Doradca personalny

DORADCA PERSONALNY

 

1.   Informacje ogólne

 

   Doradca personalny może pracować w dużym przedsiębiorstwie w dziale HR, dziale kadr, w firmie doradztwa personalnego (ang. head hunter, konsultant). Jego zadania obejmują wsparcie w polityce personalnej klienta bądź firmy, w której pracuje.

   Do jego zadań, w zależności od tego, jaką funkcję pełni, należą:

• monitoring procesu oceny pracowników • opracowywanie, wdrażanie i kontrolowanie efektywności systemów

motywacyjnych • opracowywanie i nadzorowanie systemu wynagrodzeń

  • rozwijanie systemów motywacyjnych
  • nadzorowanie systemu administracji spraw pracowniczych
  • • nadzorowanie opracowywania ścieżek karier pracowników
  • • opracowywanie procedur i programów mających na celu zwiększenie efektywności w zarządzaniu personelem
  • pomoc w adaptacji nowo zatrudnionych pracowników
  • tworzenie i realizacja budżetu związanego z zarządzaniem zasobami ludzkimi
  • utrzymywanie kontaktów ze związkami zawodowymi i przedstawicielami organizacji pracowniczych
  • branie udziału w tworzeniu kultury organizacyjnej firmy.

 

   Jednakże najważniejszym zadaniem doradcy personalnego, niezależnie od roli jaką odgrywa w firmie i na jakim konkretnie stanowisku jest zatrudniony, jest dobór pracowników. Odbywa się on za pomocą odpowiednich technik selekcji i rekrutacji, po określeniu cech i kwalifikacji, jakie powinien mieć pracownik na stanowisku, na którym aktualnie jest wakat. Doradca personalny zajmuje się całym procesem − od ustalenia profilu poszukiwanej osoby do rozmowy kwalifikacyjnej z wyselekcjonowanymi kandydatami.

   Doradca personalny pracuje w budynku zatrudniającej go firmy, w pomieszczeniach biurowych. Oprócz tego wiele rozmów biznesowych związanych z rekrutacją prowadzi poza firmą, często w restauracjach, kawiarniach i innych tego typu miejscach.

   W zależności od konkretnych zleconych zadań doradca personalny pracuje indywidualnie bądź w zespole. Samodzielnie wybiera metody pracy, ale podlega kontroli, często na konkretnych etapach swojej pracy.

Praca doradcy personalnego wiąże się z częstymi i intensywnymi kontaktami z innymi ludźmi, zarówno w firmie zatrudnienia, jak i w związku z prowadzonymi rekrutacjami, szkoleniami i innymi obowiązkami zawodowymi wykonywanymi poza biurem. Dlatego istnieje ryzyko konfliktów.

   Doradca personalny pracuje od 6 do 9 godzin dziennie, na ogół w stałych godzinach. Jest to praca niezrutynizowana, choćby ze względu na częste kontakty z ludźmi. Praca ta jest związana z odpowiedzialnością społeczno-moralną, ponieważ dotyczy doboru kadr i rozwoju zawodowego pracowników.

 

2. Wymagania

 

   Praca doradcy personalnego wiąże się z częstymi kontaktami z ludźmi, a więc od osoby wykonującej ten zawód oczekuje się umiejętności nawiązywania kontaktów z innymi osobami, niezależnie od ich stanowiska i poziomu intelektualnego, oraz umiejętności postępowania z ludźmi. Istotna jest także umiejętność współdziałania. Niezwykle ważna w tym zawodzie jest umiejętność tak zwanego aktywnego słuchania.

   Doradca personalny powinien być niezależny, samodzielny, powinien umieć zaplanować i zorganizować sobie własne działania, a także wykazywać się inicjatywą, kreatywnością i pomysłowością w rozwiązywaniu problemów. Praca doradcy jest stresująca, dlatego ważne jest, aby był on odporny emocjonalnie i miał zdolność samokontroli.

   Wskazanymi cechami są dobra pamięć, logiczne rozumowanie, a więc dostrzeganie związków przyczynowo-skutkowych, wyobraźnia i twórcze myślenie, dostrzeganie nowych, nietypowych rozwiązań oraz tworzenie nowych idei pomysłów. Doradca powinien mieć łatwość wypowiadania się w mowie i piśmie.

   Niezbędne są zainteresowania dotyczące zarządzania zasobami ludzkimi oraz zainteresowania społeczne.

W tym zawodzie niezbędny jest dobry wzrok (prawidłowa ostrość wzroku, widzenie stereoskopowe oraz prawidłowe rozróżnianie barw).

 

3. Czynniki utrudniające zatrudnienie w zawodzie

 

   Ze względu na stałe i intensywne kontakty z innymi ludźmi, czynnikiem utrudniającym pracę w zawodzie są wszelkie dysfunkcje, które mogłyby ograniczać możliwość swobodnego porozumiewania się. Trudności mogą mieć osoby niewidome oraz osoby z takimi dysfunkcjami, jak brak widzenia stereoskopowego oraz zaburzenia w rozróżnianiu barw, czy z wadami i dysfunkcjami narządu wzroku, które nie mogą być skorygowane szkłami optycznymi lub soczewkami kontaktowymi.

