W skali światowej, liczba zwierząt domowych stale wzrasta. Wśród zwierząt najczęściej towarzyszących człowiekowi w takich warunkach są psy. Skutkiem ich przebywania wraz z człowiekiem jest wzrost częstości występowania uczulenia na alergeny psa i, w konsekwencji, częstości występowania chorób alergicznych. W tym kontekście coraz częściej można spotkać się ze szczególnie mocno marketingowo promowaną opinią, iż pewne rasy psów są hypoalergiczne i ich posiadanie nie wiąże się ze wspomnianymi powyżej niekorzystnymi skutkami zdrowotnymi. Naukowcy z Korei postanowili sprawdzić tą tezę poddając badaniu alergenność ekstraktów z sierści popularnych w tym kraju ras małych psów. Wyniki tych badań opublikowano w styczniowym numerze czasopisma „Allergy, Asthma and Immunology Research”.

Ekstrakty alergenów przygotowano z sierści (z grzbietu i boków zwierzęcia) 52 zdrowych psów rasowych (maltańczyk [n = 8], pudel [n = 7], shih tzu [n = 5], yorkshire terrier [n = 9], szpic miniaturowy [n = 5], szpice [n = 7], cocker spaniel [n = 5] i bichon frisé [n = 6]) reprezentujące 8 popularnych ras w Korei. Mierzono stężenie najbardziej potentnego alergenu psa, Can f1, lipokaliny obecnej w ślinie i psiej sierści. W badaniach wykorzystano technikę immunoblottingu, w której immunoglobuliny E (IgE) surowic pacjentów uczulonych na alergeny psa reagowały ze składnikami ekstraktów alergenów badanych ras.

Wyniki pokazały, że choć w obrębie każdej z badanych ras, istniały różnice międzyosobnicze w poziomach alergenu Can f1, to różnice między rasami nie były znaczące. Poziomy alergenu Can f1 nie różniły się też w zależności od płci, wieku lub statusu hormonalnego danego psa. Zmienność siły alergennej u małych ras psów oceniana w tym badaniu była porównywalna z obserwowaną w przypadku różnych większych ras popularnych w krajach zachodnich. Zaobserwowano, że płeć, wiek lub sterylizacja zwierzęcia nie miały wpływu na produkcję alergenów.

Badanie to wykazało, że alergenność psiej sierści może być różna u osobników tej samej rasy. Nie ma dowodów na niską alergenność u tak zwanych ras hipoalergicznych, a przedstawiana często koncepcja „hipoalergicznego” zwierzęcia nie jest obecnie poparta dowodami naukowymi.

Opracowano na podstawie:

Da Woon Sim, Jong Sun Lee, Kyung Hee Park, Kyung Sik Kim, Kyoung Yong Jeong, Jae-Hyun Lee, Jung-Won Park: „No difference in allergenicity among small-sized dog breeds popular in Korea”. Allergy Asthma Immunol Res. 2022 Jan;14(1):143-145 (https://doi.org/10.4168/aair.2022.14.1.143).