1937
Powołanie Wzorcowni Urządzeń Ochronnych oraz Poradni Bezpieczeństwa Pracy i Przemysłu przy Muzeum Techniki działającej do rozpoczęcia II wojny światowej, będącej pierwowzorem CIOP, pod kierownictwem wicedyrektora Muzeum Techniki i Przemysłu - inż. Andrzeja Mazurkiewicza

1947
Powołanie Wzorcowni Urządzeń Bezpieczeństwa i Higieny Pracy kontynuującej działalność Wzorcowni Urządzeń Ochronnych oraz Poradni Bezpieczeństwa Pracy i Przemysłu, mieszczącej się w późniejszej siedzibie CIOP w Warszawie przy ul. Tamka 1.

1950
Ustawa z dnia 4 kwietnia 1950 r. o powołaniu Centralnego Instytutu Ochrony Pracy. Uchwała Rady Ministrów z dnia 31 maja 1950 r. w sprawie przejęcia Wzorcowni Urządzeń Bezpieczeństwa i Higieny Pracy przez Centralny Instytut Ochrony Pracy (M.P. z 1950 nr 67 poz. 795)

1950 (26 maja)
Nadanie statutu CIOP (zarządzenie przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego), dzięki któremu Instytut zyskał m.in. osobowość prawną, uprawnienia do wydawania opracowań naukowych i popularnych z zakresu ochrony pracy, produkcji urządzeń i sprzętu do celów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Jednostką nadzorującą i wytyczającą kierunki prac CIOP była Rada Naukowa, a jej pierwszym przewodniczącym prof. dr Ignacy Malecki.
Powstaje 9 zakładów problemowych:
- Zakład Metodologii i Organizacji Ochrony Pracy
- Zakład Wietrzenia i Klimatyzacji
- Zakład Chemii
- Zakład Konstrukcyjny
- Zakład Elektryczny
- Zakład Mechaniki
- Zakład Rolnictwa
- Zakład Fizjologii i Higieny Pracy
- Zakład Ochron Osobistych.

Powstają 4 zakłady terenowe o charakterze branżowym zlokalizowane w Krakowie (Zakład związany z budową Nowej Huty), Bytomiu (Zakład Hutnictwa i Transportu), Łodzi (Zakład Włókiennictwa) i Gdańsku (Zakład Przedsiębiorstw Morskich).

1951
Początki działalności Ośrodka Dokumentacji Naukowo-Technicznej i specjalistycznej biblioteki naukowej.
Powołanie Komitetu Redakcyjnego CIOP, którego zadaniem było redagowanie i wydawanie kwartalnika "Prace CIOP" i "Biuletynu CIOP"

1952 (8 października)
Zarządzeniem nr 322 przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego na CIOP nałożono obowiązek zatwierdzania do produkcji wzorów środków ochrony indywidualnej.

1956 (1 marca)
Nadzór nad działalnością Instytutu (na mocy uchwały nr 42 Prezydium Rządu) przejmuje Centralna Rada Związków Zawodowych.

1961
Ośrodek Informacji Naukowo-Technicznej CIOP przejmuje funkcję Krajowego Ośrodka Informacji BHP przy ścisłej współpracy z Międzynarodowym Ośrodkiem Informacji - CIS działającym w ramach Międzynarodowego Biura Pracy ILO w Genewie.

1969
Nowym przewodniczącym Rady Naukowej zostaje prof. dr Dionizy Smoleński.

1973 (1 stycznia)
Nadzór nad działalnością Instytutu, przejmuje Ministerstwo Pracy, Płac i Spraw Socjalnych (obecnie Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej) - uchwała Rady Ministrów nr 294 z dnia 24 listopada 1972 roku.

1973 (październik)
Przewodniczącym Rady Naukowej zostaje prof. dr Jerzy Olszewski. Powołanie 3 sekcji problemowych: Środowiska Pracy, Ekonomiczno-Prawnej i Ergonomii, oraz 2 komisji: Oceny Planów i Sprawozdań oraz Kwalifikacyjnej.

