2-METYLONAFTALEN
IDENTYFIKACJA KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE WARTOŚCI NDS METODY OZNACZANIA WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE PIERWSZA POMOC INFORMACJE DODATKOWE
IDENTYFIKACJA
Nazwa2-Metylonaftalen
Numer CAS91-57-6
Synonimy
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP)
Klasyfikacja CLPAcute Tox. 4, oral (Toksyczność ostra, kat.4 – droga pokarmowa), H302;
Aquatic Chronic 2 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego, kat. 2), H411;
Oznakowanie CLP
Piktogramy GHS
Hasło ostrzegawczeUwaga
Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H)H302: Działa szkodliwie po połknięciu.
H411: Działa toksycznie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki.
Zwrot wskazujący środki ostrożności (P)P273: Unikać uwolnienia do środowiska.
Dodatkowe kody zwrotów
Dodatkowe informacje
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ
NDS: 25 mg/m3
NDSCh:50 mg/m3
NDSP: -
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY
PN-Z-04411:2011
PiMOŚP 2005, nr 4(46)
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE
Właściwości podstawoweMasa cząsteczkowa: 142,20
Stan skupienia w temp. 20 °C: ciało stałe
Barwa: biała
Zapach: charakterystyczny
Temperatura topnienia: 34,6 °C
Temperatura wrzenia( 1013hPa): 242°C
Temperatura zapłonu: 82 °C
Temperatura samozapłonu: brak danych
Granice wybuchowości w powietrzu: brak danych
Stężenie stechiometryczne: brak danych
Gęstość w temp. 20 °C: 1,0058 g/cm3
Gęstość par względem powietrza w temp. 20 °C: brak danych
Prężność par w temp. 20 °C: 9,06 Pa
Stężenie pary nasyconej: brak danych
Rozpuszczalność w wodzie w 20 °C: 24,6 mg/dml
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: benzen
Właściwości dodatkowe
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - 1630 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, skóra) - brak danych

Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja drażniąca, uczulająca, działająca depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy.
Powoduje uszkodzenie krwinek czerwonych, wątroby i nerek.

Drogi wchłaniania: skóra, drogi oddechowe, przewód pokarmowy.

Objawy zatrucia ostrego: w postaci pyłu wywołuje łzawienie oczu, zaczerwienienie i ból spojówek, kaszel, bóle głowy, w dużych stężeniach może powodować mdłości, wymioty, niepokój, pobudzenie, zaburzenia widzenia, drgawki, a po kilkunastu godzinach hemolizę (rozpad) krwinek czerwonych, anemię, uszkodzenie nerek, wątroby (żółtaczka), śpiączkę.

Skażenie skóry może wywołać ból i zaczerwienienie, w razie skażenia dużej powierzchni skóry objawy jak w zatruciu inhalacyjnym.

Skażenie oczu może wywołać łzawienie i ból oczu, zaczerwienienie spojówek.

Drogą pokarmową powoduje mdłości, wymioty, ból brzucha, biegunkę oraz objawy jak w zatruciu inhalacyjnym.

Objawy zatrucia przewlekłego: podrażnienie oczu, skóry i błon śluzowych, zwłaszcza górnych dróg oddechowych. Może wystąpić kontaktowe zapalenie skóry i fotoalergia. Obserwowano również zmętnienia w soczewkach oczu, zapalenie siatkówki i naczyniówki oka, zmiany w nerwie wzrokowym.
PIERWSZA POMOC
Niezbędne leki: tlen, bromek ipratropium (Atrovent) do podawania inhalacyjnego, diazepam (Relanium) w amp. po 10 mg do podawania pozajelitowego.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.

ZATRUCIE INHALACYJNE

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w dowolnej pozycji. Chronić przed utratą ciepła. W razie duszności podawać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu. W razie duszności z oskrzelowymi objawami spastycznymi należy podać do inhalacji bromek ipratropium (Atrovent) - 1-2 rozpylenia. W razie wystąpienia drgawek podać pozajelitowo 10 mg Relanium (1 amp.)
Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.

SKAŻENIE SKÓRY

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież - myć skórę dużą ilością wody, najlepiej bieżącej o temperaturze pokojowej. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Ze względu na ryzyko wystąpienia objawów ogólnych zatrucia w każdym przypadku konieczny jest transport do szpitala karetkę PR pod nadzorem lekarza. W razie wystąpienia zmian skórnych wskazana konsultacja dermatologiczna.

SKAŻENIE OCZU

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki).
Wezwać lekarza.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.

ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
W razie omyłkowego połknięcia poszkodowany powinien natychmiast wywołać u siebie wymioty. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Postępowanie objawowe. W razie wystąpienia drgawek podać pozajelitowo 10 mg Relanium (1 amp.) Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
INFORMACJE DODATKOWE