   Ograniczeniem w pracy w zawodzie są także dysfunkcje narządu słuchu w stopniu znacznym, które nie mogą być skorygowane aparatem słuchowym.

Utrudnieniem mogą być schorzenia strun głosowych, słaba ekspresja werbalna i wady wymowy.

 

4. Możliwość zatrudnienia w zawodzie osób z niepełnosprawnością

 

4.1. Osoby z dysfunkcją narządu ruchu

   Osoby z dysfunkcją kończyn górnych lub kończyn dolnych mają duże możliwości wykonywania zawodu, mogą one bowiem pracować w pozycji siedzącej. Czynności manipulacyjne w tym zawodzie nie są zbyt skomplikowane (praca z wykorzystaniem komputera), więc mogą je wykonywać osoby jednoręczne, a także osoby poruszające się na wózku inwalidzkim. Warunkiem jest odpowiednie dostosowanie obiektu, pomieszczenia i stanowiska pracy.

 

4.2. Osoby z dysfunkcją narządu wzroku

   Istnieje możliwość zatrudnienia na stanowisku doradcy personalnego osób widzących obuocznie, rozróżniających prawidłowo barwy, z zaburzeniami widzenia o zmroku lub nadwrażliwością na światło oraz osób z nieznaczną dysfunkcją narządu wzroku, jeśli jest skorygowana przez odpowiednie szkła optyczne lub soczewki, pod warunkiem przystosowania środowiska i stanowiska pracy.

 

4.3. Osoby z dysfunkcją narządu słuchu

   Istnieje możliwość wykonywania zawodu przez osoby z dysfunkcją narządu słuchu pod warunkiem, że niepełnosprawność tę można do skorygować za pomocą aparatów słuchowych (osoby słabosłyszące).

 

4.4. Osoby z epilepsją

   Osoby cierpiące na padaczkę mogą wykonywać zawód pod warunkiem, że napady padaczkowe występują sporadycznie i są sygnalizowane przez aurę, występują głównie wieczorem lub w nocy, nie powodują zbytniego zmęczenia i stosunkowo szybko następuje regeneracja sił po ich wystąpieniu oraz przebieg choroby nie prowadzi do charakteropatii padaczkowej.

   Osoby takie mogą być zatrudnione po racjonalnym ograniczeniu zakresu zadań do sytuacji, w których jest możliwy stały nadzór i ewentualna szybka pomoc.

 

5. Potrzeba przystosowania stanowiska pracy do potrzeb i możliwości osób z niepełnosprawnością

 

5.1. Osoby z dysfunkcją narządu ruchu

 

Osoby z dysfunkcją kończyn górnych

   Osobom z niewielką dysfunkcją kończyn górnych mogą być potrzebne indywidualne pomoce techniczne, które usprawniają pracę biurową, w tym np. specjalna klawiatura komputerowa. Osoba z niesprawnymi kończynami górnymi może korzystać ze specjalnie przystosowanego osprzętu komputerowego (np. myszki, pada) lub specjalistycznego oprogramowania komputera umożliwiającego korzystanie z niego bez użycia lub z ograniczonym użyciem kończyn górnych.

   Dla osób z dysfunkcją jednej kończyny górnej wymagane jest stosowanie pomocy technicznych (ortez, protez) ułatwiających lub umożliwiających im pracę,w tym obsługę komputera. Obecny poziom technologiczny w zakresie dostosowywania sprzętu komputerowego do potrzeb osób ze znacznymi dysfunkcjami kończyn górnych umożliwia korzystanie z tego sprzętu osobom z porażeniami i przykurczami. Istotne jest częściowe lub całkowite wyeliminowanie zadań i czynności roboczych wymagających dużej sprawności i koordynacji wzrokowo-ruchowej.

Pomocne jest wykorzystywanie specjalnych przyrządów i uchwytów eliminujących angażowanie jednej ręki (przypadki braku sprawności lub amputacji jednej z kończyn).

 

Osoby z dysfunkcją kończyn dolnych

   Ze względu na ograniczoną mobilność osób ze znaczną dysfunkcją kończyn dolnych praca wymaga takiej organizacji, aby większość zadań można było wykonywać w pozycji siedzącej lub stojącej z podparciem bioder i pleców. Polecane są uchwyty i poręcze ułatwiające wstawanie i podpieranie się w czasie stania. Można wykorzystywać pomoce techniczne usprawniające pracę biurową. Jeżeli pracownik korzysta z siedziska, należy też pamiętać o przystosowaniu go do indywidualnych potrzeb pracownika z niepełnosprawnością,a więc zapewnieniu np. regulowanej wysokości, uchylnego siedziska, regulowanego podnóżek, blokady kół, regulowanego lub indywidualnie profilowanego oparcia tylnego, regulowanych odchylanych podłokietnikach.

