Misją Instytutu jest dzialalność naukowo-badawcza prowadząca do nowych rozwiązań technicznych i organizacyjnych użytecznych w kształtowaniu warunków pracy zgodnych z zasadami bezpieczeństwa pracy i ergonomii oraz ustalanie podstaw naukowych do właściwego ukierunkowywania polityki społeczno-ekonomicznej państwa w tym zakresie.
Promieniowanie optyczne - wprowadzenie |
Źródła promieniowania optycznego |
Skutki biologiczne oddziaływania na organizm ludzki |
Kryteria oceny zagrożenia promieniowaniem optycznym |
Przykłady narażonych grup zawodowych |
Słoneczne promieniowanie UV |
Ocena ryzyka zawodowego związanego ze sztucznym promieniowaniem optycznym |
Wytyczne metody badania olśnienia przykrego na stanowiskach pracy |
Poradnik: Sztuczne promieniowanie optyczne - zasady oceny ryzyka zawodowego |
Przepisy prawne |
Książki |
Artykuły |
Promieniowanie optyczne jako czynnik szkodliwy w środowisku pracy
Promieniowanie optyczne występuje jako naturalny składnik promieniowania słonecznego oraz wytwarzane jest w sposób sztuczny przez człowieka w celu wykorzystania w różnych procesach technologicznych w przemyśle, medycynie, kosmetyce czy pracach badawczych. Promieniowanie to stanowi również produkt uboczny działalności zawodowej człowieka i występuje np. podczas spawania lub podczas gorących procesów technologicznych w hutnictwie. W związku z faktem, że promieniowanie to może powodować szkodliwe skutki dla zdrowia człowieka zalicza się je do czynników szkodliwych w środowisku pracy.
W przypadku pracowników narażonych na swych stanowiskach pracy na promieniowanie optyczne należy ograniczać ich ekspozycję na to promieniowanie i przestrzegać przepisów prawnych odnoszących się do stosowania w przypadku pracowników narażonych na czynniki szkodliwe w środowisku pracy, zatrudniania młodocianych i kobiet oraz szkolenia i profilaktycznych badań lekarskich.
Ogólna charakterystyka promieniowania optycznego
Promieniowanie optyczne jest promieniowanie elektromagnetyczne o długości fal w zakresie od 100 nm do 1 mm. Promieniowanie to dzieli się na promieniowanie nadfioletowe (UV), widzialne (VIS) i podczerwone (IR) (rys.1).
Podział promieniowania optycznego na pasma
Obszar promieniowania nadfioletowego i podczerwonego dzieli się na pasma A (bliskie), B (średnie) i C (dalekie). Obejmują one następujące długości fal:
Fale krótsze od 200 nm nazywamy nadfioletem próżniowym, który praktycznie nie występuje na stanowiskach pracy, ponieważ jest silnie pochłaniany nawet przez cienkie warstwy powietrza.
Natomiast w przypadku promieniowania widzialnego nie ma ściśle określonych granic lecz najczęściej przyjmuje się jego zakres jako przedział o długości fali od 380 nm do 780 nm. Nie wprowadza się też podziału na podzakresy A, B i C. Każdej długości fali promieniowania widzialnego odpowiada inna barwa światła (patrz rys. 2), które można pogrupować na grupy barwowe przedstawione w tabeli 1.
Ostatnio udostępnione tematy
w BHP-Info: