| Nazwa | Hydrazyna | | Numer CAS | 302-01-2 | | Synonimy | dwuamina |
|
|
| KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
| |
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
| Klasyfikacja CLP | Flam. Liq. 3 (Substancja ciekła łatwopalna, kat. 3), H226;
Carc. 1B (Rakotwórczość kat. 1B), H350;
Acute Tox. 3 *, inhal. (Toksyczność ostra, kat.3 – droga oddechowa), H331;
Acute Tox. 3 *, dermal (Toksyczność ostra, kat.3 – skóra), H311;
Acute Tox. 3 *, oral (Toksyczność ostra, kat.3 – droga pokarmowa), H301;
Skin Corr. 1B (Działanie żrące/drażniące na skórę, kat. 1B), H314;
Skin Sens. 1 (Działanie uczulające na skórę, kat.1), H317;
Aquatic Acute 1 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego - zagrożenie ostre, kat. 1), H400;
Aquatic Chronic 1 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego - zagrożenie przewlekłe, kat. 1), H410; | | Oznakowanie CLP | | Piktogramy GHS |      | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H226: Łatwopalna ciecz i pary.
H350: Może powodować raka .
H331: Działa toksycznie w następstwie wdychania.
H311: Działa toksycznie w kontakcie ze skórą.
H301: Działa toksycznie po połknięciu.
H314: Powoduje poważne oparzenia skóry oraz uszkodzenia oczu.
H317: Może powodować reakcję alergiczną skóry.
H410: Działa bardzo toksycznie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki.
| | Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P201: Przed użyciem zapoznać się ze specjalnymi środkami ostrożności.
P260: Nie wdychać pyłu/dymu/gazu/mgły/par/rozpylonej cieczy.
P273: Unikać uwolnienia do środowiska.
P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy.
P304 + P340 + P310: W przypadku dostania się do dróg oddechowych: Wyprowadzić lub wynieść poszkodowanego na świeże powietrze i zapewnić mu warunki do swobodnego oddychania. Natychmiast skontaktować się z OŚRODKIEM ZATRUĆ/lekarzem/…
P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać.
| | Dodatkowe kody zwrotów | |
| | Dodatkowe informacje | |
|
|
| WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
| NDS: | 0,013 mg/m3 | | NDSCh: | 0,039 mg/m3 | | NDSP: | - |
|
|
|
| METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04523:2020-12
PiMOŚP 2019, nr 1(99) |
|
|
| WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
| Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 32,05
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: amoniakalny
Temperatura topnienia: 1,4°C; -51,7°C - roztwór o stężeniu 64%
Temperatura wrzenia: 113,5°C; 120,5°C (64% roztwór) 103°C (15% roztwór)
Temperatura zapłonu: 37,8°C; 72,8°C - roztwór o stężeniu 64%
Temperatura samozapłonu: 270°C
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:
- dolna: 4,7% obj.
- górna: 100% obj.
Stężenie stechiometryczne: 17,35% obj.
Gęstość:
- w temp. 20°C: 1,004 g/cm3
- w temp. 25°C: 1,03 g/cm3 - roztwór o stężeniu 64%
Gęstość par względem powietrza: 1,11
Prężność par:
- w temp. 20°C: 21 hPa
- w temp. 30°C: 33 hPa
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 28 g/m3
- w temp. 30°C: 42 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie: nieograniczona
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w alkoholu etylowym, aminach, ciekłym amoniaku; nie rozpuszcza się w węglowodorach | | Właściwości dodatkowe | Temperatura krytyczna: 380°C
Ciśnienie krytyczne: 14,69 MPa
Współczynnik załamania światła w temp. 35°C: 1,4644
Lepkość w temp. 25°C: 0,90 mPa s
Ciepło właściwe: 3,09 J/(g K)
Ciepło parowania w temp. wrzenia: 1254,1 J/g
Ciepło spalania: -19,41 kJ/g
Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log POW): -1,37 |
|
|
| INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 4,7 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - 60 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - 760 mg/m3 (4 h)
LD50 (królik, skóra) - 91 mg/kg
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja żrąca, drażniąca, uczulająca; toksyczna dla ośrodkowego układu nerwowego, przypuszczalnie rakotwórcza dla ludzi.
