| Nazwa | Pentatlenek wanadu | | Numer CAS | 1314-62-1 | | Synonimy | pięciotlenek wanadu, tlenek wanadu(V), pentatlenek diwanadu, bezwodnik kwasu wanadowego |
|
|
| KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
| |
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
| Klasyfikacja CLP | Muta. 2 (Mutagenność kat. 2), H341;
Carc. 1B (Rakotwórczość kat. 1B), H350;
Repr. 2 (Szkodliwość na rozrodczość kat. 2), H361fd;
Lact. (Działanie szkodliwe na rozrodczość), H362;
Acute Tox. 3, oral (Toksyczność ostra, kat.3 – droga pokarmowa), H301;
Acute Tox. 2, inhal. (Toksyczność ostra, kat.2 – droga oddechowa), H330;
STOT SE 3 (Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie jednorazowe, kat. 3), H335;
STOT RE 1, H372 (drogi oddechowe, wdychanie);
Aquatic Chronic 2 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego, kat. 2), H411; | | Oznakowanie CLP | | Piktogramy GHS |    | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H341: Podejrzewa się, że powoduje wady genetyczne .
H350: Może powodować raka .
H361fd: Podejrzewa się, że działa szkodliwie na płodność. Podejrzewa się, że działa szkodliwie na dziecko w łonie matki.
H362: Może działać szkodliwie na dzieci karmione piersią.
H301: Działa toksycznie po połknięciu.
H330: Wdychanie grozi śmiercią.
H335: Może powodować podrażnienie dróg oddechowych.
H372: Powoduje uszkodzenie narządów poprzez długotrwałe lub powtarzane narażenie .
H411: Działa toksycznie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki.
| | Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P261: Unikać wdychania pyłu/dymu/gazu/mgły/par/rozpylonej cieczy.
P273: Unikać uwolnienia do środowiska.
P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy.
P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać.
P314: W przypadku złego samopoczucia zasięgnąć porady/zgłosić się pod opiekę lekarza.
| | Dodatkowe kody zwrotów | |
| | Dodatkowe informacje | |
|
|
| WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
| frakcja wdychalna | | NDS: | 0,05 mg/m3 | | NDSCh: | - | | NDSP: | - |
|
|
|
| METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04316:2004
PiMOŚP 2000, nr 3(25) |
|
|
| WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
| Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 181,88
Stan skupienia w temp. 20°C: ciało stałe
Barwa: żółtopomarańczowa
Zapach: bez zapachu
Temperatura topnienia: 690°C
Temperatura wrzenia: 1750°C (z rozkładem)
Gęstość w temp. 20°C: 3,36 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: brak danych
Prężność par: brak danych
Stężenie pary nasyconej: brak danych
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20°C: 0,8% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: nie rozpuszcza się w bezwodnym alkoholu etylowym, rozpuszcza się w stężonych kwasach i ługach | | Właściwości dodatkowe | Ciepło właściwe: 0,7 J/(g K)
Ciepło topnienia w temp. topnienia: 357,8 J/g |
|
|
| INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - 10 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
TCL0 (człowiek, inhalacja) - 1 mg/m3 (8 h)
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja toksyczna i drażniąca.
Drogi wchłaniania: drogi oddechowe, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci pyłu lub dymu wywołuje silne łzawienie i ból oczu, zaczerwienienie spojówek, kaszel z odksztuszaniem - w stężeniach ok. 1 mg/m3 po parogodzinnym narażeniu. W większych stężeniach może wywołać duszność, skurcz oskrzeli i oskrzelików, ból w klatce piersiowej. Po przerwaniu narażenia skurcz oskrzeli i duszność może się utrzymywać przez 2 doby, zmiany osłuchowe (furczenia) - do tygodnia, kaszel - parę tygodni.
W bardzo dużych stężeniach może wywołać obrzęk płuc i zapalenie płuc prowadzące do zgonu. Obrzęk płuc może wystąpić od 1 do 3 dób po ekspozycji.
Skażenie skóry pyłem może spowodować miejscowe zaczerwienienie,
Skażenie oczu - ból, łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek.
Drogą pokarmową może wywołać zaburzenia żołądkowo-jelitowe.
Za następstwa ostrego zatrucia uważano zaburzenia psychiczne.
Objawy zatrucia przewlekłego: długotrwałe narażenie na małe stężenia (w środowisku pracy) może wywołać astmę oskrzelową, zaburzenia trawienne (mdłości, wymioty, bóle brzucha), bicie serca, drżenia. Mogą występować zmiany skórne: rumień, grudki, pokrzywka.
Stosowanie przewlekłe
Drogą pokarmową (jako środka bakteriobójczego) powodowało zaburzenia trawienne, zielonkawe zabarwienie języka, zaburzenia nerwicowe i uszkodzenie nerek. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, prep. Atrovent i deksametazon do podawania inhalacyjnego, hydrokortyzon i furosemid do podawania dożylnego.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić lub wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w pozycji siedzącej. W razie duszności podawać tlen. Jeżeli poszkodowany ma trudności w oddychaniu, można podać do inhalacji 1-2 rozpylenia Atroventu. Pilnie wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Jeżeli utrzymuje się duszność, skurcz krtani i/albo oskrzeli pomimo podawania tlenu i Atroventu, podać deksametazon do inhalacji lub hydrokortyzon dożylnie, nie przerywając podawania tlenu. Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają ponadto podanie furosemidu. W każdym przypadku zatrucia transport do szpitala karetką reanimacyjną z kontynuacją leczenia.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież, myć skażoną skórę dużą ilością letniej wody, najlepiej bieżącej. Jeżeli są widoczne zmiany skórne lub poszkodowany podaje inne dolegliwości, wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Lekarz powinien uwzględnić w ocenie stanu poszkodowanego ryzyko jednoczesnego zatrucia inhalacyjnego i wdrożyć postępowanie objawowe.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy co najmniej 15 minut dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej. Unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
W każdym przypadku skażenia oczu konieczna pilna konsultacja okulistyczna. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Podawać ok. 1/2 litra wody do picia. Prowokować wymioty. Pilnie wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Postępowanie objawowe. Transport do szpitala karetką PR. |
|
|
|
|
