Kształtowanie kultury bezpieczeństwa w przedsiębiorstwie

 

Istotą efektywnego kształtowania kultury bezpieczeństwa pracy w przedsiębiorstwie jest szereg obszarów. Można do nich zaliczyć m.in. (Milczarek, 2002):

  1. zaangażowanie kierownictwa – przejawiające się w formułowaniu polityki bezpieczeństwa i higieny pracy w zakładzie pracy, popartej konkretnymi, adekwatnymi do założeń działaniami, wyrażaniem osobistego zainteresowania i troski o bezpieczeństwo pracowników, przestrzeganiem przepisów prawa pracy oraz traktowania spraw bezpieczeństwa z taką samą uwagą jak osiąganie efektów ekonomicznych przedsiębiorstwa, właściwe i odpowiednie umiejscowienie przedstawiciela bhp w strukturze organizacyjnej przedsiębiorstwa,
  2. otwarta i szczera komunikacja – między wszystkimi poziomami struktury organizacyjnej zakładu pracy, dotyczy w szczególności pełnej i systematycznej informacji nt. sytuacji panującej w firmie, zmianach i celach firmy, ale także przyznawanie się do podejmowania mylnych decyzji i informowanie o tym, jak pracownik jest oceniany,
  3. partycypacja pracowników – zaangażowanie pracowników w opracowywaniu wewnętrznych standardów i dokumentów z zakresu bezpieczeństwa, udział w podejmowanych inicjatywach i decyzjach, wprowadzenie systemu konsultacji pracowniczych w sprawach bezpieczeństwa i innych,
  4. edukacja z zakresu bhp – nie sprowadzająca się tylko i wyłącznie do obligatoryjnych szkoleń z tej dziedziny ale praktyczne sprawdzanie umiejętności bezpiecznej pracy na stanowiskach pracy i pełne informowanie o zagrożeniach występujących w trakcie pracy,
  5. analiza wypadków — rejestrowanie wszystkich zdarzeń (kolizji, zdarzeń wypadkowych i potencjalnie wypadkowych) mogących być przyczyną wypadku przy pracy, systematyczne dokonywanie ich analizy i podejmowanie odpowiednich działań zapobiegawczych,
  6. motywowanie oraz wzmacnianie zachowań bezpiecznych – wykorzystanie zapisów art. 105 ustawy kodeksu pracy, czyli nagradzanie za pro-bezpieczne zachowania oraz wyróżnianie tych pracowników, którzy angażują się w poprawę warunków pracy,
  7. współpraca między pracownikami – wytworzenie atmosfery sprzyjającej zrozumieniu i zaufaniu ścisłego kierownictwa z współpracownikami oraz między nimi, a także między poszczególnymi poziomami struktury organizacyjnej (np. między średnią kadrą kierowniczą, serwisem technicznym i kierowcami).

Wśród działań sprzyjających kształtowaniu kultury bezpieczeństwa wymienia się również: poczucie przynależności, możliwość rozwoju zawodowego, zarządzanie stresem oraz promowanie zachowań bezpiecznych. Dlatego tak negatywna z punktu widzenia bezpieczeństwa jest zbyt duża rotacja pracowników, która uniemożliwia kształtowanie identyfikacji z firmą i pełne zaangażowanie w jej rozwój.