| Nazwa | 1,1,2,2-Tetrabromoetan | | Numer CAS | 79-27-6 | | Synonimy | tetrabromoetan, tetrabromek acetylenu |
|
|
| KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
| |
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
| Klasyfikacja CLP | Acute Tox. 2(*) (Toksyczność ostra, kat.2 – droga oddechowa), H330;
Eye Irrit. 2 (Poważne uszkodzenie oczu/działanie drażniące na oczy, kat. 2), H319;
Aquatic Chronic 3 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego, kat. 3), H412; | | Oznakowanie CLP | | Piktogramy GHS |  | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H330: Wdychanie grozi śmiercią.
H319: Działa drażniąco na oczy.
H412: Działa szkodliwie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki.
| | Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P260: Nie wdychać pyłu/dymu/gazu/mgły/par/rozpylonej cieczy.
P273: Unikać uwolnienia do środowiska.
P284: [W przypadku nieodpowiedniej wentylacji] stosować indywidualne środki ochrony dróg oddechowych.
P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać.
P310: Natychmiast skontaktować się z OŚRODKIEM ZATRUĆ/lekarzem/…
| | Dodatkowe kody zwrotów | |
| | Dodatkowe informacje | |
|
|
| WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
| NDS: | 4 mg/m3 | | NDSCh: | - | | NDSP: | - |
|
|
|
| METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04350:2006
PiMOŚP 2000, nr 3(25) |
|
|
| WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
| Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 345,68
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna lub żółtawa
Zapach: charakterystyczny, podobny do zapachu jodoformu i kamfory
Temperatura topnienia: -1°C
Temperatura wrzenia: 135°C rozkłada się w temp. powyżej 190°C
Temperatura zapłonu: trudno zapalna ciecz
Temperatura samozapłonu: 335°C
Granica wybuchowości: brak danych
Gęstość cieczy w temp. 20°C: 2,96 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 11,9
Prężność par :
- w temp. 20°C: 0,1 hPa
- w temp. 30°C: 0,2 hPa
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 1,4 g/m3
- w temp. 30°C: 2,7 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 30°C: 0,065% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w alkoholu etylowym, eterze etylowym, benzenie, chloroformie, anilinie | | Właściwości dodatkowe | Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,6353
Lepkość w temp. 19,9°C: 9,8 mPa s
Ciepło parowania:
- w temp. 25°C 202,6 J/g
- w temp. wrzenia: 140,86 J/g
Ciepło spalania: -38,1 J/g |
|
|
| INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - 1200 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - 549 mg/m3/4 h
LD50 (królik, szczur, skóra) - 5250 mg/kg
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja bardzo toksyczna, drażniąca, powoduje uszkodzenie wątroby i nerek.
Drogi wchłaniania: układ oddechowy, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci par może wywołać łzawienie oczu, ból i zawroty głowy, mdłości, wymioty, ból brzucha, senność.
Skażenie skóry może wywołać miejscowe zaczerwienienie.
Skażenie oczu wywołuje ból i łzawienie, zaczerwienienie spojówek.
Drogą pokarmową wywołuje mdłości, wymioty, ból brzucha, senność.
Objawy zatrucia przewlekłego: nie opisywano. |
|
|
Niezbędne leki: tlen.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w dowolnej pozycji.
Chronić przed utratą ciepła. W razie duszności podawać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież - myć skórę dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W zależności od lokalizacji i rozległości zmian zapewnić konsultację dermatologiczną.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Natychmiast po połknięciu poszkodowany powinien sam prowokować u siebie wymioty.
Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Założyć stałą drogę dożylną. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza. |
|
|
|
|
