Nazwa | Bicyklo[4.4.0]dekan | Numer CAS | 91-17-8 | Synonimy | |
|
|
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
|
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
Klasyfikacja CLP | Flam. Liq. 3 (Substancja ciekła łatwopalna, kat. 3), H226; Acute Tox. 3, inhal. (Toksyczność ostra, kat.3 – droga oddechowa), H331; Asp. Tox. 1 (Zagrożenie spowodowane aspiracją, kat. 1), H304; Skin Corr. 1B (Działanie żrące/drażniące na skórę, kategoria 1B), H314; Aquatic Chronic 2 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego, kat. 2), H411;
| Oznakowanie CLP | Piktogramy GHS | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H226: Łatwopalna ciecz i pary. H331: Działa toksycznie w następstwie wdychania. H304: Połknięcie i dostanie się przez drogi oddechowe może grozić śmiercią. H314: Powoduje poważne oparzenia skóry oraz uszkodzenia oczu. H411: Działa toksycznie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki.
| Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P261: Unikać wdychania pyłu/dymu/gazu/mgły/par/rozpylonej cieczy. P273: Unikać uwolnienia do środowiska. P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy. P301 + P310: Natychmiast skontaktować się z OŚRODKIEM ZATRUĆ/lekarzem/… P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać. P310: Natychmiast skontaktować się z OŚRODKIEM ZATRUĆ/lekarzem/…
| Dodatkowe kody zwrotów | |
| Dodatkowe informacje | |
|
|
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
NDS: | 100 mg/m3 | NDSCh: | 300 mg/m3 | NDSP: | - |
|
|
|
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04077-02:1984(w) PiMOŚP 2021, z. 4(110) |
|
|
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 138,26 Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz Barwa: bezbarwna Zapach: przyjemny, aromatyczny Temperatura topnienia: -43,01°C - izomer cis -30,40°C - izomer trans -124 ±2°C - mieszanina izomerów Temperatura wrzenia: 195,8°C - izomer cis 187°C - izomer trans 189-191,7°C - mieszanina izomerów Temperatura zapłonu: 61°C - izomer cis 54°C - izomer trans 57,7°C - mieszanina izomerów Temperatura samozapłonu: 260°C - izomer cis 255°C - izomer trans 250°C - mieszanina izomerów Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem: - dolna: 0,7% obj. - górna: 4,9% obj. Stężenie stechiometryczne: 1,43% obj. Gęstość w temp. 20°C: 0,90 g/cm3 - izomer cis 0,87 g/cm3 - izomer trans 0,89 g/cm3 - mieszanina izomerów Gęstość par względem powietrza: 4,77 Prężność par: - w temp. 20°C: 1,1 hPa - izomer cis 4,0 hPa - izomer trans - w temp. 23,3°C: 1,3 hPa - mieszanina izomerów - w temp. 30°C: 2,1 hPa - izomer cis 6,4 hPa - izomer trans Stężenie pary nasyconej: - w temp. 20°C: 6,2 g/m3 - izomer cis 23 g/m3 - izomer trans - w temp. 30°C: 11,5 g/m3 - izomer cis 35 g/m3 - izomer trans Rozpuszczalność w wodzie: nie rozpuszcza się Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w węglowodorach i ich chlorowcopochodnych, w alkoholach, w większości estrów | Właściwości dodatkowe | Temperatura krytyczna: 418,5°C - izomer cis 408,3°C - izomer trans 455°C - mieszanina izomerów Ciśnienie krytyczne: 2,7 MPa - izomer cis 2,7 MPa - izomer trans 2,9 MPa - mieszanina izomerów Ciepło właściwe: 1,68 J/(g K) - izomer cis 1,65 J/(g K) - izomer trans 1,62 J/(g K) - mieszanina izomerów Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,48098 - izomer cis 1,46932 - izomer trans 1,4758 - mieszanina izomerów Lepkość: - w temp. 20°C: 3,38 mPa s - izomer cis 2,13 mPa s - izomer trans - w temp. 25°C: 2,42 mPa s - mieszanina izomerów Ciepło parowania: - w temp. wrzenia: 296,7 J/g - izomer cis 291,2 J/g - izomer trans 297,4 J/g - mieszanina izomerów - w temp. 25°C: 371,6 J/g - izomer cis 361,0 J/g - izomer trans Ciepło spalania: -45,5 kJ/g - izomer cis i izomer trans |
|
|
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalności zapachu - brak danych LD50 (szczur, doustnie) - 4170 mg/kg LC50 (szczur, inhalacja) - 4083 mg/m3 (4 h) LD50 (królik, skóra) - 5900 mg/kg TCL0 (człowiek, inhalacja) - 575 mg/m3
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja szkodliwa, drażniąca.
Drogi wchłaniania: układ oddechowy, skóra, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci pary wywołuje łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, podrażnienie błony śluzowej nosa z zaburzeniami węchu, kaszel, w stężeniach ok. 600 mg/m3, tj. przekraczających dopuszczalne chwilowe. Może wywołać ból głowy, niespecyficzne objawy ze strony układu oddechowego (brak szczegółowych danych). Po narażeniu występuje zielono-brązowe zabarwienie moczu.
Skażenie skóry ciekłą substancją wywołuje miejscowe zaczerwienienie.
Skażenie oczu może wywołać ból i zaczerwienienie spojówek.
Drogą pokarmową może wywołać wymioty, ból brzucha. Następstwem zatrucia może być uszkodzenie nerek.
Objawy zatrucia przewlekłego: po długotrwałym kontakcie następuje odtłuszczenie skóry z podatnością na wtórne infekcje oraz zmiany wypryskowe.
|
|
|
Niezbędne leki: tlen, parafina płynna. Odtrutki: nie są znane. Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Wyprowadzić poszkodowanego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji półleżącej lub siedzącej, zapewnić spokój w dowolnej pozycji. Chronić przed utratą ciepła. Podawać tlen do oddychania. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Postępowanie objawowe. Zależnie od wskazań lekarskich - transport do szpitala.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska: Zdjąć odzież, myć skórę dużą ilością bieżącej letniej wody (z mydłem, jeżeli nie ma zmian skórnych). W przypadku podrażnienia/zaczerwienienia dużej powierzchni skóry wezwać lekarza. Pomoc lekarska: W zależności od charakteru i rozległości zmian - konsultacja lekarza dermatologa.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska: Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut. Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania. Pomoc lekarska: Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Pierwsza pomoc przedlekarska: Natychmiast po połknięciu (w ciągu 5 minut) poszkodowany powinien sam wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Podać do wypicia 150 ml płynnej parafiny. Nie podawać mleka, tłuszczów i alkoholu. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza. |
|
|
|