| Nazwa | Bromowodór | | Numer CAS | 10035-10-6 | | Synonimy | |
|
|
| KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
| |
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
| Klasyfikacja CLP | Press. Gas (Gaz pod ciśnieniem), Skin Corr. 1A (Działanie żrące/drażniące na skórę, kat. 1A), H314;
STOT SE 3 (Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie jednorazowe, kat. 3), H335; | | Oznakowanie CLP | | Piktogramy GHS |    | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H314: Powoduje poważne oparzenia skóry oraz uszkodzenia oczu.
H335: Może powodować podrażnienie dróg oddechowych.
| | Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P260: Nie wdychać pyłu/dymu/gazu/mgły/par/rozpylonej cieczy.
P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy.
P304 + P340: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO DRÓG ODDECHOWYCH: wyprowadzić lub wynieść poszkodowanego na świeże powietrze i zapewnić mu warunki do swobodnego oddychania.
P303 + P361 + P353: W PRZYPADKU KONTAKTU ZE SKÓRĄ (lub z włosami): Natychmiast zdjąć całą zanieczyszczoną odzież. Spłukać skórę pod strumieniem wody [lub prysznicem].
P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać.
P405: Przechowywać pod zamknięciem.
P403: Przechowywać w dobrze wentylowanym miejscu.
| | Dodatkowe kody zwrotów | |
| | Dodatkowe informacje | |
|
|
| WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
| NDS: | - | | NDSCh: | - | | NDSP: | 6,5 mg/m3 |
|
|
|
| METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04335:2006
PiMOŚP 2000, nr 3(25) |
|
|
| WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
| Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 80,917
Stan skupienia w temp. 20°C: gaz
Barwa: bezbarwny
Zapach: ostry, drażniący
Temperatura topnienia (1013 hPa): -86,9°C
Temperatura wrzenia (1013 hPa): -66,8°C
Gęstość gazu (0°C, 1013 hPa): 3,50 g/dml
Gęstość cieczy w temp. -66,8°C: 2,16 g/cm3
Gęstość gazu względem powietrza (0°C, 1013 hPa): 2,71
Prężność gazu:
- w temp. 20°C: 2,13 MPa
- w temp. 30°C: 2,70 MPa
Stężenie pary nasyconej: gaz
Rozpuszczalność w wodzie (20°C, 1013 hPa): 32,89% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w alkoholu etylowym, czterochlorku węgla, kwasie octowym, benzenie | | Właściwości dodatkowe | Temperatura krytyczna: 89,8°C
Ciśnienie krytyczne: 8,51 MPa
Współczynnik załamania światła (0°C, 1013 hPa): 1,000573
Lepkość gazu (18,7°C, 1013 hPa): 0,0182 mPa s
Ciepło właściwe (25°C, 1013 hPa): Cp = 0,373 J/(g K)
Ciepło parowania (-66,8°C, 1013 hPa): 214,78 J/g |
|
|
| INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 6,73 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - nie dotyczy
LC50 (szczur, inhalacja) - 10000 mg/m3 (1 h)
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja drażniąca, żrąca.
Drogi wchłaniania: drogi oddechowe; w postaci roztworu - skóra.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci gazu wywołuje ból i łzawienie oczu, przekrwienie spojówek; w dużych stężeniach - oparzenie spojówek, rogówki, kaszel, ból nosogardzieli. Może wystąpić skurcz głośni, oskrzeli. Obrzęk płuc może nastąpić szybko lub po parogodzinnym okresie utajenia. Następstwem zatrucia może być zapalenie płuc.
Skażenie oczu roztworem może wywołać chemiczne oparzenie powiek, spojówek, gałki ocznej.
Skażenie skóry roztworem lub kontakt gazu z wilgotną skórą powoduje ból, zaczerwienienie i oparzenie chemiczne.
Nie opisywano ostrych zatruć roztworem bromowodoru drogą pokarmową: połknięcie małej ilości może spowodować oparzenie chemiczne jamy ustnej, przełyku i przewodu pokarmowego z krwotokiem.
Objawy zatrucia przewlekłego: długotrwałe narażenie wywołuje upośledzenie węchu, krwawienie z nosa, uporczywy kaszel; prawdopodobnie zapalenie oskrzeli. W małych stężeniach mogą pojawić się trądzikowe zmiany skórne. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, deksametazon do inhalacji, hydrokortyzon, furosemid, leki rozszerzające oskrzela (atrowent do inhalacji), leki przeciwbólowe (np. pyralgina w ampułkach).
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić bezwzględny spokój (bezruch) w pozycji półleżącej lub siedzącej (wysiłek fizyczny może wyzwolić obrzęk płuc). Chronić przed utratą ciepła. Podawać tlen, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza. Duszenie się, bezgłos, świszczący oddech wskazują na skurcz głośni i należy podać do inhalacji atrowent (1-2 rozpylenia).
Pomoc lekarska:
Utrzymanie się skurczu głośni i/albo objawy skurczu oskrzeli uzasadniają podanie deksametazonu inhalacyjnie lub hydrokortyzonu dożylnie z kontynuacją podawania tlenu. W razie rozpoczynającego się obrzęku płuc należy założyć stałą drogę dożylną, podać hydrokortyzon i furosemid dożylnie. Transport do szpitala karetką reanimacyjną w każdym przypadku zatrucia.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież, obmyć skórę dużą ilością wody, najlepiej bieżącej o temperaturze pokojowej. Nie stosować mydła. Nie stosować środków zobojętniających. Założyć na oparzenia jałowy opatrunek. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W zależności od charakteru i rozległości oparzeń, transport do szpitala karetką PR w celu zapewnienia pomocy dermatologa lub chirurgicznej. Można podać pozajelitowo lek przeciwbólowy (np. pyralginę).
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Natychmiast obficie płukać oczy chłodną wodą, najlepiej bieżącą, co najmniej 15 minut. Poszkodowany może sam wykonać płukanie oczu.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
W każdym przypadku skażenia oczu konieczna pilna konsultacja okulistyczna. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Pierwsza pomoc przedlekarska:
W razie przypadkowego połknięcia roztworu nie wywoływać wymiotów, podać do wypicia białka jaj kurzych lub mleko. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Można podać pyralginę pozajelitowo. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR w celu zapewnienia pomocy chirurgicznej. |
|
|
|
|
