Nazwa | Butan-2-ol | Numer CAS | 78-92-2 | Synonimy | alkohol sec-butylowy; alkohol butylowy II-rz.; butanol-2; (S)-butan-2-ol; |
|
|
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
|
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
Klasyfikacja CLP | Flam. Liq. 3 (Substancja ciekła łatwopalna, kat. 3), H226; Eye Irrit. 2 (Poważne uszkodzenie oczu/działanie drażniące na oczy, kat. 2), H319; STOT SE 3 (Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie jednorazowe, kat. 3), H335; STOT SE 3 (Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie jednorazowe, kat. 3), H336; | Oznakowanie CLP | Piktogramy GHS | | Hasło ostrzegawcze | Uwaga | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H226: Łatwopalna ciecz i pary. H319: Działa drażniąco na oczy. H335: Może powodować podrażnienie dróg oddechowych. H336: Może wywoływać uczucie senności lub zawroty głowy.
| Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P210: Przechowywać z dala od źródeł ciepła, gorących powierzchni, źródeł iskrzenia, otwartego ognia i innych źródeł zapłonu. Nie palić. P304 + P340: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO DRÓG ODDECHOWYCH: wyprowadzić lub wynieść poszkodowanego na świeże powietrze i zapewnić mu warunki do swobodnego oddychania. P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać.
| Dodatkowe kody zwrotów | |
| Dodatkowe informacje | |
|
|
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
NDS: | 300 mg/m3 | NDSCh: | 450 mg/m3 | NDSP: | - |
|
|
|
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
|
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 74,12 Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz Barwa: bezbarwne Zapach: słodkawy, duszący Temperatura topnienia: -114,7°C Temperatura wrzenia: 99,5°C Temperatura zapłonu: 24°C Temperatura samozapłonu: 390°C Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem: - dolna: 1,7% obj. - górna: 9,8% obj. Stężenie stechiometryczne: 3,38% obj. Gęstość w temp. 20°C: 0,81 g/cm3 Gęstość par względem powietrza: 2,55 Prężność par: - w temp. 20°C: 17 hPa - w temp. 30°C: 32 hPa Stężenie pary nasyconej: - w temp. 20°C: 52 g/m3 - w temp. 30°C: 94 g/m3 Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20°C: 12% wag. Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w alkoholu etylowym, eterze etylowym | Właściwości dodatkowe | Temperatura krytyczna: 265°C Ciśnienie krytyczne: 4,19 MPa Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,39729 Lepkość w temp. 15°C: 4,2 mPa s Ciepło właściwe: 3,04 J/(g K) Ciepło parowania: - w temp. wrzenia: 550,7, J/g - w temp. 25°C: 670,5 J/g Ciepło spalania: -35,9 kJ/g Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log POW): 0,61 |
|
|
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalności zapachu - 0,3-43 mg/m3 LD50 (szczur, doustnie) - 6480 mg/kg LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja drażniąca, pary w dużych stężeniach prawdopodobnie mogą działać narkotycznie.
Drogi wchłaniania: drogi oddechowe, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: pary w stężeniach przekraczających najwyższe dopuszczalne stężenie chwilowe wywołują podrażnienie spojówek, a w dużych stężeniach - łzawienie oczu, światłowstręt. Prawdopodobnie może wystąpić kaszel, pobudzenie psychoruchowe, ból głowy, senność.
Skażenie skóry ciekłą substancją może spowodować jej miejscowe zaczerwienienie.
Skażenie oczu wywołuje przekrwienie spojówek i ostry stan zapalny rogówki z zaburzeniami widzenia. Zatrucie
Drogą pokarmową może wywołać nudności, wymioty oraz senność. Powtarzany kontakt ze skórą może powodować jej wysuszenie. Uwaga: opracowano na podstawie skąpych informacji o działaniu u ludzi i zwierząt doświadczalnych oraz przez analogię do innych alkoholi.
Objawy zatrucia przewlekłego: nie ma danych o następstwach zatruć ani o zatruciach przewlekłych. |
|
|
Niezbędne leki: tlen. Odtrutki: nie są znane. Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Pierwsza pomoc przedlekarska: Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w pozycji półleżącej lub siedzącej. Chronić przed utratą ciepła. Podawać tlen, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Należy kontynuować podawanie tlenu. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska: Zdjąć odzież, obmyć skórę dużą ilością letniej wody, najlepiej bieżącej (nie gorącej). Nie stosować mydła. Pomoc lekarska: W zależności od wskazań - konsultacja dermatologa.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska: W każdym przypadku natychmiast obficie płukać oczy chłodną wodą, co najmniej 15 minut. Poszkodowany może sam wykonać płukanie oczu. Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania. Pomoc lekarska: Konieczna pilna konsultacja okulistyczna wobec ryzyka uszkodzenia rogówki. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: W razie omyłkowego połknięcia poszkodowany powinien natychmiast prowokować u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Nie podawać mleka ani alkoholu. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza. |
|
|
|