Misją Instytutu jest dzialalność naukowo-badawcza prowadząca do nowych rozwiązań technicznych i organizacyjnych użytecznych w kształtowaniu warunków pracy zgodnych z zasadami bezpieczeństwa pracy i ergonomii oraz ustalanie podstaw naukowych do właściwego ukierunkowywania polityki społeczno-ekonomicznej państwa w tym zakresie.
Wyszukiwanie w bazie wiedzy
W skali światowej brak jest ogólnie akceptowanych kryteriów oceny narażenia na szkodliwe czynniki biologiczne.
Wynika to przede wszystkim z faktu, iż:
Przy podejrzeniu, że określona grupa pracowników narażona jest na działanie jednego lub kilku SCB, mogącego(ych) powodować objawy chorobowe w tej grupie, należy zasadność takiego przypuszczenia potwierdzić poprzez:
W procesie wykrywania obecności czynników biologicznych w środowisku pracy i określania rozmiarów ekspozycji największe znaczenie ma badanie bioaerozoli.
Istotne może być również mikrobiologiczne badanie próbek pyłu osiadłego, surowców (np. zboża, biomasy, produktów spożywczych), gleby, odpadów, kompostu, nawozu, ścieków, wody i roślin, a także wymazów ze ścian, podłóg i mebli oraz materiału klinicznego od zwierząt (krew, mocz, kał, mleko).
W 2004 r., Zespół Ekspertów ds. Czynników Biologicznych Międzyresortowej Komisji ds. Najwyższych Dopuszczalnych Stężeń i Natężeń Czynników Szkodliwych dla Zdrowia w Środowisku Pracy (ZECB) zaproponował przyjęcie zalecanychwartości dopuszczalnych stężeń najpowszechniejszych kategorii mikroorganizmów i endotoksyny bakteryjnej w powietrzu pomieszczeń. Zalecenia te, stosowane już od kilku lat w Polsce, mogą być pomocne nie tylko przy ocenie narażenia na szkodliwe czynniki biologiczne w środowisku pracy czy wnętrz, ale i dla podjęcia odpowiednich działań profilaktycznych i prewencyjnych w tych środowiskach.
Propozycje zalecanych stężeń drobnoustrojów i endotoksyny w powietrzu pomieszczeń opracowane przez Zespół Ekspertów ds. Czynników Biologicznych.
Czynnik mikrobiologiczny |
Dopuszczalne stężenie
|
|
Pomieszczenia robocze zanieczyszczone pyłem organicznym |
Pomieszczenia mieszkalne i użyteczności publicznej |
|
Bakterie mezofilne |
1,0×105 jtk/m3 * |
5,0×103 jtk/m3 |
Bakterie Gram-ujemne |
2,0×104 jtk/m3 * |
2,0×102 jtk/m3 |
Termofilne promieniowce |
2,0×104 jtk/m3 * |
2,0×102 jtk/m3 |
Grzyby |
5,0×104 jtk/m3 * |
5,0×103 jtk/m3 |
Czynniki z grupy 3. i 4. zagrożenia |
0 jtk/m3 |
0 jtk/m3 |
Endotoksyna bakteryjna |
200 ng/m3 (2000 JE/m3) |
5 ng/m3 (50 JE/m3) |
jtk – jednostka tworząca kolonie; JE – Jednostka Endotoksyczna
* dla frakcji respirabilnej proponowane wartości powinny być o połowę niższe i wynosić: 5,0×104 jtk/m3 dla bakterii mezofilnych; 1,0×104 jtk/m3 dla bakterii Gram-ujemnych; 1,0×104 jtk/m3 dla termofilnych promieniowców; 2,5×104 jtk/m3 dla grzybów
W odniesieniu do powietrza zewnętrznego, w ocenie ilościowej czynników mikrobiologicznych w 2010r. ZECB przyjął założenie, że stężenie poszczególnych składników bioaerozolu w powietrzu atmosferycznym nie powinno przekraczać wartości dopuszczalnych stężeń dla powietrza w pomieszczeniach mieszkalnych, tj. w środowisku, w którym człowiek spędza większość czasu w ciągu życia.
Propozycje oceny stopnia zanieczyszczenia mikrobiologicznego powietrza atmosferycznego.
Składnik bioaerozolu |
Stopień zanieczyszczenia powietrza atmosferycznego
|
|
Akceptowalny |
Nieakceptowany |
|
Bakterie mezofilne
|
≤5,0×103 jtk/m3 |
>5,0×103 jtk/m3 |
Bakterie Gram-ujemne
|
≤2,0×102 jtk/m3 |
>2,0×102 jtk/m3 |
Termofilne promieniowce
|
≤2,0×102 jtk/m3 |
>2,0×102 jtk/m3 |
Grzyby
|
≤5,0×103 jtk/m3 |
>5,0×103 jtk/m3 |
Czynniki z grupy 3. i 4. zagrożenia
|
0 jtk/m3 |
0jtk/m3 |
Endotoksyna bakteryjna
|
≤50 JE/m3 |
>50 JE/m3 |
jtk – jednostka tworząca kolonie; JE – Jednostka Endotoksyczna