Ze względu na swoją specyfikę hałas ultradźwiękowy analizowany i oceniany jest w pasmach częstotliwości (czyli w pewnych zakresach częstotliwości) nazywanych tercjami. Tercją nazywa się pasmo częstotliwości pomiędzy częstotliwościami dolną f_d  i górną f_g, które spełniają następującą zależność:

 

 

Stosowane w akustyce i pomiarach hałasu pasma tercjowe charakteryzowane są przez częstotliwość środkową pasma tercjowego f₀. Częstotliwość środkowa pasma tercjowego oraz jego częstotliwości dolna i górna spełniają następującą zależność:

 

 

Częstotliwości środkowe standardowych pasm tercjowych wykorzystywanych w pomiarach hałasu ultradźwiękowego wynoszą kolejno: 10, 12,5, 16, 20, 25, 31,5 i 40 kHz.

 

 

 

Narażenie na hałas ultradźwiękowy pracownika może zmieniać się w ciągu 8-godzinnego dnia pracy. W takim przypadku aby określić jakie ryzyko niesie ze sobą dla pracownika oddziałujący na niego w ciągu zmiany hałas ultradźwiękowy należy posłużyć się równoważnym poziomem ciśnienia akustycznego. Równoważny poziom ciśnienia akustycznego jest to poziom ciśnienia akustycznego takiego hałasu, który działając przez taki sam czas jak hałas o zmiennym poziomie ciśnienia akustycznego, niesie ze sobą taką samą energię akustyczną i takie samo ryzyko uszkodzenia słuchu. Na Rys. 2 przedstawiono przykład zmian poziomów ciśnienia akustycznego hałasu ultradźwiękowego w ciągu 8-godzinnego dnia pracy. Pracownik pierwsze dwie godziny pracował w hałasie o poziomie ciśnienia akustycznego równym 60 dB, następne dwie godziny w hałasie o poziomie ciśnienia akustycznego równym 90 dB, następnie dwie godziny w hałasie o ciśnienia akustycznego równym 75 dB i dwie godziny w hałasie o poziomie ciśnienia akustycznego równym 75 dB. Z punktu widzenia narażenia zawodowego odpowiada to sytuacji, w której pracownik pracowałby osiem godzin w hałasie o poziomie ciśnienia akustycznego równym  84,5 dB.

 

W przypadku hałasu ultradźwiękowego równoważne poziomy ciśnienia akustycznego wyznaczane są dla poszczególnych pasm tercjowych w zakresie częstotliwości od 10 do 40 kHz. Równoważny poziom ciśnienia akustycznego w i-tym paśmie tercjowym oznacza się symbolem:

 

 

gdzie T_e symbolizuje czas ekspozycji.

 

W przypadku, gdy narażenie na hałas ultradźwiękowy w ciągi dnia pracy można podzielić na n wyraźnie rozróżnialnych przedziałów czasu T_ej, o zróżnicowanych warunkach narażenia na hałas ultradźwiękowy, to równoważny poziom ciśnienia akustycznego w i-tym paśmie częstotliwości dla łącznego czasu ekspozycji T_e można wyznaczyć z zależności:

 

gdzie:

 

 - równoważny poziom ciśnienia akustycznego w i-tym paśmie częstotliwości dla j-tego przedziału czasu T_ej, w dB,

  - całkowity czas narażenia w ciągu dnia pracy

 

 

 

Szkodliwy efekt oddziaływania hałasu ultradźwiękowego na pracownika zależy od wielkości energii akustycznej docierającej do pracownika, a zatem od poziomu ciśnienia akustycznego oddziałującego na pracownika hałasu ultradźwiękowego i czasu jego oddziaływania. Ponieważ poziom ciśnienia akustycznego hałasu oddziałującego na pracownika może być zmienny a czas ekspozycji na ten hałas może być różny od 8-godzin (pracownik może np. pracować w hałasie ultradźwiękowym przez część swojej zmiany roboczej), do oceny oddziaływania hałasu ultradźwiękowego na pracownika wprowadzono wielkość będącą równoważnym poziomem ciśnienia akustycznego w paśmie tercjowym odniesionym do 8-godzinnego dobowego wymiaru czasu pracy. Jest to jedna z dwóch podstawowych wielkości charakteryzujących hałas ultradźwiękowy w środowisku pracy. Wielkość ta wyznaczana jest dla poszczególnych pasm tercjowych należących do zakresy hałasu ultradźwiękowego zgodnie z zależnością:

 

 gdzie T_e jest czasem ekspozycji w ciągu dnia pracy, natomiast T_o jest czasem odniesienia wynoszącym 8 h = 480 min =  28800 s.

 

 

gdzie:

k - kolejny dzień roboczy w rozważanym tygodniu,

n - liczba dni roboczych w rozważanym tygodniu (może być mniejsza niż 5)