| Nazwa | Cykloheksyloamina | | Numer CAS | 108-91-8 | | Synonimy | aminocykloheksan, CHA |
|
|
| KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
| |
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
| Klasyfikacja CLP | Flam. Liq. 3 (Substancja ciekła łatwopalna, kat. 3), H226;
Repr. 2 (Szkodliwość na rozrodczość kat. 2) H361f***;
;
Acute Tox. 4, dermal (Toksyczność ostra, kat.4 – skóra), H312;
Acute Tox. 4, oral (Toksyczność ostra, kat.4 – droga pokarmowa), H302;
Skin Corr. 1B (Działanie żrące/drażniące na skórę, kat. 1B), H314; | | Oznakowanie CLP | | Piktogramy GHS |     | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H226: Łatwopalna ciecz i pary.
H361f***: Podejrzewa się, że działa szkodliwie na płodność.
H312: Działa szkodliwie w kontakcie ze skórą.
H302: Działa szkodliwie po połknięciu.
H314: Powoduje poważne oparzenia skóry oraz uszkodzenia oczu.
| | Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P210: Przechowywać z dala od źródeł ciepła, gorących powierzchni, źródeł iskrzenia, otwartego ognia i innych źródeł zapłonu. Nie palić.
P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy.
P302 + P352: W przypadku kontaktu ze skórą: umyć dużą ilością wody lub...
P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać.
P308 + P313: W przypadku narażenia lub styczności: Zasięgnąć porady/ zgłosić się pod opiekę lekarza.
| | Dodatkowe kody zwrotów | |
| | Dodatkowe informacje | |
|
|
| WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
| NDS: | 40 mg/m3 | | NDSCh: | 80 mg/m3 | | NDSP: | - |
|
|
|
| METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
|
| WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
| Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 99,18
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: ostry, podobny do zapachu ryb
Temperatura topnienia: -17,7°C
Temperatura wrzenia: 134°C
Temperatura zapłonu: 26,5°C
Temperatura samozapłonu: 265°C
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:
- dolna: 1,6% obj.
- górna: 9,4% obj.
Stężenie stechiometryczne: 2,22% obj.
Gęstość w temp. 20°C: 0,87 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 3,42
Prężność par w temp. 20°C: 14,26 hPa
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 53 g/m3
- w temp. 30°C: 79 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie: rozpuszcza się bez ograniczeń
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w większości rozpuszczalników organicznych | | Właściwości dodatkowe | Temperatura krytyczna: 341,7°C
Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,4593
Lepkość w temp. 20°C: 1,66 mPa s
Ciepło właściwe: 2,37 J/(g K)
Ciepło parowania:
- w temp. wrzenia: 366,8 J/g
- w temp. 25°C: 461,2 J/g |
|
|
| INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 11 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - 156 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - 7500 mg/m3
LD50 (królik, skóra) - 277 mg/kg
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja szkodliwa, drażniąca, żrąca, uczulająca.
Drogi wchłaniania: drogi oddechowe, skóra, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci pary powoduje ból i łzawienie oczu, kaszel, chrypkę, duszność; przypuszczalnie skurcz głośni, oskrzeli.
Skażenie skóry ciekłą substancją wywołuje ból, zaczerwienienie oraz oparzenie chemiczne.
Skażenie oczu ciekłą substancją powoduje ból, łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek oraz oparzenie z ryzykiem uszkodzenia gałki ocznej.
Drogą pokarmową może wywołać nudności, wymioty, bóle brzucha z ryzykiem krwotoku oraz perforacji ścian przewodu pokarmowego.
Objawy zatrucia przewlekłego: nie opisywano. Prawdopodobnie powtarzający się kontakt z parą lub roztworem może wywołać przewlekłe zapalenie i uczulenia skóry. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, Atrovent i deksametazon do podawania inhalacyjnego, hydrokortyzon, pyralgina do podawania pozajelitowego
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Natychmiast wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w pozycji półleżącej lub siedzącej. Chronić przed utratą ciepła. W razie duszności (uczucie "braku tchu") podawać tlen, najlepiej przez maskę. W razie "duszenia się", świszczącego oddechu, trudności w mówieniu, zatrutemu należy podać do inhalacji Atrovent (1-2 rozpylenia). W razie zatrzymania oddechu prowadzić sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Jeżeli wystąpiło pieczenie skóry - obmyć skórę letnią bieżącą wodą. W każdym przypadku wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu. Obrzęk głośni, skurcz oskrzeli uzasadniają: podanie inhalacyjnie deksametazonu, dożylnie hydrokortyzonu, założenie stałej drogi dożylnej. Zatrzymanie oddechu uzasadnia intubację i prowadzenie oddechu za pomocą aparatu typu AMBU. W każdym przypadku zatrucia transport do szpitala karetką reanimacyjną PR pod nadzorem lekarza, bez przerywania leczenia.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Natychmiast zdjąć odzież, umyć skórę dużą ilością bieżącej, letniej wody. Założyć na oparzenia jałowe opatrunki. Chronić przed utratą ciepła.
Pomoc lekarska:
W zależności od lokalizacji i rozległości zmian transport do szpitala karetką PR w celu zapewnienia pomocy chirurgicznej albo dermatologicznej. W razie potrzeby można podawać pozajelitowo leki przeciwbólowe (np. pyralginę).
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy co najmniej 15 minut dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej. Unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
W każdym przypadku skażenia oczu konieczna pilna konsultacja okulistyczna. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Nie wywoływać wymiotów. Można podać do picia białko jaj kurzych albo mleko. Poza tym nie podawać niczego doustnie. Nie podawać środków zobojętniających.
Pomoc lekarska:
Założyć stałą drogę dożylną ze względu na ryzyko krwotoku i wstrząsu. Podać pozajelitowo leki przeciwbólowe (np. pyralginę). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR w celu zapewnienia pomocy chirurgicznej. |
|
|
|
|
