| Nazwa | 2-Naftyloamina | | Numer CAS | 91-59-8 | | Synonimy | Β-naftyloamina, 2-aminonaftalen |
|
|
| KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
| |
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
| Klasyfikacja CLP | Carc. 1A (Rakotwórczość kat. 1A), H350;
Acute Tox. 4 *, oral (Toksyczność ostra, kat.4 – droga pokarmowa), H302;
Aquatic Chronic 2 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego, kat. 2), H411; | | Oznakowanie CLP | | Piktogramy GHS |    | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H350: Może powodować raka .
H302: Działa szkodliwie po połknięciu.
H411: Działa toksycznie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki.
| | Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P201: Przed użyciem zapoznać się ze specjalnymi środkami ostrożności.
P273: Unikać uwolnienia do środowiska.
P308 + P313: W przypadku narażenia lub styczności: Zasięgnąć porady/ zgłosić się pod opiekę lekarza.
| | Dodatkowe kody zwrotów | |
| | Dodatkowe informacje | |
|
|
| WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
| NDS: | 0,003 mg/m3 | | NDSCh: | - | | NDSP: | - |
|
|
|
| METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04541:2022
Med. Pr. 2021, 72(1) |
|
|
| WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
| Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 143,18
Stan skupienia w temp. 20°C: ciało stałe
Barwa: bezbarwne (różowieje pod wpływem powietrza)
Zapach: aromatyczny
Temperatura topnienia: 110,2°C
Temperatura wrzenia: 306,1°C
Temperatura zapłonu: 109°C
Temperatura samozapłonu: brak danych
Granice wybuchowości: brak danych
Stężenie stechiometryczne: brak danych
Gęstość w temp. 98°C: 1,061 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 4,95
Prężność par:
- w temp. 108°C: 1,33 hPa
- w temp. 20°C: 0,007 hPa
Stężenie pary nasyconej: brak danych
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 23°C: 0,09% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w gorącej wodzie, alkoholu etylowym, eterze etylowym | | Właściwości dodatkowe | Współczynnik załamania światła w temp. 98°C: 1,6493
Ciepło właściwe: 0,88 J/(g K)
Ciepło topnienia: 153,49 J/g
Ciepło spalania: -36,87 kJ/g
Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log POW): 2,28 |
|
|
| INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - 727 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja umiarkowanie drażniąca, rakotwórcza; może wywoływać methemoglobinemię (zahamowanie funkcji hemoglobiny) z niedotlenieniem mózgu i innych narządów.
Drogi wchłaniania: przez drogi oddechowe, skórę, z przewodu pokarmowego.
Objawy zatrucia ostrego: pył powoduje zaczerwienienie spojówek, łzawienie oczu. Długotrwałe (kilkugodzinne) narażenie na pył w dużych stężeniach może wywołać sinoniebieskie zabarwienie błon śluzowych (warg, jamy ustnej), paznokci, skóry oraz ból i zawroty głowy, narastającą duszność.
Skażenie skóry w wysokiej temperaturze otoczenia może spowodować po kilku godzinach objawy jak w zatruciu inhalacyjnym.
Skażenie oczu może wywołać ból i łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek z ryzykiem uszkodzenia rogówki.
Drogą pokarmową prawdopodobnie może wywołać objawy jak w zatruciu inhalacyjnym (zatruć nie opisywano). Następstwem ostrego zatrucia może być krwotoczne zapalenie pęcherza moczowego.
Uwaga: brak aktualnych danych o zatruciach.
Objawy zatrucia przewlekłego: kontaktowe zapalenie skóry, przewlekłe zapalenie pęcherza moczowego. Nowotwory pęcherza moczowego. |
|
|
Niezbędne leki (odtrutki): tlen, błękit metylenowy (1%) w ampułkach do podawania dożylnego, witamina C w ampułkach po 500 mg.
Leczenie: tlen, postępowanie objawowe, w razie wskazań - stosowanie odtrutek jak wyżej.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia, zapewnić spokój w pozycji dowolnej. Wezwać lekarza. Podawać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej, usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać przez cewnik strzykawką wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli zatruty oddycha, podać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta albo za pomocą aparatu typu AMBU. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W razie zaburzeń oddychania stosować intubację dotchawiczą, sztuczne oddychanie aparatem typu AMBU z podawaniem tlenu. W razie wystąpienia objawów zatrucia (sinicy): podać dożylnie 1-procentowy roztwór błękitu metylenowego w dawce 0,2 mg/kg (ok. 15 ml) - powoli w ciągu 5 minut. W każdym przypadku transport do szpitala karetką reanimacyjną PR z zapewnieniem oznaczenia methemoglobiny i dalszego leczenia.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież, zmyć skórę dużą ilością bieżącej wody z mydłem.
Pomoc lekarska:
Dalsze postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. Transport do szpitala karetką PR, ze względu na ryzyko opóźnionego wystąpienia objawów zatrucia.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Natychmiast po połknięciu (do 5 minut) poszkodowany powinien sam prowokować u siebie wymioty. Wezwać lekarza. Nie podawać mleka ani alkoholu.
Pomoc lekarska:
Postępowanie - jak w zatruciu inhalacyjnym. |
|
|
|
|
