Wypadki osób znajdujących się pod opieką szkół, przedszkoli i innych placówek nie doczekały się do tej pory dogłębnej analizy badawczej. Jeżeli przyjrzymy się danym, to możemy stwierdzić, że wypadkom ulega ponad 1% osób znajdujących się pod opieką szkół (placówek). Niestety wśród tych wypadków mamy również śmiertelne i ciężkie.

W ciągu ostatnich 6 lat szkolnych (2010/11-2015/16) doszło do śmierci 188 osób, a wypadkom ciężkim uległo 1269 osób. Dane te wskazują, że należy zwiększyć działania wszystkich zainteresowanych stron mające na celu poprawę bezpieczeństwa w szkołach i placówkach w  Polsce.

W artykule zaprezentowano najważniejsze informacje zamieszczone w aktualnych ustawach, rozporządzeniach oraz polskie normy dotyczące instalacji oświetlenia awaryjnego. Przedstawiono  – zawarty w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury – wykaz pomieszczeń, w których należy stosować oświetlenie ewakuacyjne oraz wymagania techniczne, jakie mają spełniać te instalacje. Omówiono dwie ustawy oraz dwa rozporządzenia, z których wynika m.in. konieczność uzgadniania projektów instalacji oświetlenia ewakuacyjnego czy obowiązek uzyskania dopuszczenia do użytkowania opraw oświetlenia awaryjnego.

Na podstawie analizy norm określono podstawowe funkcje oświetlenia ewakuacyjnego, omówiono podział systemów oświetlenia awaryjnego oraz wymieniono grupę norm dotyczących symboli graficznych, barw i znaków bezpieczeństwa.

W artykule przedstawiono wybrane aspekty dotyczące organizacji pracy na stanowiskach pracy wyposażonych w maszyny ręczne. Uwzględniono wymagania prawne i dobre praktyki oraz opisano różne rozwiązania techniczne. Scharakteryzowano problemy związane z doborem maszyn oraz ich obsługą i konserwacją. Odwołując się do wyników przeprowadzonych badań wskazano, że ze względu wzrost grupy starszych operatorów istotny jest także właściwy dobór pracowników do rodzajów wykonywanych prac oraz zmniejszenie obciążenia układu mięśniowo-szkieletowego kończyn górnych z powodu zmniejszających się możliwości fizycznych tej grupy pracowników.

W celu zbadania warunków akustycznych panujących na oddziałach szpitalnych Laboratorium Hałasu i Wibracji Wojewódzkiej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w Rzeszowie, Oddział Laboratoryjny w Tarnobrzegu wykonało pomiary poziomu dźwięku w wybranych szpitalach powiatowych na terenie województwa podkarpackiego.  Przebadano 26 sal chorych, w czterech szpitalach w porze dziennej i porze nocnej. Stwierdzono, że można zidentyfikować trzy zasadnicze grupy źródeł hałasu. Do pierwszej należy zaliczyć przede wszystkim czynności i komunikację słowną samego personelu medycznego. Druga grupa źródeł związana jest z wyposażeniem technicznym budynków szpitali (windy, klimatyzacja, drzwi do pomieszczeń), a trzecią grupę stanowi infrastruktura otoczenia (parkingi, drogi).