   Ze względu na osoby ze znaczną dysfunkcją kończyn dolnych, poruszające się na wózkach inwalidzkich, wymagana jest likwidacja barier architektonicznych, w tym odpowiednia szerokość wewnętrznych ciągów komunikacyjnych, wolne drogi komunikacyjne, odpowiednia szerokość drzwi do pomieszczeń i wind oraz likwidacja barier architektonicznych w drodze do zakładu pracy na terenie parkingów, chodników i podjazdów.

   W miejscu pracy trzeba powiększyć przestrzeń manewrową wokół stanowiska pracy oraz dostosować wielkość stanowiska pracy i wysokość blatu stołu lub biurka do indywidualnych potrzeb, a także zapewnić dostępność szaf i regałów z materiałami. Może być potrzebne częściowe lub całkowite wyeliminowanie zadań i czynności roboczych wymagających dobrej koordynacji wzrokowo-ruchowej.

 

5.2. Osoby z dysfunkcją narządu wzroku

   Osoby słabowidzące powinny stosować szkła korekcyjne lub soczewki kontaktowe, mogą również w miarę potrzeb wykorzystywać oprzyrządowanie powiększające (np. lupę powiększającą, powiększalniki). W trakcie pracy, w miarę możliwości i zazgodą klientów, dokumenty mogą być przesyłane doradcy w wersji elektronicznej. Wówczas można użyć większej czcionki bądź programu powiększającego zainstalowanego w komputerze. Dodatkową opcją wspomagającą pracę osoby słabowidzącej jest wprowadzenie dźwięku towarzyszącego wykonywaniu poszczególnych czynności na komputerze.

   Osoby z zaburzeniami widzenia po zmroku powinny mieć pomieszczenie i stanowisko pracy odpowiednio doświetlone światłem elektrycznym.

Osoby nadwrażliwe na światło powinny mieć stanowisko pracy odpowiednio oświetlone, tak aby ograniczyć olśnienie bezpośrednie i odbiciowe, a jaskrawość stosowanych opraw powinna być możliwie najmniejsza.

   Pomocne jest również odpowiednie przygotowanie stanowiska pracy, a więc jego doświetlenie, przygotowanie kontrastowego tła biurka oraz eliminacja potencjalnych źródeł olśnienia (matowanie powierzchni). Można też wprowadzić zróżnicowaną kolorystykę urządzeń i elementów architektonicznych.

   Należy w określonych sytuacjach częściowo lub całkowicie wyeliminować zadania i czynności robocze wymagające dobrej koordynacji wzrokowo-ruchowej.

Pomocna jest stała lokalizacja przedmiotów i urządzeń.

 

5.3. Osoby z dysfunkcją narządu słuchu

 

Osoby słabosłyszące

   Osoby z taką dysfunkcją powinny korygować słuch aparatem słuchowym (zwłaszcza w częstotliwościach pasma mowy) w stopniu umożliwiającym im swobodne, werbalne komunikowanie się.

  Zaleca się ograniczenie hałasu tła (np. izolacja akustyczna sąsiednich stanowisk pracy) oraz pogłosu w pomieszczeniu pracy w celu poprawy warunków percepcji dźwięku oraz poprawy warunków komunikacji werbalnej.

   Wskazane jest również rozszerzenie sygnalizacji ostrzegawczej o sygnalizację świetlną wizyjną lub wibracyjną uzupełniającą dźwiękowe sygnały bezpieczeństwa w miejscach potencjalnego przebywania pracownika. Wskazane jest także,aby− w miarę możliwości −urządzenia teleinformatyczne, takie jak telefon, komputer itp., były dostosowane do aparatów słuchowych (np. mogą być wyposażone w systemy pętli indukcyjnej lub systemy FM). Urządzenia komunikacyjne mogą być również wyposażone w sygnalizację wizyjną, drganiową lub wykorzystującą przewodnictwo kostne.

 

5.4. Osoby z epilepsją

   Środowisko pracy doradcy personalnego z padaczką nie może stwarzać potencjalnych zagrożeń w razie emisji choroby, nie może być równieżźródłem niebezpieczeństwa i narażać osoby chorej na dodatkowe urazy w przypadku zaistniałego napadu. Pomieszczenie, w którym doradca przeprowadza rozmowy z klientami, powinno być łatwo dostępne w razie konieczności szybkiej pomocy.

   Osoba z epilepsją wykonująca ten zawód powinna dobrze znać swoją chorobę i umieć szybko rozpoznawać aurę poprzedzającą atak.

Współpracownicy powinni być dobrze poinformowani, w jaki sposób w razie wystąpienia napadu mogą prawidłowo udzielić pomocy.

 

Uwaga. Każdy przypadek zatrudnienia osoby z niepełnosprawnością oraz przystosowania stanowiska pracy do potrzeb i możliwości tej osoby należy rozpatrywać indywidualnie.