Nazwa | N-Etylomorfolina | Numer CAS | 100-74-3 | Synonimy | |
|
|
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
|
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
Klasyfikacja CLP | Flam. Liq. 3 (Substancja ciekła łatwopalna, kat. 3), H226; Acute Tox. 4, oral (Toksyczność ostra, kat.4 – droga pokarmowa), H302; Acute Tox. 3, dermal (Toksyczność ostra, kat.3 – skóra), H311; Skin Corr. 1B (Działanie żrące/drażniące na skórę, kategoria 1B), H314; Acute Tox. 4. inhal. (Toksyczność ostra, kat.4 – droga oddechowa), H332; | Oznakowanie CLP | Piktogramy GHS | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H226: Łatwopalna ciecz i pary. H302: Działa szkodliwie po połknięciu. H311: Działa toksycznie w kontakcie ze skórą. H314: Powoduje poważne oparzenia skóry oraz uszkodzenia oczu. H332: Działa szkodliwie w następstwie wdychania.
| Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy. P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać. P310: Natychmiast skontaktować się z OŚRODKIEM ZATRUĆ/lekarzem/…
| Dodatkowe kody zwrotów | |
| Specyficzne stężenia graniczne | |
|
|
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
NDS: | 23 mg/m3 | NDSCh: | 46 mg/m3 | NDSP: | - |
|
|
|
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04356:2006 PiMOŚP 2001, nr 4(30) |
|
|
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 115,2 Stan skupienia w temp. 20 °C: ciecz Barwa: bezbarwna Zapach: charakterystyczny Temperatura topnienia: -63 °C Temperatura wrzenia: 138 °C Temperatura zapłonu: 32 °C Temperatura samozapłonu: 185 °C Granice wybuchowości w powietrzu: - dolna: 1,0% obj. - górna: 9,8% obj. Stężenie stechiometryczne: brak danych Gęstość w temp. 20 °C: 0,99 Gęstość par względem powietrza: 4,0 Prężność par w temp. 20 °C: 0,80 kPa Stężenie pary nasyconej: brak danych Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20 °C: rozpuszcza się Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w etanolu, eterze dietylowym | Właściwości dodatkowe | Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log Pow): -0,15 |
|
|
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalności zapachu - 120 mg/m3 LD50 (szczur, doustnie) - 1780 mg/kg LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych LD50 (szczur, skóra) - brak danych
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja szkodliwa, drażniąca, działa słabo depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy.
Drogi wchłaniania: układ oddechowy, skóra (uszkodzona), przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci par powoduje ból, łzawienie, zaczerwienienie spojówek oraz bóle i zawroty głowy, podrażnienie błony śluzowej nosa, gardła, kaszel, skurcz oskrzeli, mdłości i wymioty, a w dużych stężeniach zaburzenia równowagi i senność.
Skażenie skóry powoduje ból i zaczerwienienie.
Skażenie oczu powoduje ból, łzawienie, zaczerwienienie spojówek, owrzodzenia z ryzykiem trwałego uszkodzenia rogówki.
Drogą pokarmową wywołuje mdłości, wymioty, ból brzucha, biegunkę, senność.
Objawy zatrucia przewlekłego: długotrwałe działanie prowadzi do zaczerwienia i stanów zapalnych skóry. Możliwość działania alergizującego na skórę - kontaktowe zapalenie skóry. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, bromek ipratropium (Atrovent) do podawania inhalacyjnego. Odtrutki: nie są znane. Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w pozycji dowolnej. Podawać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Kontynuować podawanie tlenu. W razie duszności z oskrzelowymi objawami spastycznymi należy podać do inhalacji Atrovent (1-2 rozpylenia). Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska: Zdjąć odzież, myć skórę dużą ilością wody, najlepiej bieżącej o temperaturze pokojowej. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: W razie wystąpienia zmian skórnych wskazana konsultacja dermatologiczna. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza dermatologa.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska: Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza. Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania. Pomoc lekarska: Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Natychmiast po połknięciu poszkodowany powinien sam wywołać u siebie wymioty. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Postępowanie objawowe. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza. |
|
|
|