1973 (listopad)
Zostaje powołany nowy Zakład - Zakład Zawodowej Adaptacji Inwalidów.

1974 (październik)
Na stanowisko przewodniczącego Rady Naukowej zostaje wybrany prof. dr inż. Stanisław Paszkowski.

1981 (listopad)
Przewodniczącym Rady Naukowej zostaje prof. dr med. Jan K. Kostrzewski.

1984
Instytutowi zostaje powierzone przewodniczenie i prowadzenie sekretariatu Międzyresortowej Komisji ds. Aktualizacji Wykazu Najwyższych Dopuszczalnych Stężeń (NDS) i Natężeń (NDN) Czynników Szkodliwych dla Zdrowia w Środowisku Pracy.

1985 (grudzień)
Rozpoczyna się budowa nowej siedziby Instytutu w Warszawie, przy ul. Czerniakowskiej 16.

1990 (luty)
Przewodniczącym Rady Naukowej ponownie zostaje prof. dr med. Jan K. Kostrzewski.

1990 (grudzień)
Zakupienie budynku przy ul. Wierzbowej 48 w Łodzi dla potrzeb Zakładu Ochron Osobistych.

1991 (czerwiec)
Przewodniczącym Rady Naukowej zostaje prof. dr hab. inż. Adam Lipowczan.

1992
Otwarcie nowej siedziby Instytutu w Warszawie przy ul. Czerniakowskiej 16.
Rozwiązanie filii Instytutu w Gdańsku i Bytomiu. Adaptacja budynku w Łodzi dla potrzeb Zakładu Ochron Osobistych.

1994 (czerwiec)
Zakupienie dodatkowego budynku przy ul. Wierzbowej 48 w Łodzi dla potrzeb Zakładu Ochron Osobistych.
Powstanie Centrum Edukacyjnego – placówka oświatowa nr 167/k/94

1994 (19 grudnia)
Polskie Biuro Badań i Certyfikacji (PCBC) udziela akredytacji Instytutowi jako jednostce certyfikującej maszyny, urządzenia oraz środki ochrony indywidualnej i zbiorowej, w ramach państwowego systemu certyfikacji.

1995 (15 listopada)
PCBC udziela akredytacji laboratoriom badawczym Instytutu.

1996
Adaptacja dodatkowego budynku przy ul. Wierzbowej 48 w Łodzi na laboratoria.

1996 (6 grudnia)
Centralna Komisja ds. Tytułu Naukowego i Stopni Naukowych nadaje Instytutowi uprawnienia do nadawania stopnia naukowego doktora w dziedzinie "Inżynieria środowiska".

2000
(15 marca) Instytut uzyskuje akredytację umożliwiającą przeprowadzanie certyfikacji systemów zarządzania bezpieczeństwem i higieną pracy.
(18 maja) Instytut uzyskuje akredytację jako jednostka certyfikująca kompetencje personelu działającego w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy.

2001
Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej powierza Instytutowi funkcję Krajowego Punktu Centralnego (Focal Point) Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy (Bilbao).

2002 (5 listopada)
Nadanie Instytutowi statusu pierwszego w Polsce państwowego instytutu badawczego (rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 5 listopada 2002 r.)

2004
Nadanie Instytutowi statusu jednostki notyfikowanej w Komisji Europejskiej w zakresie dyrektyw dotyczących: środków ochrony indywidualnej (89/686/EWG), maszyn (98/37/WE) oraz emisji hałasu do środowiska przez urządzenia używane na zewnątrz pomieszczeń (2000/14/WE)

2006
Wprowadzenie wydawanego przez Instytut anglojęzycznego kwartalnika International Journal of Occupational Safety and Ergonomics (JOSE) na tzw. listę filadelfijską czasopism naukowych oraz do baz danych Instytutu Informacji Naukowej Thomsona w Filadelfii

2012 (wrzesień)
Zostaje podjęta decyzja o budowie drugiego budynku przy ul. Czerniakowskiej 16.