2,2`-IMINOBIS(ETYLOAMINA)
IDENTYFIKACJA KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE WARTOŚCI NDS METODY OZNACZANIA WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE PIERWSZA POMOC INFORMACJE DODATKOWE
IDENTYFIKACJA
Nazwa2,2`-Iminobis(etyloamina)
Numer CAS111-40-0
Synonimy3-azapentano- 1,5-diamina; 2,2'-iminodietyloamina; dietylenotriamina;
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP)
Klasyfikacja CLPAcute Tox. 4* dermal, H312;
Acute Tox. 4*, oral (Toksyczność ostra, kat.4 – droga pokarmowa), H302;
Skin Corr. 1B (Działanie żrące/drażniące na skórę, kat. 1B), H314;
Skin Sens. 1 (Działanie uczulające na skórę, kat.1), H317;
Oznakowanie CLP
Piktogramy GHS
Hasło ostrzegawczeNiebezpieczeństwo
Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H)H312: Działa szkodliwie w kontakcie ze skórą.
H302: Działa szkodliwie po połknięciu.
H314: Powoduje poważne oparzenia skóry oraz uszkodzenia oczu.
H317: Może powodować reakcję alergiczną skóry.
Zwrot wskazujący środki ostrożności (P)P260: Nie wdychać pyłu/dymu/gazu/mgły/par/rozpylonej cieczy.
P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy.
P304 + P340: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO DRÓG ODDECHOWYCH: wyprowadzić lub wynieść poszkodowanego na świeże powietrze i zapewnić mu warunki do swobodnego oddychania.
P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać.
P310: Natychmiast skontaktować się z OŚRODKIEM ZATRUĆ/lekarzem/…
P403 + P233: Przechowywać w dobrze wentylowanym miejscu. Przechowywać pojemnik szczelnie zamknięty.
Dodatkowe kody zwrotów
Dodatkowe informacje
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ
NDS: 4 mg/m3
NDSCh:12 mg/m3
NDSP: -
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY
PN-Z-04296:2001
PiMOŚP 1998, z. 19
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE
Właściwości podstawoweMasa cząsteczkowa: 105,16
Stan skupienia w temp. 20 °C: ciecz (lub delikatne kryształy)
Barwa: bezbarwna (lub lekko zabarwiona)
Zapach: amoniaku
Temperatura topnienia: 28 °C
Temperatura wrzenia: 207 °C
Temperatura zapłonu: 134 °C (odkryty tygiel)
Temperatura samozapłonu: 662,2 °C
Granice wybuchowości w powietrzu:
- dolna: 1,6% obj.
- górna: 9,8% obj.
Stężenie stechiometryczne: brak danych
Gęstość w temp. 20 °C: 1,097 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 3,65
Prężność par:
- w temp. 30 °C: 1,33 Pa
- w temp. 25 °C: brak danych
Stężenie pary nasyconej: brak danych
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20 °C: rozpuszcza się
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w benzenie, eterze, n-heptanie, metanolu
Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log Pow): -1,43
Właściwości dodatkoweWłaściwości dodatkowe
Współczynnik załamania światła nD w temp. 30 °C: 1,4753
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 1,18 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - 710 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, skóra) - 12 200 mg/kg

Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka:
substancja silnie drażniąca i uczulająca; 10-proc. roztwór powoduje uszkodzenie rogówki. Przypuszczalna dawka śmiertelna dla człowieka wynosi 20 g.

Drogi wchłaniania: układ oddechowy, skóra, przewód pokarmowy.

Objawy zatrucia ostrego: w postaci par może wywołać łzawienie oczu, ból, zaczerwienienie spojówek, kaszel, duszność z możliwością wystąpienia oskrzeli i obrzęku płuc.

Skażenie skóry ciekłą substancją powoduje zaczerwienienie, ból.

Skażenie oczu ciekłą substancją może wywołać ból i łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, uszkodzenie rogówki.

Drogą pokarmową wywołuje mdłości, wymioty, ból brzucha, biegunkę, z możliwością wystąpienia wstrząsu, uszkodzenie wątroby z żółtaczką.

Objawy zatrucia przewlekłego: astma oskrzelowa, uszkodzenie wątroby i nerek, kontaktowe zapalenie skóry.
PIERWSZA POMOC
Niezbędne leki: tlen, leki przeciwbólowe do podawania pozajelitowego, bromek ipratropium (prep. Atrovent) do podawania inhalacyjnego, deksametazon do podawania inhalacyjnego, hydrokortyzon, furosemid, w amp. do podawania pozajelitowego.
Odtrutk: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.

ZATRUCIE INHALACYJNE

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić bezwzględny spokój (bezruch) w pozycji półleżącej lub siedzącej. Wysiłek fizyczny może wyzwolić obrzęk płuc. Chronić przed utratą ciepła. Podać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę.
Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu. W razie duszności z oskrzelowymi objawami spastycznymi należy podać do inhalacji Atrovent (1-2 rozpylenia). Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają założenie stałej drogi dożylnej, podanie inhalacyjne deksametazonu lub/i dożylnie hydrokortyzonu, furosemidu.
Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.

SKAŻENIE SKÓRY

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież - myć skórę dużą ilością wody, najlepiej bieżącej o temperaturze pokojowej.
Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Na oparzenia założyć jałowy opatrunek. Zapewnić konsultację dermatologiczną lub/i chirurgiczną.

SKAŻENIE OCZU

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.

Pomoc lekarska:
Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.

ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Nie wywoływać wymiotów. Podać do wypicia białko jaj kurzych lub mleko. Poza tym nie podawać niczego doustnie. Nie podawać środków zobojętniających. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Można podać pozajelitowo leki przeciwbólowe.
Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
INFORMACJE DODATKOWE