TRIAZOTAN(V) -PROPANO -1,2,3-TRIYLU
IDENTYFIKACJA KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE WARTOŚCI NDS METODY OZNACZANIA WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE PIERWSZA POMOC INFORMACJE DODATKOWE
IDENTYFIKACJA
NazwaTriazotan(V) -propano -1,2,3-triylu
Numer CAS55-63-0
Synonimy
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP)
Klasyfikacja CLPUnst.expl., (Materiał wybuchowy), H200;
Acute Tox. 2(*), inhal. (Toksyczność ostra, kat.2 – droga oddechowa), H330;
Acute Tox. 1, dermal (Toksyczność ostra, kat.3 – skóra), H310;
Acute Tox. 2(*), oral (Toksyczność ostra, kat.2 – droga pokarmowa), H300;
STOT RE 2(*) (Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie powtarzane, kat. 2), H373(**);
Aquatic Chronic 2 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego, kat. 2), H411;
Oznakowanie CLP
Piktogramy GHS
Hasło ostrzegawczeNiebezpieczeństwo
Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H)H200: Materiały wybuchowe niestabilne.
H330: Wdychanie grozi śmiercią.
H310: Grozi śmiercią w kontakcie ze skórą.
H300: Połknięcie grozi śmiercią.
H373**: Może powodować uszkodzenie narządów poprzez długotrwałe lub powtarzane narażenie .
H411: Działa toksycznie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki.
Zwrot wskazujący środki ostrożności (P)BRAK
Dodatkowe kody zwrotów
Specyficzne stężenia graniczne
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ
NDS: 0,095 mg/m3
NDSCh:0,19 mg/m3
NDSP: -
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY
PN-Z-04466:2016-10
PiMOŚP 2013, nr 4(78)
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE
Właściwości podstawoweMasa cząsteczkowa: 227,1
Stan skupienia w temp. 20°C: oleista ciecz
Barwa: bezbarwna (produkt handlowy - żółty)
Zapach: bez zapachu (w podwyższonej temperaturze - słodkawy)
Temperatura topnienia: 13,1°C
Temperatura wrzenia: 160°C (20 hPa)
218°C - wybuch
Temperatura zapłonu: brak danych
Temperatura samozapłonu: 270°C
Temperatura wybuchu: 3158°C
Prędkość detonacji: 7600 m/s
Wrażliwość na uderzenie: 0,2 N•m
Wrażliwość na tarcie: do 35 N brak reakcji
Wrażliwość termiczna: w temp. 222°C wybuch w ciągu 5 sekund
Gęstość w temp. 20°C: 1,59 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 7,84
Prężność par w temp. 20°C: 0,033 Pa
Stężenie pary nasyconej w temp. 20°C: 0,0031 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20°C: 0,17% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: dobrze rozpuszcza się w większości rozpuszczalników organicznych
Właściwości dodatkoweWspółczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,4732
Lepkość w temp. 20°C: 35,5 mPa s
Ciepło spalania: -6,77 kJ/g
Ciepło wybuchu: 6,32 kJ/g
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - 105 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, skóra) - 280 mg/kg

Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja bardzo toksyczna, silnie rozszerzająca naczynia krwionośne, może zaburzać funkcje układu nerwowego, miejscowo drażniąca; wywołuje umiarkowane zwiększenie zawartości methemoglobiny we krwi. Może działać uczulająco.

Drogi wchłaniania: skóra, błony śluzowe, układ oddechowy, przewód pokarmowy.

Objawy zatrucia ostrego: niezależnie od drogi wchłonięcia wywołuje zaczerwienienie skóry, zwłaszcza twarzy, z uczuciem gorąca, ból głowy, halucynacje, mdłości; może wystąpić ból w klatce piersiowej i ból brzucha; gwałtowny spadek ciśnienia doprowadza do zapaści, utraty przytomności, drgawek, zaburzeń oddechowych i śmierci. Dawka śmiertelna wynosi 0,2÷1,2 g. Skażenie błon śluzowych i skóry powoduje miejscowe zaczerwienienie.

Objawy zatrucia przewlekłego: w stężeniu niewywołującym ostrego zatrucia przewlekłego narażenie może spowodować przyzwyczajenie i uzależnienie. Może się utrzymywać nieco zwiększona zawartość methemoglobiny we krwi oraz zmiany w układzie nerwowym: drżenia, bóle neurologiczne; zaburzenia trawienne; przewlekłe zmiany zapalne i uczuleniowe skóry. U osób przewlekle narażonych, po kilkudniowej przerwie w narażeniu może nastąpić nagła śmierć (tzw. zgony "poniedziałkowe"). Przewlekłe narażenie na nitroglicerynę w stężeniach 0,12÷0,40 mg/m3 może powodować zmiany w naczyniach i nerwach obwodowych.
PIERWSZA POMOC
Niezbędne leki: tlen, płyny do podawania dożylnego, 5-procentowy roztwór glukozy, sól fizjologiczna - 0,9-procentowy roztwór chlorku sodu, Dextran 4000; dopamina w ampułkach po 200 mg, hydrokortyzon.
Leczenie: tlen, leczenie objawowe.

ZATRUCIE INHALACYJNE

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia, zapewnić spokój w pozycji dowolnej, wezwać lekarza. Podawać tlen do oddychania.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu. Kontrolować ciśnienie tętnicze. Postępowanie objawowe. W razie wskazań transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.

Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać przez cewnik strzykawką wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli poszkodowany nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta albo za pomocą aparatu typu AMBU. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W razie zaburzeń oddychania zaintubować, zastosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU, z podawaniem tlenu.
W przypadku znacznego spadku ciśnienia tętniczego krwi podawać dożylnie płyny (5-procentową glukozę, 0,9-procentowy NaCl lub Dextran 4000, ewentualnie dopaminę we wlewie kroplowym).
Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR bez przerywania leczenia.

SKAŻENIE SKÓRY

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież, myć skórę dużą ilością letniej bieżącej wody z mydłem. Natychmiast wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. Transport do szpitala karetką PR ze względu na ryzyko wystąpienia objawów zatrucia.

SKAŻENIE OCZU

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy dużą ilością zimnej wody, najlepiej bieżącej, co najmniej 15 minut.
Uwaga: osoby narażone na ryzyko skażenia oczu powinny być pouczone o sposobie i konieczności ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami okulisty.

ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Natychmiast po połknięciu poszkodowany powinien sam sprowokować u siebie wymioty. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.

Nieprzytomny
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
INFORMACJE DODATKOWE