CYJANAMID WAPNIA
IDENTYFIKACJA KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE WARTOŚCI NDS METODY OZNACZANIA WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE PIERWSZA POMOC INFORMACJE DODATKOWE
IDENTYFIKACJA
NazwaCyjanamid wapnia
Numer CAS156-62-7
Synonimyazotniak, cyjanoamid wapnia
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP)
Klasyfikacja CLPAcute Tox. 4 (*), oral (Toksyczność ostra, kat.4 – droga pokarmowa), H302;
STOT SE 3 (Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie jednorazowe, kat. 3), H335;
Eye Dam. 1 (Poważne uszkodzenie oczu/działanie drażniące na oczy, kat. 1), H318;
Oznakowanie CLP
Piktogramy GHS
Hasło ostrzegawczeNiebezpieczeństwo
Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H)H302: Działa szkodliwie po połknięciu.
H335: Może powodować podrażnienie dróg oddechowych.
H318: Powoduje poważne uszkodzenie oczu.
Zwrot wskazujący środki ostrożności (P)P231 + P232: Używać i przechowywać zawartość w atmosferze obojętnego gazu /…. Chronić przed wilgocią.
P261: Unikać wdychania pyłu/dymu/gazu/mgły/par/rozpylonej cieczy.
P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy.
P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać.
Dodatkowe kody zwrotów
Dodatkowe informacje
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ
NDS: 1 mg/m3
NDSCh:-
NDSP: -
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY
PN-Z-04314:2005
PiMOŚP 1999, z. 22
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE
Właściwości podstawoweMasa cząsteczkowa: 80,11
Stan skupienia w temp. 20°C: ciało stałe
Barwa: biała
Zapach: bez zapachu
Temperatura topnienia: 1340°C
Temperatura wrzenia: sublimuje w temp. > 1150°C
Temperatura zapłonu: substancja niepalna
Temperatura samozapłonu: substancja niepalna
Granica wybuchowości: nie dotyczy
Stężenie stechiometryczne: brak danych
Gęstość w temp. 20°C: 2,29 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: nie dotyczy
Prężność par w temp. 20°C: 0 hPa
Stężenie pary nasyconej: brak danych
Rozpuszczalność w wodzie: hydrolizuje
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozkłada się w większości rozpuszczalników
Właściwości dodatkoweCiepło topnienia w temp. topnienia: 54 J/g
Ciepło właściwe: 0,909 J/(g K)
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - bez zapachu
LD50 (szczur, doustnie) - 158 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) > 150 mg/m3 /4 h
LD50 (królik, skóra) - 590 mg/kg
LD50 (szczur, skóra) - 84 mg/kg
LDL0 (człowiek, doustnie) - 571 mg/kg

Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja szkodliwa, silnie drażniąca, uczulająca. Działa na układ krążenia, wywołując objawy tzw. zespołu antabusowego. Nie uwalnia jonów cyjanowych.

Drogi wchłaniania: drogi oddechowe, skóra, przewód pokarmowy.

Objawy zatrucia ostrego: w postaci pyłu wywołuje ból i łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, ból gardła, kaszel, duszność: może wystąpić skurcz oskrzeli lub obrzęk płuc.

Skażenie skóry wywołuje ból i miejscowe zaczerwienienie, świąd.

Skażenie oczu wywołuje ból i łzawienie, oparzenie chemiczne z owrzodzeniami rogówki.

Drogą pokarmową powoduje mdłości, wymioty ból brzucha, ból głowy, zaczerwienienie skóry twarzy i klatki piersiowej, ból w klatce piersiowej, przyspieszenie czynności serca, spadek ciśnienia tętniczego krwi, zapaść naczyniową.
Spożycie alkoholu nasila objawy zatrucia i może doprowadzić do zapaści krążeniowej i zgonu. Dawka śmiertelna wynosi 20-50 g.

Objawy zatrucia przewlekłego: przewlekłe narażenie powoduje przewlekłe zmiany w górnych drogach oddechowych - zapalenie nosogardzieli, zapalenie krtani, zapalenie oskrzeli; przewlekłe zapalenie spojówek, owrzodzenia rogówki. Skóra, zwłaszcza dłoni, zaczerwieniona, powstają trudno gojące się owrzodzenia między palcami, zmiany uczuleniowe. Po długotrwałym okresie narażenia może nastąpić perforacja przegrody nosowej.
PIERWSZA POMOC
Niezbędne leki: tlen, Atrovent, deksametazon do podawania inhalacyjnego, hydrokortyzon, furosemid do podawania pozajelitowego.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.

ZATRUCIE INHALACYJNE

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić bezwzględny spokój (bezruch) w pozycji półleżącej lub siedzącej. Wysiłek fizyczny może wyzwolić obrzęk płuc. Chronić przed utratą ciepła. Podać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu. W razie duszności z oskrzelowymi objawami spastycznymi należy podać do inhalacji Atrovent (1-2 rozpylenia).
Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają: podanie tlenu, założenie stałej drogi dożylnej, podanie inhalacyjne deksametazonu lub/i dożylnie hydrokortyzonu, furosemidu. Kontrolować akcję serca (EKG).
Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.

SKAŻENIE SKÓRY

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież - myć skórę dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej o temperaturze pokojowej, z mydłem. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W razie wystąpienia zmian skórnych wskazana konsultacja dermatologiczna lub chirurgiczna.

SKAŻENIE OCZU

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.

ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
W razie omyłkowego połknięcia poszkodowany powinien natychmiast wywołać u siebie wymioty. Dalsze postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
INFORMACJE DODATKOWE