Nazwa | Etylenodiamina | Numer CAS | 107-15-3 | Synonimy | etylenodwuamina;1,2-dwuaminoetan; etano-1,2-diamina; 1,2-diaminoetan |
|
|
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
|
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
Klasyfikacja CLP | Flam. Liq. 3 (Substancja ciekła łatwopalna, kat. 3), H226; Acute Tox. 4*, dermal (Toksyczność ostra, kat.4 – skóra), H312; Acute Tox. 4*, oral (Toksyczność ostra, kat.4 – droga pokarmowa), H302; Skin Corr. 1B (Działanie żrące/drażniące na skórę, kat. 1B), H314; Resp. Sens. 1 (Działanie uczulające na drogi oddechowe/skórę, kat. 1), H334; Skin Sens. 1 (Działanie uczulające na skórę, kat.1), H317; | Oznakowanie CLP | Piktogramy GHS | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H226: Łatwopalna ciecz i pary. H312: Działa szkodliwie w kontakcie ze skórą. H302: Działa szkodliwie po połknięciu. H314: Powoduje poważne oparzenia skóry oraz uszkodzenia oczu. H334: Może powodować objawy alergii lub astmy lub trudności w oddychaniu w następstwie wdychania. H317: Może powodować reakcję alergiczną skóry.
| Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy. P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać. P304 + P340: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO DRÓG ODDECHOWYCH: wyprowadzić lub wynieść poszkodowanego na świeże powietrze i zapewnić mu warunki do swobodnego oddychania. P302 + P352: W przypadku kontaktu ze skórą: umyć dużą ilością wody lub...
| Dodatkowe kody zwrotów | |
| Specyficzne stężenia graniczne | |
|
|
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
NDS: | 20 mg/m3 | NDSCh: | 50 mg/m3 | NDSP: | - |
|
|
|
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04524:2020-12 PiMOŚP 2019, nr 1(99) |
|
|
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 60,1 Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz Barwa: bezbarwna Zapach: amoniakalny Temperatura topnienia: 8,5°C Temperatura wrzenia: 116°C Temperatura zapłonu: 34°C Temperatura samozapłonu: 385°C Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem: - dolna: 2,7% obj. - górna: 16,6% obj. Stężenie stechiometryczne: 4,99% obj. Gęstość w temp. 20°C: 0,9 g/cm3 Gęstość par względem powietrza: 2,07 Prężność par: - w temp. 20°C: 12 hPa - w temp. 30°C: 21,3 hPa Stężenie pary nasyconej: - w temp. 20°C: 30 g/m3 - w temp. 30°C: 51 g/m3 Rozpuszczalność w wodzie: nieograniczona Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w alkoholu etylowym, eterze etylowym, acetonie, metanolu; słabo rozpuszcza się w niższych węglowodorach | Właściwości dodatkowe | Temperatura krytyczna: 319,8°C Ciśnienie krytyczne: 6,29 MPa Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,4568 Lepkość w temp. 25°C: 1,54 mPa s Ciepło właściwe w temp. 30°C: 2,95 J/(g K) Ciepło parowania: - w temp. wrzenia: 696,6 J/g - w temp. 20°C: 780,2 J/g Ciepło spalania: -31,5 kJ/g Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log POW): 1,2 |
|
|
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalności zapachu - 25 mg/m3 LD50 (szczur, doustnie) - 500 mg/kg LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych LD50 (królik, skóra) - 730 mg/kg TCL0 (człowiek, inhalacja) - 500 mg/m3
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja szkodliwa, żrąca, drażniąca i uczulająca.
Drogi wchłaniania: pary - drogi oddechowe, ciecz - skóra i przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: pary powodują ból i łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek - w dużych stężeniach obrzęk rogówki; kichanie, obrzęk błony śluzowej nosa; kaszel, duszność - może wystąpić skurcz oskrzeli; mdłości, wymioty. Objawy mogą wystąpić po parogodzinnym okresie utajenia.
Skażenie skóry ciekłą substancją wywołuje ból, oparzenie chemiczne z pęcherzykami.
Skażenie oczu ciekłą substancją powoduje oparzenie chemiczne spojówek, powiek, uszkodzenie rogówki.
Drogą pokarmową wywołuje oparzenie błony śluzowej jamy ustnej, gardła, przełyku, ból brzucha, wymioty, biegunkę, krwawienie z przewodu pokarmowego, spadek ciśnienia tętniczego.
Objawy zatrucia przewlekłego: złuszczające zapalenie skóry, alergiczne kontaktowe zapalenie skóry, astma oskrzelowa, prawdopodobnie zmiany w nerkach. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, hydrokortyzon, prep. Atrovent i deksametazon do inhalacji, pyralgina do podawania pozajelitowego.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Pierwsza pomoc przedlekarska: W razie duszności podawać tlen, najlepiej przez maskę; można podać do wdychania Atrovent (1-2 rozpylenia). Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Jeżeli nie ustąpiła duszność po podaniu Atroventu i utrzymuje się skurcz oskrzeli, podać do inhalacji deksametazon albo dożylnie hydrokortyzon. Transport do szpitala karetką reanimacyjną pod nadzorem lekarza, bez przerywania podawania tlenu. Obserwacja szpitalna konieczna w każdym przypadku ze względu na ryzyko nasilenia objawów.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska: Zdjąć odzież, obmyć skórę dużą ilością letniej wody, najlepiej bieżącej. Nie stosować mydła. Nie stosować środków zobojętniających (kwaśnych). Założyć na oparzenia jałowy opatrunek. Pomoc lekarska: W zależności od lokalizacji i rozległości oparzeń transport do szpitala karetką PR w celu zapewnienia pomocy chirurgicznej. Można podać pozajelitowo lek przeciwbólowy (np. pyralginę).
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska: Płukać oczy co najmniej 15 minut dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania. Pomoc lekarska: W każdym przypadku skażenia oczu konieczna pilna konsultacja okulistyczna. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniem okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Pierwsza pomoc przedlekarska: Nie wywoływać wymiotów. Podać do wypicia białko jaj kurzych, ewentualnie mleko. Poza tym nie podawać niczego doustnie. Pomoc lekarska: Założyć stałą drogę dożylną. Podać pozajelitowo lek przeciwbólowy (np. pyralginę). Transport do szpitala karetką PR w celu zapewnienia pomocy chirurgicznej. Uwaga: ryzyko krwotoku i(lub) perforacji przewodu pokarmowego, możliwość wystąpienia wstrząsu i powikłań. |
|
|
|