| Nazwa | Cykloheksen | | Numer CAS | 110-83-8 | | Synonimy | czterohydrobenzen, tetrahydrobenzen |
|
|
| KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
| |
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
| Klasyfikacja CLP | Liq. 2 (Substancja ciekła łatwopalna, kat. 2), H225;
Acute Tox. 4, oral (Toksyczność ostra, kat.4 – droga pokarmowa), H302;
Asp. 1, H304;
Aquatic Chronic 2 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego, kat. 2), H411;
| | Oznakowanie CLP | | Piktogramy GHS |     | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H225: Wysoce łatwopalna ciecz i pary.
H302: Działa szkodliwie po połknięciu.
H304: Połknięcie i dostanie się przez drogi oddechowe może grozić śmiercią.
H411: Działa toksycznie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki.
| | Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P210: Przechowywać z dala od źródeł ciepła, gorących powierzchni, źródeł iskrzenia, otwartego ognia i innych źródeł zapłonu. Nie palić.
P262: Nie wprowadzać do oczu, na skórę lub na odzież.
P273: Unikać uwolnienia do środowiska.
| | Dodatkowe kody zwrotów | |
| | Dodatkowe informacje | |
|
|
| WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
| NDS: | 300 mg/m3 | | NDSCh: | 900 mg/m3 | | NDSP: | - |
|
|
|
| METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
|
| WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
| Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 82,14
Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz
Barwa: bezbarwna
Zapach: charakterystyczny
Temperatura topnienia: -103,5°C
Temperatura wrzenia: 83°C
Temperatura zapłonu: poniżej -20°C
Temperatura samozapłonu: 244°C
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:
- dolna: 1,2% obj.
- górna: 8,7% obj.
Stężenie stechiometryczne: 2,41% obj.
Minimalna energia zapłonu: 0,525 mJ
Gęstość w temp. 20°C: 0,81 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 2,9
Prężność par:
- w temp. 20°C: 94 hPa
- w temp. 38°C: 312,3 hPa
Stężenie pary nasyconej:
- w temp. 20°C: 317 g/m3
- w temp. 30°C: 456 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 25°C: 0,02% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w alkoholu etylowym, eterze etylowym, kwasie octowym, chloroformie | | Właściwości dodatkowe | Temperatura krytyczna: 287°C
Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,4465
Lepkość w temp. 20°C: 0,65 mPa s
Ciepło właściwe: 1,29 J/(g K)
Ciepło parowania w temp. wrzenia: 371,35 J/g
Ciepło spalania: -45,69 kJ/g |
|
|
| INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - 2000 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja drażniąca, działa słabo depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy.
Drogi wchłaniania: pary - drogi oddechowe, ciecz - przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci par wywołuje łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, kaszel; w bardzo dużych stężeniach - ból i zawroty głowy, zaburzenia świadomości, zaburzenia akcji serca, utratę przytomności.
Objawy zatrucia przewlekłego: nie opisywano. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, ciekła parafina.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój, wygodne ułożenie w pozycji dowolnej. Podawać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Chronić przed utratą ciepła. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu. W razie wskazań transport do szpitala.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
W razie zaburzeń świadomości wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Podawać tlen przez maskę. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Lekarz powinien uwzględnić prawdopodobieństwo innej przyczyny utraty przytomności poza zatruciem cykloheksenem.
Kontrolować akcję serca. W razie zaburzeń oddychania zaintubować, prowadzić sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież, zmyć skórę dużą ilością chłodnej wody z mydłem, najlepiej bieżącej. Wezwać lekarza, jeżeli wystąpiły zmiany skórne i inne objawy lub dolegliwości.
Pomoc lekarska:
W zależności od charakteru i rozległości zmian - transport do szpitala lub konsultacja dermatologiczna.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy co najmniej 15 minut dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki).
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
Wskazana konsultacja okulistyczna. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ*
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
W razie pomyłkowego połknięcia zapewnić zatrutemu spokój w pozycji siedzącej. Nie prowokować wymiotów. Można podać do wypicia 150 ml ciekłej parafiny. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
W razie zaburzeń oddychania zaintubować, prowadzić oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Lekarz powinien uwzględnić prawdopodobieństwo innej przyczyny utraty przytomności poza zatruciem cykloheksenem.
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
* Postępowanie analogiczne do zaleceń w zatruciach innymi węglowodorami cyklicznymi. |
|
|
|
|
