Do zabezpieczenia rany na kończynie wykorzystuje się najczęściej opatrunek osobisty. Ewentualnym dodatkowym zabezpieczeniem jest kodofix.

Sposób użycia opatrunku osobistego

 W ten sposób można wykonać opatrunek ostateczny i transportowy oraz miejscowy opatrunek uciskowy. Drobne rany na całym ciele można zaopatrzyć konfekcjonowanymi fabrycznie, sterylnymi przylepcami z gazą.

Opatrunek przylepcowy

  Opatrunek na ranę z ciałem obcym wykonuje się ze zwiniętych bandaży układanych wokół tego ciała. W zależności od rozmiarów ciała obcego, przykrywa się je opatrunkiem pokrywającym lub nie. Należy przyjąć, że ponad 1,5-centymetrowe ciała obce pozostawia się nieprzykryte.

  Opatrunki głowy, np. w przypadku oskalpowania, wykonuje się z jałowej gazy i kodofixu.

Opatrunek głowy

Podczas zaopatrywania ran nie wolno [11]:

• usuwać z nich ciał obcych, chyba że jest to całkowicie bezpieczne
• zakładać żadnych, wąskich czy szerokich, opasek uciskowych nad tętnicami
• zdejmować opatrunku uciskowego w celu sprawdzenia, czy krwawienie ustało
• unosić nóg poszkodowanego, jeśli podejrzewa się uraz kręgosłupa
• kłaść lodu bezpośrednio na skórę
• zakładać opatrunku uciskowego bezpośrednio na ciało obce w ranie oraz na ranę nad złamaną kością
• zastawiać poszkodowanego bez opieki, jeśli podejrzewa się pęknięcie kości czaszki
• lekceważyć nawet najmniejszych skaleczeń, ponieważ mogą być źródłem zakażeń
• zakładać opatrunku uciskowego tak, aby zahamował dopływ krwi do zranionej kończyny – tętno powinno być zawsze wyczuwalne.