Nazwa | Trichloronitrometan | Numer CAS | 76-06-2 | Synonimy | chloropikryna, trójchloronitrometan, nitrochloroform |
|
|
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
|
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
Klasyfikacja CLP | Acute Tox. 2* (Toksyczność ostra, kat.2 – droga oddechowa), H330; Acute Tox. 4*, oral (Toksyczność ostra, kat.4 – droga pokarmowa), H302; Eye Irrit. 2 (Poważne uszkodzenie oczu/działanie drażniące na oczy, kat. 2), H319; STOT SE 3 (Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie jednorazowe, kat. 3), H335; Skin Irrit. 2 (Działanie żrące/drażniące na skórę, kat. 2), H315; | Oznakowanie CLP | Piktogramy GHS | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H330: Wdychanie grozi śmiercią. H302: Działa szkodliwie po połknięciu. H319: Działa drażniąco na oczy. H335: Może powodować podrażnienie dróg oddechowych. H315: Działa drażniąco na skórę.
| Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P260: Nie wdychać pyłu/dymu/gazu/mgły/par/rozpylonej cieczy. P284: [W przypadku nieodpowiedniej wentylacji] stosować indywidualne środki ochrony dróg oddechowych. P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać. P310: Natychmiast skontaktować się z OŚRODKIEM ZATRUĆ/lekarzem/…
| Dodatkowe kody zwrotów | |
| Dodatkowe informacje | |
|
|
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
NDS: | 0,5 mg/m3 | NDSCh: | 1,5 mg/m3 | NDSP: | - |
|
|
|
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
|
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 164,4 Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz Barwa: bezbarwna Zapach: ostry, duszący Temperatura topnienia: -64°C Temperatura wrzenia: 112°C Gęstość w temp. 20°C: 1,66 g/cm3 Gęstość par względem powietrza: 5,69 Prężność par: - w temp. 20°C: 27 hPa - w temp. 30°C: 44 hPa Stężenie pary nasyconej: - w temp. 20°C: 182 g/m3 - w temp. 30°C: 287 g/m3 Rozpuszczalność w wodzie w temp. 25°C: 0,23% wag. Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w alkoholu etylowym, eterze etylowym, czterochlorku węgla, benzenie | Właściwości dodatkowe | Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,4611 Ciepło właściwe: 0,98 J/(g K) Ciepło parowania w temp. wrzenia: 247 J/g |
|
|
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalności zapachu - 5,5 mg/m3 LD50 (szczur, doustnie) - 250 mg/kg LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych TCL0 (człowiek, inhalacja) - 2 mg/m3 TCL0 (człowiek, inhalacja) - 2000 mg/m3 (10 min)
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja bardzo toksyczna, silnie drażniąca.
Drogi wchłaniania: drogi oddechowe, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: para wywołuje piekący ból i obfite łzawienie oczu, kaszel, uczucie palenia w nosie, gardle; w stężeniach parokrotnie przekraczających dopuszczalne powoduje duszność, ostry stan zapalny oskrzeli, oskrzelików, obrzęk płuc, mogący spowodować śmierć. Połykanie śliny zawierającej chloropikrynę zaabsorbowaną z powietrza wywołuje mdłości, wymioty i biegunkę. Mogą wystąpić zaburzenia rytmu serca.
Skażenie skóry parą lub ciekłą substancją powoduje zaczerwienienie i ból, z ryzykiem oparzeń.
Skażenie oczu wywołuje silne łzawienie, zaczerwienienie i ból oczu, stan zapalny spojówek.
Drogą pokarmową wywołuje mdłości, wymioty, ból brzucha, biegunkę.
Objawy zatrucia przewlekłego: u narażonych występowały krwawienia z nosa, napadowa duszność (typu astmatycznego), niedokrwistość. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, Atrovent i deksametazon do podawania inhalacyjnego, hydrokortyzon, furosemid, pyralgina do podawania pozajelitowego. Odtrutki: nie są znane. Leczenie: objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Pierwsza pomoc przedlekarska: Natychmiast wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić bezwzględny spokój (bezruch) w pozycji półleżącej lub siedzącej. Wysiłek fizyczny może wyzwolić obrzęk płuc. Chronić przed utratą ciepła. W razie duszności (uczucie "braku tchu") podawać tlen, najlepiej przez maskę. W razie "duszenia się" zatrutemu należy podać do inhalacji Atrovent (1-2 rozpylenia). W razie zatrzymania oddechu prowadzić sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Jeżeli wystąpiło pieczenie skóry, obmyć skórę letnią, bieżącą wodą. W każdym przypadku wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Kontynuować podawanie tlenu. Objawy oskrzelowe i/albo rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają: podawanie tlenu, założenie stałej drogi dożylnej, podanie inhalacyjnie deksametazonu, dożylnie hydrokortyzonu, furosemidu. W każdym przypadku zatrucia transport do szpitala karetka reanimacyjną PR pod nadzorem lekarza, bez przerywania leczenia, ze względu na zagrażający obrzęk płuc.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska: Natychmiast zdjąć odzież, umyć skórę dużą ilością bieżącej, letniej wody. Założyć na zmiany skórne jałowe opatrunki. Pomoc lekarska: W zależności od lokalizacji i rozległości zmian transport do szpitala karetką PR w celu zapewnienia pomocy chirurgicznej albo dermatologicznej. W razie potrzeby można podawać pozajelitowo leki przeciwbólowe (np. pyralginę).
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska: Płukać oczy co najmniej 15 minut dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej. Unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki. Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania. Pomoc lekarska: W każdym przypadku skażenia oczu konieczna pilna konsultacja okulistyczna. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Pierwsza pomoc przedlekarska: Nie wywoływać wymiotów. Można podać do picia białko jaj kurzych albo mleko. Poza tym nie podawać niczego doustnie. Pomoc lekarska: Założyć stałą drogę dożylną ze względu na ryzyko krwotoku i wstrząsu. Podać pozajelitowo leki przeciwbólowe (np. pyralginę). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR w celu zapewnienia pomocy chirurgicznej. |
|
|
|