| Nazwa | 2-Chloroanilina | | Numer CAS | 95-51-2 | | Synonimy | o-chloroanilina, o-aminochlorobenzen |
|
|
| KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
| |
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
| Klasyfikacja CLP | Acute Tox. 3, inhal. (Toksyczność ostra, kat.3 – droga oddechowa), H331;
Acute Tox. 3, dermal (Toksyczność ostra, kat.3 – skóra), H311;
Acute Tox. 3, oral (Toksyczność ostra, kat.3 – droga pokarmowa), H301;
Eye Irrit. 2 (Poważne uszkodzenie oczu/działanie drażniące na oczy, kat. 2), H319;
STOT RE 2 (Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie powtarzane, kat. 2), H373;
Aquatic Acute 1 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego - zagrożenie ostre, kat. 1), H400;
Aquatic Chronic 1 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego - zagrożenie przewlekłe, kat. 1), H410;
| | Oznakowanie CLP | | Piktogramy GHS |    | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H331: Działa toksycznie w następstwie wdychania.
H311: Działa toksycznie w kontakcie ze skórą.
H301: Działa toksycznie po połknięciu.
H319: Działa drażniąco na oczy.
H373: Może powodować uszkodzenie narządów poprzez długotrwałe lub powtarzane narażenie .
H410: Działa bardzo toksycznie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki.
| | Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P261: Unikać wdychania pyłu/dymu/gazu/mgły/par/rozpylonej cieczy.
P273: Unikać uwolnienia do środowiska.
P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy.
P301 + P310: W przypadku połknięcia: natychmiast skontaktować się z ośrodkiem zatruć lub lekarzem.
P330: Wypłukać usta.
P403 + P233: Przechowywać w dobrze wentylowanym miejscu. Przechowywać pojemnik szczelnie zamknięty.
| | Dodatkowe kody zwrotów | |
| | Dodatkowe informacje | |
|
|
| WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
| NDS: | 3 mg/m3 | | NDSCh: | 10 mg/m3 | | NDSP: | - |
|
|
|
| METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04315:2003
PiMOŚP 1998, z. 19 |
|
|
| WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
| Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 127,6
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna (żółknie podczas przechowywania)
Zapach: charakterystyczny
Temperatura topnienia: -14,0°C
Temperatura wrzenia: 209°C
Temperatura zapłonu: 97°C
Temperatura samozapłonu: 540°C
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem: 2,4-14,2% obj.
Stężenie stechiometryczne: 2,82% obj.
Gęstość w temp. 20°C: 1,21 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 4,4
Prężność par w temp. 20°C: 0,3 hPa
Stężenie pary nasyconej: brak danych
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20°C: 0,87% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: dobrze rozpuszcza się w większości rozpuszczalników organicznych | | Właściwości dodatkowe | Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,5895
Lepkość w temp. 20°C: 2,92 mPa s
Ciepło topnienia w temp. topnienia: 93,06 J/g
Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log POW): 1,92 |
|
|
| INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - brak danych
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja drażniąca, toksyczna: działa methemoglobinotwórczo.
Drogi wchłaniania: układ oddechowy, skóra, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci pary może powodować łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, ból i zawroty głowy, sinoniebieskie zabarwienie warg, paznokci, skóry, duszność, zaburzenia świadomości; może dojść do utraty przytomności. Oblanie skóry lub odzieży kontaktującej się ze skórą w krótkim czasie wywołuje sinoniebieskie zabarwienie błon śluzowych i skóry, ból i zawroty głowy, duszność, zaburzenia świadomości.
Skażenie oczu ciekłą substancją powoduje zaczerwienienie, ból, łzawienie oczu, może doprowadzić do uszkodzenia rogówki.
Drogą pokarmową niewielka ilość substancji wywołuje nudności, wymioty, ból brzucha i objawy jak w zatruciu przez skórę. Alkohol wypity przed narażeniem lub w czasie jego trwania zwiększa ryzyko i ciężkość zatrucia.
Istnieje prawdopodobieństwo uszkodzenia wątroby i nerek w następstwie ostrego zatrucia.
Objawy zatrucia przewlekłego: powtarzający się kontakt skóry z ciekłą substancją może wywołać przewlekłe zmiany zapalne skóry. |
|
|
Niezbędne leki: tlen.
Odtrutki: 1-procentowy roztwór błękitu metylenowego, witamina C w ampułkach po 500 mg.
Leczenie: tlen, błękit metylenowy dożylnie.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w dowolnej pozycji. Podawać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Chronić przed utratą ciepła. Nie podawać alkoholu w żadnej postaci. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu. Jeśli wystąpi sinoniebieskie zabarwienie skóry i błon śluzowych, podawać powoli dożylnie ok. 10 ml 1-procentowego roztworu błękitu metylenowego, a następnie witaminę C. Transport do szpitala (ośrodka ostrych zatruć) bez przerywania podawania tlenu.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Jeżeli zatruty oddycha, podawać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta lub aparatem typu AMBU, z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu. W przypadku zaburzeń oddychania zaintubować, zastosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu; założyć stałą drogę dożylną. Jeśli wystąpi sinoniebieskie zabarwienie skóry i błon śluzowych, należy podać dożylnie (powoli) 10 ml 1-procentowego roztworu błękitu metylenowego, a następnie 500 mg witaminy C.
Transport karetką reanimacyjną do szpitala bez przerywania leczenia (brak poprawy uzasadnia wymienne przetaczanie krwi, po określeniu poziomu methemoglobiny we krwi).
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież, myć skórę dużą ilością chłodnej wody (o temperaturze pokojowej), najlepiej bieżącej. Następnie postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska:
Ze względu na duże ryzyko wystąpienia objawów ogólnych zatrucia w każdym przypadku konieczny jest transport do szpitala karetką PR. Wystąpienie sinoniebieskiego zabarwienia błon śluzowych i skóry uzasadnia postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. W razie wystąpienia zmian skórnych wskazana jest konsultacja dermatologiczna.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
Konieczna konsultacja okulistyczna wobec ryzyka uszkodzenia rogówki. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
W razie pomyłkowego połknięcia poszkodowany powinien natychmiast wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Nie podawać mleka ani alkoholu. Dalsze postępowanie - jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. |
|
|
|
|
