| Nazwa | 1,1,2-Trichloroetan | | Numer CAS | 79-00-5 | | Synonimy | 1,1,2-trójchloroetan |
|
|
| KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
| |
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
| Klasyfikacja CLP | Carc. 2 (Rakotwórczość kat. 2), H351;
Acute Tox. 4(*). inhal. (Toksyczność ostra, kat.4 – droga oddechowa), H332;
Acute Tox. 4(*), dermal (Toksyczność ostra, kat.4 – skóra), H312;
Acute Tox. 4(*), oral (Toksyczność ostra, kat.4 – droga pokarmowa), H302; | | Oznakowanie CLP | | Piktogramy GHS |   | | Hasło ostrzegawcze | Uwaga | | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H351: Podejrzewa się, że powoduje raka .
H332: Działa szkodliwie w następstwie wdychania.
H302: Działa szkodliwie po połknięciu.
H312: Działa szkodliwie w kontakcie ze skórą.
| | Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy.
| | Dodatkowe kody zwrotów | EUH066: Powtarzające się narażenie może powodować wysuszanie lub pękanie skóry.
|
| | Dodatkowe informacje | |
|
|
| WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
| NDS: | 40 mg/m3 | | NDSCh: | - | | NDSP: | - |
|
|
|
| METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04325:2006
PiMOŚP 2000, nr 3(25)
PiMOŚP 2011, nr 1(67) |
|
|
| WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
| Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 133,42
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: chloroformu
Temperatura topnienia: -30,4°C
Temperatura wrzenia: 113,65°C(1013 hPa)
Temperatura zapłonu: ciecz trudno zapalna
Temperatura samozapłonu: 537°C
Granice wybuchowości:
- dolna: 8,0% obj.
- górna: 15,5% obj.
Gęstość w temp. 20°C: 1,3390 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 4,55
Prężność par w temp. 20°C: 133 hPa
Stężenie pary nasyconej w temp. 20°C: 728 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20°C: 0,132% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w większości rozpuszczalników organicznych | | Właściwości dodatkowe | Temperatura krytyczna: 260°C
Ciśnienie krytyczne: 51 MPa
Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,4379
Lepkość w temp. 15°C: 0,903 mPa s
Ciepło właściwe: 1,08 J/(g K)
Ciepło parowania:
- w temp. wrzenia: 241,0 J/g
- w temp. 25°C: 241,8 J/g
Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log POW): 2,49 |
|
|
| INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 245-555 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - 9600 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - 100000 mg/m3 (4 h)
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
TCL0 (człowiek, inhalacja) - 5100 mg/m3 (70 min)
TDL0 (człowiek, doustnie) - 670 mg/kg
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja szkodliwa, drażniąca, działa depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy; może wywołać uczulenie.
Drogi wchłaniania: drogi oddechowe, skóra, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci pary powoduje podrażnienie spojówek i górnych dróg oddechowych. W stężeniu przekraczającym 2000 mg/m3 wywołuje ból i zawroty głowy, pobudzenie psychoruchowe, drażliwość, halucynacje, zaburzenia koordynacji ruchów i równowagi (chodu). Mogą występować mdłości, wymioty, biegunka, zaburzenia rytmu serca, utrata świadomości. W bardzo dużych stężeniach (w czasie awarii lub u narkomanów) szybko następuje utrata przytomności.
Skażenie skóry ciekłą substancją wywołuje miejscowe zaczerwienienie.
Skażenie oczu ciekłą substancją powoduje stan zapalny spojówek.
Skażenie skóry ciekłą substancją może prowadzić do miejscowego zaczerwienienia.
Drogą pokarmową wywołuje podrażnienie błony śluzowej jamy ustnej, mdłości, wymioty, ból brzucha i biegunkę oraz objawy ogólne jak w zatruciu drogą oddechową. Dawka toksyczna - ok. 50 ml. W następstwie ostrego zatrucia
Drogą pokarmową następuje uszkodzenie wątroby i nerek.
Objawy zatrucia przewlekłego: kontaktowe zapalenie skóry, wysuszenie skóry, przewlekłe zapalenie spojówek. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, parafina płynna.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w pozycji dowolnej. Podawać tlen do oddychania. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Postępowanie objawowe. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać przez cewnik strzykawką wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli poszkodowany nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta albo za pomocą aparatu typu AMBU. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W razie zaburzeń oddychania zaintubować, zastosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU, z podawaniem tlenu. Kontrolować akcję serca (EKG). Nie podawać adrenaliny i innych amin katecholowych. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież, myć skórę dużą ilością letniej, bieżącej wody (z mydłem, jeżeli nie ma zmian). Na oparzenia nałożyć jałowe opatrunki. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Skażenie dużej powierzchni skóry może spowodować ogólne objawy zatrucia, co uzasadnia transport do szpitala karetką PR; zmiany skórne wymagają konsultacji dermatologa.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy dużą ilością zimnej wody, najlepiej bieżącej, co najmniej 15 minut.
Uwaga: osoby narażone na ryzyko skażenia oczu powinny być pouczone o sposobie i konieczności ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Natychmiast po połknięciu (do 5 minut) poszkodowany powinien sam wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Podać do wypicia 150 ml płynnej parafiny. Nie podawać mleka, tłuszczów i alkoholu. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. |
|
|
|
|
