W artykule przedstawione zostały wyniki badań dźwięku dzwonków szkolnych, traktowanych jako źródło hałasu. Badano także, czy dźwięk ten jest słyszalny na przerwach między lekcjami w szkole podstawowej. Badania wykonano w odniesieniu do dwóch wariantów: w pierwszym na korytarzu szkoły działały dwa identyczne dzwonki;  w drugim ­– tylko jeden z nich. Przyjęto dwa kryteria oceny: braku szkodliwości dźwięku dzwonka (tj. braku jego szkodliwego wpływu na ubytki słuchu ludzi) oraz słyszalności dzwonka w czasie przerwy między zajęciami. Oba kryteria dotyczą całego korytarza, gdzie przebywają uczniowie i nauczyciele.

Stwierdzono, że przy działających obu dzwonkach oraz przy działającym jednym dzwonku poziom dźwięku A nie przekraczał poziomów dopuszczalnych hałasu w środowisku pracy ze względu na ochronę słuchu. Kryterium słyszalności było spełnione na całym korytarzu tylko przy włączonych obu dzwonkach, natomiast przy jednym dzwonku nie było ono spełnione w części korytarza. Ponadto, przy jednym włączonym dzwonku występują dużo większe różnice w jego słyszalności na całym korytarzu, niż przy obu włączonych urządzeniach, co należy uznać za efekt niekorzystny.

Na podstawie badań można stwierdzić, że sytuacja, w której działają oba dzwonki na korytarzu jest lepsza niż w przypadku, gdy działa tylko jeden z nich.

Zachowania i postawy pracowników w sytuacji zagrożenia w znacznym stopniu zależą od subiektywnego postrzegania zagrożeń w środowisku pracy. W literaturze przedmiotu powszechnie uznaje się, że subiektywna percepcja zagrożeń związanych z pracą ulega zmianie, nie tylko pod wpływem czynników zewnętrznych, ale również czynników podmiotowych, takich jak wiek, staż pracy lub stan zdrowia pracownika.

W artykule przedstawiono wyniki badań w grupie 1021 pracowników wykonujących prace o charakterze fizycznym, opisujące charakter zależności pomiędzy wspomnianymi czynnikami, a percepcją zagrożeń związanych z pracą oraz opiniami na temat możliwości pracy po ukończeniu 60. roku życia.

Pracodawcy decydujący się na zawieranie umów cywilnoprawnych ze względu na niewątpliwe korzyści wynikające z tego faktu muszą zdawać sobie sprawę, że zatrudnienie na podstawie umowy zlecenia niesie za sobą także niekorzystne skutki dla zleceniodawcy. Chodzi głównie o ryzyko uznania stosunku pracy przy niewłaściwym, bądź nieprecyzyjnym sformułowaniu umowy zlecenia oraz niewłaściwym sposobie jej realizacji.

Jeśli zatrudniający nie zapewnia zleceniobiorcom dużej swobody i samodzielności w zakresie organizowania pracy i tak wpływa na wykonywanie zlecenia, że rzekomy zleceniodawca wykonuje je będąc mu podporządkowanym,  określa godzinowy wymiar czasu pracy (ściśle wyznacza godziny rozpoczynania i kończenia pracy), wskazując przy tym dokładnie miejsce wykonywania zlecenia, w szczególności w siedzibie pracodawcy, to z pewnością zatrudniony domagający się uznania stosunku pracy wygra w sądzie pracy.

 W przypadku, gdy nawiązany stosunek prawny przejawia większość z powyższych elementów, wówczas decydujące jest ustalenie, które z tych cech mają charakter przeważający. Natomiast jeżeli umowa wykazuje wspólne cechy zarówno dla umowy o pracę, jak i umowy prawa cywilnego z jednakowym ich nasileniem, o jej rodzaju decydują zgodny zamiar stron i cel umowy. Co ciekawe, nazwa umowy nie ma w tym przypadku decydującego znaczenia.

Wypadki drogowe stanowią jeden z najważniejszych problemów polityki zdrowotnej i społecznej współczesnego świata. Obecnie na świecie śmiertelny wypadek drogowy zdarza się średnio co 50 sekund, a co dwie sekundy powoduje on obrażenia u ludzi. Według WHO każdego roku na drogach świata ginie prawie 1,3 mln osób, a od 20 do 50 mln osób doznaje ciężkich obrażeń ciała i wymaga długotrwałego, kosztownego leczenia.

Wielu następstwom wypadków drogowych można skutecznie zapobiegać, co wymaga  jednak ciągłej pracy nad nowymi metodami i technikami efektywnej profilaktyki. W ostatnich latach, z powodu ciągłego wzrostu liczby ofiar śmiertelnych i rannych w wypadkach w ruchu drogowym, podjęto szereg inicjatyw dotyczących poprawy bezpieczeństwa ruchu drogowego w skali kontynentalnej i globalnej.

W artykule przedstawiono najważniejsze światowe i europejskie programy dotyczące profilaktyki wypadków drogowych.