Nazwa | Heptan | Numer CAS | 142-82-5 | Synonimy | n-heptan |
|
|
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
|
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
Klasyfikacja CLP | Flam. Liq. 2 (Substancja ciekła łatwopalna, kat. 2), H225; Asp. Tox. 1 (Zagrożenie spowodowane aspiracją, kat. 1), H304; Skin Irrit. 2 (Działanie żrące/drażniące na skórę, kat. 2), H315; STOT SE 3 (Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie jednorazowe, kat. 3), H336; Aquatic Acute 1 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego - zagrożenie ostre, kat. 1), H400; Aquatic Chronic 1 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego - zagrożenie przewlekłe, kat. 1), H410;
| Oznakowanie CLP | Piktogramy GHS | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H225: Wysoce łatwopalna ciecz i pary. H304: Połknięcie i dostanie się przez drogi oddechowe może grozić śmiercią. H315: Działa drażniąco na skórę. H336: Może wywoływać uczucie senności lub zawroty głowy. H410: Działa bardzo toksycznie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki.
| Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P210: Przechowywać z dala od źródeł ciepła, gorących powierzchni, źródeł iskrzenia, otwartego ognia i innych źródeł zapłonu. Nie palić. P240: Uziemić i połączyć pojemnik i sprzęt odbiorczy. P273: Unikać uwolnienia do środowiska. P331: NIE wywoływać wymiotów. P301 + P330 + P331: NIE wywoływać wymiotów. P302 + P352: W przypadku kontaktu ze skórą: umyć dużą ilością wody lub... P403 + P233: Przechowywać w dobrze wentylowanym miejscu. Przechowywać pojemnik szczelnie zamknięty.
| Dodatkowe kody zwrotów | |
| Dodatkowe informacje | |
|
|
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
NDS: | 1200 mg/m3 | - | NDSCh: | 2000 mg/m3 | - | NDSP: | - | - |
|
|
|
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04138-02:1984 (w) PiMOŚP 2004, nr 4(42) |
|
|
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 100,2 Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz Barwa: bezbarwna Zapach: podobny do zapachu benzyny Temperatura topnienia: -90,6°C Temperatura wrzenia: 98,4°C Temperatura zapłonu: -4°C Temperatura samozapłonu: 223°C Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem: - dolna: 1,1% obj. - górna: 6,7% obj. Stężenie stechiometryczne: 1,87% obj. Minimalna energia zapłonu: 0,24 mJ Gęstość w temp. 20°C: 0,68 g/cm3 Gęstość par względem powietrza: 3,46 Prężność par: - w temp. 20°C: 48 hPa - w temp. 30°C: 78 hPa Stężenie pary nasyconej: - w temp. 20°C: 197 g/m3 - w temp. 30°C: 310 g/m3 Rozpuszczalność w wodzie w temp. 25°C: 0,0003% wag. Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w alkoholu etylowym, eterze etylowym, acetonie, chloroformie, eterze naftowym | Właściwości dodatkowe | Temperatura krytyczna: 267°C Ciśnienie krytyczne: 2,74 MPa Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,3876 Lepkość w temp. 20°C: 0,42 m Pa s Ciepło właściwe: 1,66 J/(g K) Ciepło parowania: - w temp. wrzenia: 316,6 J/g - w temp. 25°C: 365,0 J/g Ciepło spalania: -48,1 kJ/g |
|
|
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalności zapachu - 200-900 mg/m3 LD50 (szczur, doustnie) - brak danych LC50 (szczur, inhalacja) - 103000 mg/m3 (4 h) LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych TCL0 (człowiek, inhalacja) - 4100 mg/m3 (6 min)
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja szkodliwa, drażniąca, działa depresyjnie (narkotycznie) na ośrodkowy układ nerwowy.
Drogi wchłaniania: drogi oddechowe, przewód pokarmowy, prawdopodobnie skóra.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci pary może wywołać niewielkie podrażnienie oczu. W stężeniu powyżej 4000 mg/m3 po paru minutach mogą wystąpić zawroty głowy, zaburzenia równowagi (chodu), nieskoordynowane ruchy; następnie mdłości, uczucie duszenia się, halucynacje, senność, utrata przytomności, zaburzenia rytmu serca.
Skażenie skóry ciekłą substancją może wywołać zaczerwienienie skóry, rzadko oparzenie chemiczne.
Skażenie oczu ciekłą substancją może wywołać ból i zaczerwienienie spojówek.
Drogą pokarmową wywołuje mdłości, wymioty z ryzykiem zachłyśnięcia się, które może spowodować aspirację do dróg oddechowych, co prowadzi do zapalenia płuc lub obrzęku płuc.
Objawy zatrucia przewlekłego: przewlekłe zapalenie skóry w następstwie powtarzanego kontaktu skóry z ciekłą substancją. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, parafina płynna, diazepam (np. Relanium w amp. po 10 mg). Odtrutki: nie są znane. Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Wyprowadzić poszkodowanego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w pozycji dowolnej. Podawać tlen do oddychania. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Postępowanie objawowe. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Wynieść poszkodowanego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać przez cewnik strzykawką wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta albo za pomocą aparatu typu AMBU. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: W razie zaburzeń oddychania zaintubować, prowadzić sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU, z podawaniem tlenu. Kontrolować akcję serca (EKG). W razie znacznego pobudzenia można podać dożylnie Relanium. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska: Zdjąć odzież, myć skórę dużą ilością letniej bieżącej wody z mydłem. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Transport do szpitala zależnie od wskazań lekarskich, wynikających z ewentualnego ryzyka zatrucia parami przez drogi oddechowe.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska: Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut. Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania. Pomoc lekarska: Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny Pomoc przedlekarska Postępowanie objawowe. Transport do szpitala w pozycji siedzącej pochylonej (ze względu na ryzyko wymiotów) karetką PR pod nadzorem lekarza.
Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. Pomoc lekarska: Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. |
|
|
|