3A,4,7,7A-TETRAHYDRO-4,7-METANOINDEN
IDENTYFIKACJA KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE WARTOŚCI NDS METODY OZNACZANIA WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE PIERWSZA POMOC INFORMACJE DODATKOWE
IDENTYFIKACJA
Nazwa3a,4,7,7a-Tetrahydro-4,7-metanoinden
Numer CAS77-73-6
Synonimydwucyklopentadien; dicyklopentadien; dimer cyklopentadienu
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP)
Klasyfikacja CLPFlam. Liq. 2 (Substancja ciekła łatwopalna, kat. 2), H225;
Acute Tox. 4(*), inhal. (Toksyczność ostra, kat.4 – droga oddechowa), H332;
Acute Tox. 4(*), oral (Toksyczność ostra, kat.4 – droga pokarmowa), H302;
Eye Irrit. 2 (Poważne uszkodzenie oczu/działanie drażniące na oczy, kat. 2), H319;
STOT SE 3 (Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie jednorazowe, kat. 3), H335;
Skin Irrit. 2 (Działanie żrące/drażniące na skórę, kat. 2), H315;
Aquatic Chronic 2 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego, kat. 2), H411;
Oznakowanie CLP
Piktogramy GHS
Hasło ostrzegawczeNiebezpieczeństwo
Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H)H225: Wysoce łatwopalna ciecz i pary.
H332: Działa szkodliwie w następstwie wdychania.
H302: Działa szkodliwie po połknięciu.
H319: Działa drażniąco na oczy.
H335: Może powodować podrażnienie dróg oddechowych.
H315: Działa drażniąco na skórę.
H411: Działa toksycznie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki.
Zwrot wskazujący środki ostrożności (P)P260: Nie wdychać pyłu/dymu/gazu/mgły/par/rozpylonej cieczy.
P273: Unikać uwolnienia do środowiska.
P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy.
P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać.
P310: Natychmiast skontaktować się z OŚRODKIEM ZATRUĆ/lekarzem/…
Dodatkowe kody zwrotów
Specyficzne stężenia graniczne
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ
NDS: 10 mg/m3
NDSCh:-
NDSP: -
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY
PN-Z-04393:2009
PiMOŚP 2003, nr 4(38)
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE
Właściwości podstawoweMasa cząsteczkowa: 132,2
Stan skupienia: ciecz lub ciało stałe
Barwa: bezbarwne
Zapach: charakterystyczny
Temperatura topnienia: 32,5°C
Temperatura wrzenia: ok. 166°C
Temperatura zapłonu: 32°C
Temperatura samozapłonu: 503°C
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:
- dolna: 0,8% obj.
- górna: 6,3% obj.
Stężenie stechiometryczne: 1,59% obj.
Produkty spalania: dwutlenek węgla, woda.
Gęstość w temp. 20°C: 0,98 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 4,55
Prężność par:
- w temp. 20°C: 3 hPa
- w temp. 47,6°C: 13 hPa
Stężenie pary nasyconej: brak danych
Rozpuszczalność w wodzie: rozpuszcza się bardzo słabo
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w alkoholu etylowym, eterze etylowym
Właściwości dodatkoweTemperatura krytyczna: 383°C
Ciśnienie krytyczne: 3,04 MPa
Współczynnik załamania światła w temp. 35°C: 1,5050
Ciepło właściwe: 1,31 J/(g K)
Ciepło topnienia w temp. topnienia: 15,39 J/g
Ciepło parowania w temp. wrzenia: 321,8 J/g
Ciepło spalania: -44,17 kJ/g
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - 353 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - 2045,7 mg/m3 (4 h)
LD50 (królik, skóra) - 5080 mg/kg

Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja szkodliwa, słabo drażniąca, działa słabo depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy.

Drogi wchłaniania: drogi oddechowe, przewód pokarmowy, skóra.

Objawy zatrucia ostrego: pary mogą wywołać podrażnienie spojówek i górnych dróg oddechowych, bóle i zawroty głowy oraz senność.

Skażenie skóry substancją stałą, ciekłą lub roztworem powoduje jej zaczerwienienie.

Skażenie oczu może wywołać łzawienie oczu i zaczerwienienie spojówek.

Drogą pokarmową może spowodować nudności, wymioty, ból brzucha oraz zaburzenia świadomości, senność, bóle i zawroty głowy. Można przypuszczać, że następstwem zatrucia może być uszkodzenie wątroby.
Uwaga: objawy zatrucia opracowano na podstawie danych z eksperymentów na zwierzętach oraz działania innych węglowodorów o zbliżonej strukturze chemicznej.
PIERWSZA POMOC
Niezbędne leki:tlen, parafina płynna.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.

ZATRUCIE INHALACYJNE

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój, wygodne ułożenie w pozycji dowolnej. Chronić przed utratą ciepła. Nie podawać alkoholu w żadnej postaci. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu. Kontrolować akcję serca. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.

SKAŻENIE SKÓRY

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież, obmyć skórę dużą ilością wody z mydłem. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W zależności od charakteru i rozległości zmian - transport do szpitala lub konsultacja dermatologiczna.

SKAŻENIE OCZU

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy, przez co najmniej 15 minut, dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki).
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o sposobie i konieczności ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
Wskazana konsultacja okulistyczna. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.

ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ

Pierwsza pomoc przedlekarska:
W razie pomyłkowego połknięcia zapewnić spokój w pozycji siedzącej. Nie prowokować wymiotów. Można podać do wypicia 150 ml płynnej parafiny.
Pomoc lekarska:
Kontrolować akcję serca.
Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
INFORMACJE DODATKOWE