| Nazwa | Miedź | | Numer CAS | 7440-50-8 | | Synonimy | |
|
|
| KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
| |
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
| Klasyfikacja CLP | Flam. Sol. 1 (Substancja stała łatwopalna), H228;
Aquatic Acute 1 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego - zagrożenie ostre, kat. 1), H400;
Aquatic Chronic 1 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego - zagrożenie przewlekłe, kat. 1), H410; | | Oznakowanie CLP | | Piktogramy GHS |   | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H228: Substancja stała łatwopalna.
H410: Działa bardzo toksycznie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki.
| | Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P210: Przechowywać z dala od źródeł ciepła, gorących powierzchni, źródeł iskrzenia, otwartego ognia i innych źródeł zapłonu. Nie palić.
P272: Zanieczyszczonej odzieży ochronnej nie wynosić poza miejsce pracy.
P501: Zawartość/pojemnik usuwać do … .
| | Dodatkowe kody zwrotów | |
| | Dodatkowe informacje | |
|
|
| WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
| NDS: | 0,2 mg/m3 | | NDSCh: | - | | NDSP: | - |
|
|
|
| METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04106-02:1979(w)
PN-Z-04106-3:2002(w)
PiMOŚP 2011, nr 1(67) |
|
|
| WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
| Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 63,55
Stan skupienia w temp. 20°C: ciało stale
Barwa: czerwonobrązowa
Zapach: bez zapachu
Temperatura topnienia: 1083°C
Temperatura wrzenia: 2595°C
Temperatura zapłonu: brak danych
Temperatura samozapłonu: brak danych
Granica wybuchowości: brak danych
Gęstość temp. 20°C: 8,93 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: brak danych
Prężność par w temp. 1268°C: 1,33 hPa
Stężenie pary nasyconej: brak danych
Rozpuszczalność w wodzie: nie rozpuszcza się
Rozpuszczalność winnych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w kwasie azotowym i gorącym kwasie siarkowym | | Właściwości dodatkowe | Ciepło właściwe: 0,39 J/(g K)
Ciepło topnienia: 204,9 J/g
Ciepło parowania: 4800 J/g |
|
|
| INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - bez zapachu
LD50 (szczur, doustnie) - brak danych
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
TDL0 (człowiek, doustnie) - 0,12 mg/kg
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja drażniąca, uczulająca, może być przyczyną gorączki odlewników, uszkadza wątrobę i powoduje zmiany we krwi.
Miedź jest metalem niezbędnym dla prawidłowego funkcjonowania organizmu człowieka i zwierząt. Dawka dzienna pobierana w pożywieniu wynosi 2-5 mg, a u osób spożywających bogate w miedź pożywienie (np. orzechy, czekoladę, grzyby) wzrasta 10-krotnie.
Drogi wchłaniania: układ oddechowy, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci pyłu i dymów w stężeniu około 0,1 mg/m3 może wywołać łzawienie i zaczerwienienie oczu, kaszel, duszność, nudności, wymioty, skurcz oskrzeli. Pary powstające w czasie wytapiania mogą wywoływać dreszcze i gorączkę (gorączka odlewników), która może wystąpić po kilkugodzinnym okresie bezobjawowym.
Skażenie oczu może wywołać ból i zaczerwienienie spojówek.
Drogą pokarmową wywołuje mdłości, wymioty, ból brzucha, biegunkę. Objawy te mogą wystąpić po dawce wynoszącej 120 mg/kg masy ciała.
Objawy zatrucia przewlekłego: uszkodzenie wątroby w następstwie nadmiaru pokarmów zawierających dużo miedzi, szczególnie u osób z wadami wrodzonymi (genetycznie uwarunkowanymi). |
|
|
Niezbędne leki: tlen, Atrovent do podawania inhalacyjnego.
Odtrutki: penicylamina - Cuprenil tabl. po 250 mg do stosowania w warunkach szpitalnych.
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić poszkodowanego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w dowolnej pozycji.
Chronić przed utratą ciepła. W razie duszności podawać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Postępowanie objawowe. W razie duszności z oskrzelowymi objawami spastycznymi należy podać do inhalacji Atrovent (1-2 rozpylenia).
Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież, myć skórę dużą ilością letniej wody, najlepiej bieżącej.
Pomoc lekarska:
W zależności od lokalizacji i rozległości zmian zapewnić konsultację dermatologiczną.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Natychmiast po połknięciu poszkodowany powinien sam u siebie prowokować wymioty.
Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Postępowanie objawowe.
Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza. |
|
|
|
|
