| Nazwa | 2,3-Epoksypropanol | | Numer CAS | 556-52-5 | | Synonimy | alkohol glicydowy; glicydol; 2,3-epoksypropan-1-ol; oksiranylometanol; |
|
|
| KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
| |
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
| Klasyfikacja CLP | Carc. 1B (Rakotwórczość kat. 1B), H350;
Muta. 2 (Mutagenność kat. 2), H341;
Repr. 1B (Szkodliwość na rozrodczość kat.1B), H360F ***;
Acute Tox. 3 *, inhal. (Toksyczność ostra, kat.3 – droga oddechowa), H331;
Acute Tox. 4 *, dermal (Toksyczność ostra, kat.4 – skóra), H312;
Acute Tox. 4 *, oral (Toksyczność ostra, kat.4 – droga pokarmowa), H302;
Eye Irrit. 2 (Poważne uszkodzenie oczu/działanie drażniące na oczy, kat. 2), H319;
STOT SE 3 (Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie jednorazowe, kat. 3), H335;
Skin Irrit. 2 (Działanie żrące/drażniące na skórę, kat. 2), H315; | | Oznakowanie CLP | | Piktogramy GHS |   | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H350: Może powodować raka .
H341: Podejrzewa się, że powoduje wady genetyczne .
H360F***: Może działać szkodliwie na płodność.
H331: Działa toksycznie w następstwie wdychania.
H312: Działa szkodliwie w kontakcie ze skórą.
H302: Działa szkodliwie po połknięciu.
H319: Działa drażniąco na oczy.
H335: Może powodować podrażnienie dróg oddechowych.
H315: Działa drażniąco na skórę.
| | Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P201: Przed użyciem zapoznać się ze specjalnymi środkami ostrożności.
P261: Unikać wdychania pyłu/dymu/gazu/mgły/par/rozpylonej cieczy.
P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy.
P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać.
P311: Skontaktować się z ośrodkiem zatruć lub lekarzem.
| | Dodatkowe kody zwrotów | |
| | Dodatkowe informacje | |
|
|
| WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
| NDS: | 6 mg/m3 | | NDSCh: | - | | NDSP: | - |
|
|
|
| METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04306:2002 (w)
PiMOŚP 1998, z. 19 |
|
|
| WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
| Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 74,08
Stan skupienia w temp. 20 °C: ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: bez zapachu
Temperatura topnienia: -54 °C
Temperatura wrzenia: 161°C (z rozkładem)
Temperatura zapłonu: 72 °C
Temperatura samozapłonu: 415 °C
Granice wybuchowości w powietrzu:
- dolna: 2,96% obj.
- górna: 13,89% obj.
Stężenie stechiometryczne: brak danych
Gęstość w temp. 20 °C: 1,115 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 2,15
Prężność par:
- w temp. 20 °C: brak danych
- w temp. 25 °C: 119,7 Pa
Stężenie pary nasyconej: brak danych
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20 °C: rozpuszcza się w wodzie
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w etanolu, eterze, benzenie, acetonie | | Właściwości dodatkowe | Właściwości dodatkowe
Współczynnik załamania światła nD w temp. 20 °C: 1,43287 |
|
|
| INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - 420 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) -1788 mg/m3/8 h
LD50 (królik, skóra) - 1980 mg/kg
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka:
substancja silnie drażniąca i słabo narkotyczna, prawdopodobnie rakotwórcza.
Drogi wchłaniania: układ oddechowy, skóra, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci par wywołuje ból i łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, ból gardła, kaszel; może wystąpić duszność, skurcz oskrzeli, obrzęk płuc, a w bardzo dużych stężeniach bóle i zawroty głowy, senność.
Skażenie skóry ciekłą substancją wywołuje ból i miejscowe zaczerwienienie, owrzodzenia.
Skażenie oczu ciekłą substancją wywołuje ból i łzawienie, zaczerwienienie spojówek, uszkodzenie rogówki z możliwością owrzodzenia.
Drogą pokarmową wywołuje mdłości, wymioty, ból brzucha oraz objawy jak w zatruciu inhalacyjnym.
Objawy zatrucia przewlekłego: podrażnienie oczu, górnych dróg oddechowych i skóry; alergia na skórze - może wystąpić kontaktowe zapalenie skóry. Wyniki badań na zwierzętach wskazują na prawdopodobne działanie rakotwórcze, teratogenne i embriotoksyczne.
Uwaga: kobiety w ciąży nie mogą być zatrudnione w narażeniu na ten związek. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, bromek ipratropium (prep. Atrovent) do podawania inhalacyjnego, hydrokortyzon w amp., furosemid w amp. do podawania pozajelitowego.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić bezwzględny spokój (bezruch) w pozycji półleżącej lub siedzącej. Wysiłek fizyczny może wyzwolić obrzęk płuc. Chronić przed utratą ciepła. Podać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu. W razie duszności z oskrzelowymi objawami spastycznymi należy podać do inhalacji Atrovent (1-2 rozpylenia).
Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają podanie dodatkowo dożylnie hydrokortyzonu, furosemidu. Kontrolować akcję serca (EKG).
Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież, myć skórę dużą ilością wody, najlepiej bieżącej o temperaturze pokojowej. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W razie wystąpienia zmian skórnych wskazana konsultacja dermatologiczna lub/i chirurgiczna.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
W razie omyłkowego połknięcia poszkodowany powinien natychmiast wywołać u siebie wymioty. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR. |
|
|
|
|
