W artykule przedstawiono wyniki badań dotyczących częstości występowania oraz nasilenia dolegliwości bólowych ze strony układu mięśniowo-szkieletowego u pracowników zatrudnionych w budownictwie. Badania kwestionariuszowe przeprowadzono metodą sondażu diagnostycznego. W badaniach wzięło udział 600 mężczyzn w wieku 20-65 lat (34,9±13,7) zatrudnionych w budownictwie. Ocena dolegliwości mięśniowo-szkieletowych została przeprowadzona przy pomocy kwestionariusza NMQ (Nordic Musculoskeletal Questionnaire) uzupełnionego o skalę VAS. Najczęściej zgłaszanymi dolegliwościami układu mięśniowo-szkieletowego były: bóle kręgosłupa w odcinku lędźwiowo-krzyżowym i szyjnym kręgosłupa, stawów ramiennych oraz odcinka piersiowego kręgosłupa. Istotnie statystycznie częściej na występowanie tych dolegliwości uskarżali się pracownicy 50+ w porównaniu do pracowników młodych (p≤0,05).

Przedmiotem artykułu jest bezpieczeństwo w pracy w odniesieniu do operatorów podestów oraz osób znajdujących się w pobliżu miejsca wykonywanych zadań. Autor tekstu omawia poszczególne czynności związane z podstawowymi obowiązkami operatora pod kątem zapewnienia bezpiecznych i higienicznych warunków pracy. Swoją uwagę skupia na procesie kontroli stanu technicznego urządzenia oraz mechanizmów zabezpieczających, będących decydującym czynnikiem minimalizującym ryzyko wypadku. Jako że ponad 90% wypadków wynika ze złej eksploatacji, celem artykułu jest zwiększenie świadomości osób zaangażowanych w proces użytkowania podestów. Wysoki poziom świadomości  –  operatorów i właścicieli podestów, współpracowników, pracowników służby bhp oraz kierowników odpowiedzialnych za technologię pracy –  jest kluczem do zachowania bezpieczeństwa i wyeliminowania wypadków.

Proces wdrożenia ma na celu dostosowanie nowo zatrudnionego pracownika do środowiska pracy i panujących w nim zasad. Właściwie zaprojektowany wpływa na szybsze dopasowanie się pracownika do nowej roli, zwiększenie jego poczucia bezpieczeństwa i zminimalizowanie ryzyka odejścia z organizacji. Pierwszym etapem procesu jest właściwe wprowadzenie pracownika na stanowisko pracy. W kolejnym etapie pracownik odbywa wstępny staż pracy, który jest obserwowany, a następnie oceniany przez przełożonego. W ostatnim etapie wdrożenia wyznaczany jest kierunek rozwoju zawodowego pracownika. W celu realizacji procesu adaptacji wykorzystuje się dostępne narzędzia o charakterze powitalnym i integrującym. Przy doborze narzędzi warto skorzystać z dobrych praktyk stosowanych przez inne przedsiębiorstwa.

W artykule przedstawiono pojęcie kapitału psychologicznego i jego rolę w funkcjonowaniu pracowników. Przytoczono badania dowodzące związków między kapitałem psychologicznym a dobrostanem pracowników, ich innowacyjnością i efektywnością. Wskazano również na źródła kapitału psychologicznego, który mimo że jest zasobem indywidualnym, kształtowany jest m.in. przez wybrane psychospołeczne cechy pracy: styl przywództwa, klimat organizacyjny, wsparcie społeczne. Podano przykłady interwencji mających na celu rozwój tego kapitału wśród pracowników.