N-ETYLOMORFOLINA
IDENTYFIKACJA KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE WARTOŚCI NDS METODY OZNACZANIA WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE PIERWSZA POMOC INFORMACJE DODATKOWE
IDENTYFIKACJA
NazwaN-Etylomorfolina
Numer CAS100-74-3
Synonimy
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP)
Klasyfikacja CLPFlam. Liq. 3 (Substancja ciekła łatwopalna, kat. 3), H226;
Acute Tox. 4, oral (Toksyczność ostra, kat.4 – droga pokarmowa), H302;
Acute Tox. 3, dermal (Toksyczność ostra, kat.3 – skóra), H311;
Skin Corr. 1B (Działanie żrące/drażniące na skórę, kategoria 1B), H314;
Acute Tox. 4. inhal. (Toksyczność ostra, kat.4 – droga oddechowa), H332;
Oznakowanie CLP
Piktogramy GHS
Hasło ostrzegawczeNiebezpieczeństwo
Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H)H226: Łatwopalna ciecz i pary.
H302: Działa szkodliwie po połknięciu.
H311: Działa toksycznie w kontakcie ze skórą.
H314: Powoduje poważne oparzenia skóry oraz uszkodzenia oczu.
H332: Działa szkodliwie w następstwie wdychania.
Zwrot wskazujący środki ostrożności (P)P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy.
P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać.
P310: Natychmiast skontaktować się z OŚRODKIEM ZATRUĆ/lekarzem/…
Dodatkowe kody zwrotów
Specyficzne stężenia graniczne
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ
NDS: 23 mg/m3
NDSCh:46 mg/m3
NDSP: -
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY
PN-Z-04356:2006
PiMOŚP 2001, nr 4(30)
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE
Właściwości podstawoweMasa cząsteczkowa: 115,2
Stan skupienia w temp. 20 °C: ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: charakterystyczny
Temperatura topnienia: -63 °C
Temperatura wrzenia: 138 °C
Temperatura zapłonu: 32 °C
Temperatura samozapłonu: 185 °C
Granice wybuchowości w powietrzu:
- dolna: 1,0% obj.
- górna: 9,8% obj.
Stężenie stechiometryczne: brak danych
Gęstość w temp. 20 °C: 0,99
Gęstość par względem powietrza: 4,0
Prężność par w temp. 20 °C: 0,80 kPa
Stężenie pary nasyconej: brak danych
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20 °C: rozpuszcza się
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w etanolu, eterze dietylowym
Właściwości dodatkoweWspółczynnik podziału n-oktanol/woda (log Pow): -0,15
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 120 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - 1780 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (szczur, skóra) - brak danych

Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja szkodliwa, drażniąca, działa słabo depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy.

Drogi wchłaniania: układ oddechowy, skóra (uszkodzona), przewód pokarmowy.

Objawy zatrucia ostrego: w postaci par powoduje ból, łzawienie, zaczerwienienie spojówek oraz bóle i zawroty głowy, podrażnienie błony śluzowej nosa, gardła, kaszel, skurcz oskrzeli, mdłości i wymioty, a w dużych stężeniach zaburzenia równowagi i senność.

Skażenie skóry powoduje ból i zaczerwienienie.

Skażenie oczu powoduje ból, łzawienie, zaczerwienienie spojówek, owrzodzenia z ryzykiem trwałego uszkodzenia rogówki.

Drogą pokarmową wywołuje mdłości, wymioty, ból brzucha, biegunkę, senność.

Objawy zatrucia przewlekłego: długotrwałe działanie prowadzi do zaczerwienia i stanów zapalnych skóry. Możliwość działania alergizującego na skórę - kontaktowe zapalenie skóry.
PIERWSZA POMOC
Niezbędne leki: tlen, bromek ipratropium (Atrovent) do podawania inhalacyjnego.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.

ZATRUCIE INHALACYJNE

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w pozycji dowolnej. Podawać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę.
Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu. W razie duszności z oskrzelowymi objawami spastycznymi należy podać do inhalacji Atrovent (1-2 rozpylenia).
Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.

SKAŻENIE SKÓRY

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież, myć skórę dużą ilością wody, najlepiej bieżącej o temperaturze pokojowej.
Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W razie wystąpienia zmian skórnych wskazana konsultacja dermatologiczna. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza dermatologa.

SKAŻENIE OCZU

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.

ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Natychmiast po połknięciu poszkodowany powinien sam wywołać u siebie wymioty.
Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Postępowanie objawowe.
Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
INFORMACJE DODATKOWE