jednej strony przyczynia się do wytwarzania produktów ułatwiających życie człowieka i do poprawy komfortu tego życia, z drugiej zaś, w przypadku nieprawidłowego zarządzania ryzykiem, może powodować zagrożenie dla zdrowia pracowników. Z tego względu konieczne jest identyfikowanie, ocenianie i ograniczanie zagrożenia związanego z narażeniem pracowników na te niebezpieczne materiały. Przedstawione w artykule szacunkowe metody oceny ryzyka zawodowego są obecnie jedynym rozwiązaniem umożliwiającym prawidłowe zarządzanie ryzykiem stwarzanym przez projektowane nanomateriały (ENMs) i podejmowanie odpowiednich działań w celu ograniczenia zagrożeń. Wdrożenie tych metod umożliwi polskim pracodawcom dostosowanie się do zaleceń wynikających z dyrektywy 98/24 EC w obszarze zarządzania ryzykiem zawodowym związanym z tymi specyficznymi substancjami chemicznymi.

Podstawowymi rozwiązaniami problemu oceny ryzyka zawodowego stwarzanego przez nanomateriały są metody control banding (metody CB), uwzględniające właściwości fizykochemiczne i specyfikę oddziaływania nanocząstek na żywe organizmy. Metody te są coraz powszechniej stosowane w państwach UE, w USA i Kanadzie, a także zalecane przez Międzynarodową Organizację Pracy, Światową Organizację Zdrowia oraz Europejską Agencję Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy.

DOI: 10.5604/01.3001.0015.2299