Nazwa | Eter diizopropylowy | Numer CAS | 108-20-3 | Synonimy | eter dwuizopropylowy, 2-izopropoksypropan, tlenek dwuizopropylowy |
|
|
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
|
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
Klasyfikacja CLP | Flam. Liq. 2 (Substancja ciekła łatwopalna, kat. 2), H225; STOT SE 3 (Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie jednorazowe, kat. 3), H336; | Oznakowanie CLP | Piktogramy GHS | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H225: Wysoce łatwopalna ciecz i pary. H336: Może wywoływać uczucie senności lub zawroty głowy.
| Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P210: Przechowywać z dala od źródeł ciepła, gorących powierzchni, źródeł iskrzenia, otwartego ognia i innych źródeł zapłonu. Nie palić. P233: Przechowywać pojemnik szczelnie zamknięty. P240: Uziemić i połączyć pojemnik i sprzęt odbiorczy. P241: Używać [elektrycznego/ wentylującego/oświetleniowego/…] przeciwwybuchowego sprzętu. P242: Używać nieiskrzących narzędzi. P243: Podjąć działania zapobiegające wyładowaniom elektrostatycznym.
| Dodatkowe kody zwrotów | EUH019: Może tworzyć wybuchowe nadtlenki. EUH066: Powtarzające się narażenie może powodować wysuszanie lub pękanie skóry.
|
| Dodatkowe informacje | |
|
|
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
NDS: | 1000 mg/m3 | - | NDSCh: | - | - | NDSP: | - | - |
|
|
|
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
|
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 102,2 Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz Barwa: bezbarwna Zapach: eteryczny Temperatura topnienia: -86,2°C Temperatura wrzenia: 69°C Temperatura zapłonu: -36°C; produkt techniczny: -22,5°C Temperatura samozapłonu: 405°C; produkt techniczny: 443°C Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem: - dolna: 1,0% obj.; produkt techniczny: 1,1% obj. - górna: 21% obj.; produkt techniczny: 4,9% obj. Stężenie stechiometryczne: 2,28% obj. Minimalna energia zapłonu: 1,14 mJ Temperatura wrzenia: 68,5°C Gęstość w temp. 20°C: 0,73 g/cm3 Gęstość par względem powietrza: 3,52 Prężność par: - w temp. 20°C: 180 hPa - w temp. 30°C: 273 hPa Stężenie pary nasyconej: - w temp. 20°C: 755 g/m3 - w temp. 30°C: 1105 g/m3 Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20°C: 0,88% wag. Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: miesza się z alkoholem etylowym, eterem etylowym | Właściwości dodatkowe | Temperatura krytyczna: 226,9°C Ciśnienie krytyczne: 2,88 MPa Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,3682 Lepkość w temp. 20°C: 0,33 mPa s Ciepło właściwe: 2,21 J/(g K) Ciepło parowania: - w temp. wrzenia: 287,2 J/g - w temp. 25°C: 319,5 J/g Ciepło spalania: -39,3 kJ/g |
|
|
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalności zapachu - brak danych LD50 (szczur, doustnie) - 8470 mg/kg LC50 (szczur, inhalacja) - 162000 mg/m3 LD50 (królik, skóra) - 20000 mg/kg
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja drażniąca, działa depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy.
Drogi wchłaniania: układ oddechowy, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w dużych stężeniach (ok. 2400 mg/m3) po 5 minutach wywoływał ból i łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, kaszel, podrażnienie nosa. W bardzo dużych stężeniach może wystąpić uczucie duszności, ból i zawroty głowy, następnie senność.
Skażenie skóry ciekłą substancją powoduje zaczerwienienie, ból.
Skażenie oczu ciekłą substancją wywołuje ból i łzawienie, przekrwienie spojówek.
Drogą pokarmową wywołuje nudności, wymioty, ból brzucha.
Objawy zatrucia przewlekłego: nie opisywano. Powtarzający się kontakt ze skórą może wywołać jej wysuszenie i stan zapalny. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, pyralgina do podawania pozajelitowego. Odtrutki: nie są znane. Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Wyprowadzić poszkodowanego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w dowolnej pozycji. Chronić przed utratą ciepła. Podawać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Postępowanie objawowe. W razie utrzymywania się dolegliwości transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska: Zdjąć odzież, myć skórę dużą ilością wody o temperaturze pokojowej, najlepiej bieżącej. W razie wystąpienia zmian skórnych wezwać lekarza. Pomoc lekarska: W zależności od charakteru i rozległości zmian zapewnić konsultację dermatologiczną.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska: Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza. Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania. Pomoc lekarska: Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Natychmiast po połknięciu poszkodowany powinien sam sprowokować wymioty. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Można podać pozajelitowo leki przeciwbólowe (np. pyralginę). Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza. |
|
|
|