| Nazwa | 1,4-Dichlorobenzen | | Numer CAS | 106-46-7 | | Synonimy | p-dwuchlorobenzen; p-dichlorobenzen; 1,4-dwuchlorobenzen |
|
|
| KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
| |
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
| Klasyfikacja CLP | Carc. 2 (Rakotwórczość kat. 2), H351;
Eye Irrit. 2 (Poważne uszkodzenie oczu/działanie drażniące na oczy, kat. 2), H319;
Aquatic Acute 1 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego - zagrożenie ostre, kat. 1), H400;
Aquatic Chronic 1 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego - zagrożenie przewlekłe, kat. 1), H410; | | Oznakowanie CLP | | Piktogramy GHS |   | | Hasło ostrzegawcze | Uwaga | | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H351: Podejrzewa się, że powoduje raka .
H319: Działa drażniąco na oczy.
H410: Działa bardzo toksycznie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki.
| | Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P273: Unikać uwolnienia do środowiska.
P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy.
P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać.
P308 + P313: W przypadku narażenia lub styczności: Zasięgnąć porady/ zgłosić się pod opiekę lekarza.
| | Dodatkowe kody zwrotów | |
| | Dodatkowe informacje | |
|
|
| WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
| NDS: | 12 mg/m3 | | NDSCh: | 36 mg/m3 | | NDSP: | - |
|
|
|
| METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04022-2:2000
PiMOŚP 2015, nr 2 (84) |
|
|
| WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
| Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 147,0
Stan skupienia w temp. 20°C: ciało stałe
Barwa: biała
Zapach: ostry, przenikliwy
Temperatura topnienia: 53,13°C
Temperatura wrzenia: 174°C
Temperatura zapłonu: 66°C
Temperatura samozapłonu: 640°C
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem: brak danych
Stężenie stechiometryczne: 3,13% obj.
Gęstość w temp. 20°C: 1,46 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 5,08
Prężność par:
- w temp. 20°C: 0,8 hPa
- w temp. 30°C: 2,4 hPa
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 4,8 g/m3
- w temp. 30°C: 14 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 35°C: 0,01% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w alkoholu etylowym, eterze etylowym, benzenie | | Właściwości dodatkowe | Współczynnik załamania światła w temp. 60°C: 1,5285
Lepkość w temp. 55,4°C: 0,84 mPa s
Ciepło właściwe: 1,14 J/(g K)
Ciepło topnienia w temp. topnienia: 123,5 J/g
Ciepło parowania:
- w temp. wrzenia: 264 J/g
- w temp. 25°C: 333,2 J/g
Ciepło spalania: -19,97 kJ/g
Ciepło sublimacji: 441 J/g
Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log POW): 3,37 |
|
|
| INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 92-183 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - 500 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
LDL0 (człowiek, doustnie) - 857 mg/kg
TDL0 (człowiek, doustnie) - 300 mg/kg
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja drażniąca, w dużym stężeniu działa depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy, hepatotoksyczna.
Drogi wchłaniania: drogi oddechowe, przewód pokarmowy; brak danych o wchłanianiu przez skórę.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci pary w stężeniu ok. 480 mg/m3 powoduje piekący ból oczu, łzawienie, zaczerwienienie spojówek, ból gardła, kaszel, ból w klatce piersiowej. Może wywoływać ból, zawroty głowy, zaburzenia równowagi, zaburzenia mowy. W bardzo dużych stężeniach może nastąpić utrata przytomności, zaburzenia rytmu serca, obrzęk płuc, niewydolność oddechowa i śmierć.
Skażenie skóry pyłem może wywołać ból i zaczerwienienie skóry.
Skażenie oczu stałymi cząstkami powoduje uczucie pieczenia i prawdopodobnie stan zapalny. Zatrucie
Drogą pokarmową powoduje nudności, wymioty, bóle brzucha, biegunkę oraz ogólne objawy jak w zatruciu inhalacyjnym. Dawka śmiertelna
Drogą pokarmową wynosi 500 mg/kg, tj. ok. 35 g. Następstwem zatrucia może być uszkodzenie wątroby.
Objawy zatrucia przewlekłego: opisywano uszkodzenie wątroby m.in. u osób stosujących p-dwuchlorobenzen w warunkach domowych do zwalczania moli, brakuje jednak danych dotyczących okresu narażenia.
|
|
|
Niezbędne leki: tlen, hydrokortyzon do podawania dożylnego, parafina płynna.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w pozycji dowolnej. Podawać tlen do oddychania. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Kontrolować akcję serca. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać przez cewnik strzykawką wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli zatruty nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta albo za pomocą aparatu typu AMBU. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Pilnie wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W razie zaburzeń oddychania zaintubować, zastosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU, z podawaniem tlenu. Kontrolować akcję serca (EKG). Nie podawać adrenaliny i innych amin katecholowych. W razie zmian w płucach, rozpoczynającego się obrzęku płuc podać hydrokortyzon dożylnie. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież, umyć skórę dużą ilością bieżącej, chłodnej wody z mydłem. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W zależności od charakteru i rozległości zmian - transport do szpitala lub konsultacja dermatologiczna.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy dużą ilością zimnej wody, najlepiej bieżącej, co najmniej 15 minut.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Natychmiast po połknięciu (w ciągu 5 minut) poszkodowany powinien sam wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Podać do wypicia 150 ml płynnej parafiny. Nie podawać mleka, tłuszczów i alkoholu. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. |
|
|
|
|
