ETYLENODIAMINA
IDENTYFIKACJA KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE WARTOŚCI NDS METODY OZNACZANIA WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE PIERWSZA POMOC INFORMACJE DODATKOWE
IDENTYFIKACJA
NazwaEtylenodiamina
Numer CAS107-15-3
Synonimyetylenodwuamina;1,2-dwuaminoetan; etano-1,2-diamina; 1,2-diaminoetan
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP)
Klasyfikacja CLPFlam. Liq. 3 (Substancja ciekła łatwopalna, kat. 3), H226;
Acute Tox. 4*, dermal (Toksyczność ostra, kat.4 – skóra), H312;
Acute Tox. 4*, oral (Toksyczność ostra, kat.4 – droga pokarmowa), H302;
Skin Corr. 1B (Działanie żrące/drażniące na skórę, kat. 1B), H314;
Resp. Sens. 1 (Działanie uczulające na drogi oddechowe/skórę, kat. 1), H334;
Skin Sens. 1 (Działanie uczulające na skórę, kat.1), H317;
Oznakowanie CLP
Piktogramy GHS
Hasło ostrzegawczeNiebezpieczeństwo
Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H)H226: Łatwopalna ciecz i pary.
H312: Działa szkodliwie w kontakcie ze skórą.
H302: Działa szkodliwie po połknięciu.
H314: Powoduje poważne oparzenia skóry oraz uszkodzenia oczu.
H334: Może powodować objawy alergii lub astmy lub trudności w oddychaniu w następstwie wdychania.
H317: Może powodować reakcję alergiczną skóry.
Zwrot wskazujący środki ostrożności (P)P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy.
P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać.
P304 + P340: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO DRÓG ODDECHOWYCH: wyprowadzić lub wynieść poszkodowanego na świeże powietrze i zapewnić mu warunki do swobodnego oddychania.
P302 + P352: W przypadku kontaktu ze skórą: umyć dużą ilością wody lub...
Dodatkowe kody zwrotów
Specyficzne stężenia graniczne
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ
NDS: 20 mg/m3
NDSCh:50 mg/m3
NDSP: -
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY
PN-Z-04524:2020-12
PiMOŚP 2019, nr 1(99)
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE
Właściwości podstawoweMasa cząsteczkowa: 60,1
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: amoniakalny
Temperatura topnienia: 8,5°C
Temperatura wrzenia: 116°C
Temperatura zapłonu: 34°C
Temperatura samozapłonu: 385°C
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:
- dolna: 2,7% obj.
- górna: 16,6% obj.
Stężenie stechiometryczne: 4,99% obj.
Gęstość w temp. 20°C: 0,9 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 2,07
Prężność par:
- w temp. 20°C: 12 hPa
- w temp. 30°C: 21,3 hPa
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 30 g/m3
- w temp. 30°C: 51 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie: nieograniczona
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w alkoholu etylowym, eterze etylowym, acetonie, metanolu; słabo rozpuszcza się w niższych węglowodorach
Właściwości dodatkoweTemperatura krytyczna: 319,8°C
Ciśnienie krytyczne: 6,29 MPa
Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,4568
Lepkość w temp. 25°C: 1,54 mPa s
Ciepło właściwe w temp. 30°C: 2,95 J/(g K)
Ciepło parowania:
- w temp. wrzenia: 696,6 J/g
- w temp. 20°C: 780,2 J/g
Ciepło spalania: -31,5 kJ/g
Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log POW): 1,2
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 25 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - 500 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, skóra) - 730 mg/kg
TCL0 (człowiek, inhalacja) - 500 mg/m3

Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja szkodliwa, żrąca, drażniąca i uczulająca.

Drogi wchłaniania: pary - drogi oddechowe, ciecz - skóra i przewód pokarmowy.

Objawy zatrucia ostrego: pary powodują ból i łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek - w dużych stężeniach obrzęk rogówki; kichanie, obrzęk błony śluzowej nosa; kaszel, duszność - może wystąpić skurcz oskrzeli; mdłości, wymioty. Objawy mogą wystąpić po parogodzinnym okresie utajenia.

Skażenie skóry ciekłą substancją wywołuje ból, oparzenie chemiczne z pęcherzykami.

Skażenie oczu ciekłą substancją powoduje oparzenie chemiczne spojówek, powiek, uszkodzenie rogówki.

Drogą pokarmową wywołuje oparzenie błony śluzowej jamy ustnej, gardła, przełyku, ból brzucha, wymioty, biegunkę, krwawienie z przewodu pokarmowego, spadek ciśnienia tętniczego.

Objawy zatrucia przewlekłego: złuszczające zapalenie skóry, alergiczne kontaktowe zapalenie skóry, astma oskrzelowa, prawdopodobnie zmiany w nerkach.
PIERWSZA POMOC
Niezbędne leki: tlen, hydrokortyzon, prep. Atrovent i deksametazon do inhalacji, pyralgina do podawania pozajelitowego.

ZATRUCIE INHALACYJNE

Pierwsza pomoc przedlekarska:
W razie duszności podawać tlen, najlepiej przez maskę; można podać do wdychania Atrovent (1-2 rozpylenia). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Jeżeli nie ustąpiła duszność po podaniu Atroventu i utrzymuje się skurcz oskrzeli, podać do inhalacji deksametazon albo dożylnie hydrokortyzon.
Transport do szpitala karetką reanimacyjną pod nadzorem lekarza, bez przerywania podawania tlenu.
Obserwacja szpitalna konieczna w każdym przypadku ze względu na ryzyko nasilenia objawów.

SKAŻENIE SKÓRY

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież, obmyć skórę dużą ilością letniej wody, najlepiej bieżącej. Nie stosować mydła. Nie stosować środków zobojętniających (kwaśnych). Założyć na oparzenia jałowy opatrunek.
Pomoc lekarska:
W zależności od lokalizacji i rozległości oparzeń transport do szpitala karetką PR w celu zapewnienia pomocy chirurgicznej. Można podać pozajelitowo lek przeciwbólowy (np. pyralginę).

SKAŻENIE OCZU

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy co najmniej 15 minut dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki).
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
W każdym przypadku skażenia oczu konieczna pilna konsultacja okulistyczna. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniem okulisty.

ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Nie wywoływać wymiotów. Podać do wypicia białko jaj kurzych, ewentualnie mleko. Poza tym nie podawać niczego doustnie.
Pomoc lekarska:
Założyć stałą drogę dożylną. Podać pozajelitowo lek przeciwbólowy (np. pyralginę). Transport do szpitala karetką PR w celu zapewnienia pomocy chirurgicznej.
Uwaga: ryzyko krwotoku i(lub) perforacji przewodu pokarmowego, możliwość wystąpienia wstrząsu i powikłań.
INFORMACJE DODATKOWE