Drogi wchłaniania: drogi oddechowe, skóra, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci pary wywołuje łzawienie i ból oczu, zaczerwienienie spojówek, obrzęk twarzy, uczucie pieczenia w nosie, gardle, kaszel, ślinotok. Może wystąpić pobudzenie psychoruchowe, drgawki. Kaszel i duszność może się nasilać przez parę dni, może wystąpić krwioplucie i obrzęk płuc.
Skażenie skóry ciekłą substancją wywołuje bolesne miejscowe oparzenie; mogą wystąpić ogólne objawy zatrucia jak drogą inhalacyjną wskutek wchłonięcia hydrazyny przez skórę.
Skażenie oczu ciekłą substancją wywołuje oparzenie chemiczne z ryzykiem trwałego uszkodzenia gałki ocznej.
Drogą pokarmową wywołuje oparzenia błony śluzowej jamy ustnej i przełyku, nudności, wymioty (z krwią), bóle brzucha, biegunkę. Może nastąpić perforacja ścian przewodu pokarmowego, powodująca zapalenie otaczających tkanek. Może wystąpić rozpad (hemoliza) czerwonych krwinek, uszkodzenie wątroby i nerek.
Objawy zatrucia przewlekłego: następstwem narażenia oraz zatrucia jest uszkodzenie wątroby. Sygnalizowano nowotwory wątroby, płuc, jamy nosowej, sutka. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, deksametazon do inhalacji, hydrokortyzon, furosemid, Relanium w amp. 10 mg; pyralgina do podawania pozajelitowego (w amp.).
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: tlenoterapia i postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
W zależności od stanu poszkodowanego wyprowadzić go lub wynieść z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w pozycji siedzącej. Chronić przed utratą ciepła. W razie duszności podawać tlen, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu. Kontrolować układ oddechowy: krwioplucie i objawy oskrzelowe wskazujące na toksyczne uszkodzenie oskrzeli i oskrzelików uzasadniają podanie inhalacyjnie deksametazonu.
W każdym przypadku zatrucia inhalacyjnego transport do szpitala karetką reanimacyjną ze względu na ryzyko wystąpienia obrzęku płuc po okresie utajenia objawów.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść poszkodowanego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać przez cewnik strzykawką wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta albo za pomocą aparatu typu AMBU. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Pilnie wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W razie zaburzeń oddychania zaintubować, zastosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Kontrolować akcję serca (EKG). Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają założenie stałej drogi, podanie dożylne hydrokortyzonu i furosemidu.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież, myć skórę dużą ilością bieżącej letniej wody. Nie stosować środków zobojętniających. Założyć jałowy opatrunek na ewentualne oparzenia. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Transport do szpitala karetką PR - z zapewnieniem pomocy dermatologicznej lub chirurgicznej oraz konieczność hospitalizacji ze względu na wchłanianie przez skórę i ryzyko ogólnych objawów zatrucia.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
W każdym przypadku skażenia oczu konieczna pilna konsultacja okulistyczna (ryzyko uszkodzenia rogówki). Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniem okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Nie wywoływać wymiotów, podać do wypicia białko jaj kurzych albo mleko, poza tym nie podawać niczego doustnie.
Pomoc lekarska:
Można podać pozajelitowo pyralginę. Transport do szpitala karetką reanimacyjną w celu zapewnienia pomocy chirurgicznej.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska:
W razie zaburzeń oddychania zaintubować, zastosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU, z podawaniem tlenu. W przypadku wystąpienia drgawek zastosować leczenie objawowe - można podać dożylnie Relanium.
Uwaga: w każdym przypadku zatrucia transport do szpitala karetką PR (w razie wskazań - reanimacyjną), z zapewnieniem pomocy chirurgicznej ze względu na ryzyko perforacji ścian przewodu pokarmowego. |
|
|
|
|
