TRICHLOROFLUOROMETAN
IDENTYFIKACJA KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE WARTOŚCI NDS METODY OZNACZANIA WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE PIERWSZA POMOC INFORMACJE DODATKOWE
IDENTYFIKACJA
NazwaTrichlorofluorometan
Numer CAS75-69-4
SynonimyFreon 11
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP)
Klasyfikacja CLPAcute Tox. 4, dermal (Toksyczność ostra, kat.4 – skóra), H312;
Ozone 1 (Stwarzające zagrożenie dla warstwy ozonowej), H420;
Oznakowanie CLP
Piktogramy GHS
Hasło ostrzegawczeUwaga
Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H)H312: Działa szkodliwie w kontakcie ze skórą.
Zwrot wskazujący środki ostrożności (P)P273: Unikać uwolnienia do środowiska.
P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy.
P501: Zawartość/pojemnik usuwać do … .
Dodatkowe kody zwrotów
Dodatkowe informacje
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ
NDS: -
NDSCh:-
NDSP: 5600 mg/m3
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY
PN-Z-04211-02:1989(w)
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE
Właściwości podstawoweMasa cząsteczkowa: 137,36
Stan skupienia: ciecz lub gaz
Barwa: bezbarwna
Zapach: w stężeniach < 20% obj. bez zapachu, w większych stężeniach - słaby, eterowy
Temperatura topnienia (1013 hPa): -111,1°C
Temperatura wrzenia (1013 hPa): 23,6°C
Temperatura zapłonu: substancja niepalna
Temperatura samozapłonu: substancja niepalna
Granica wybuchowości: nie tworzy mieszanin wybuchowych
Gęstość cieczy w temp. 25°C 1,48 g/cm3
Gęstość gazu względem powietrza: 3,0
Prężność par:
- w temp. 20°C: 889 hPa
- w temp. 30°C: 1290 hPa
Stężenie pary nasyconej w temp. 20°C: 5010 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie w temp. 25°C: 0,11% wag.
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w węglowodorach, chlorowcopochodnych, alkoholach, ketonach, estrach, niektórych kwasach organicznych
Właściwości dodatkoweTemperatura krytyczna: 198°C
Ciśnienie krytyczne: 4,37 MPa
Ciepło właściwe Cp (30°C, 1013 hPa): 0,57 J/(g K)
Ciepło parowania w temp. wrzenia: 182,2 J/g
Ciepło topnienia w temp. topnienia: 50,2 J/g
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - 28,0 ÷ 1170,4 mg/m3
LD50 (szczur, doustnie) - brak danych
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych

Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja silnie drażniąca; działająca narkotycznie.

Drogi wchłaniania: układ oddechowy, skóra, przewód pokarmowy.

Objawy zatrucia ostrego: w postaci par wywołuje ból i łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, kaszel, duszność: może wystąpić skurcz oskrzeli. W stężeniach powyżej 10% - zawroty głowy, senność, drgawki, zaburzenia rytmu serca, spadek ciśnienia tętniczego krwi, śpiączka z ryzykiem zatrzymania czynności serca i oddechu. Obrzęk płuc może wystąpić do 24 h od momentu narażenia.

Skażenie skóry wywołuje ból i miejscowe zaczerwienienie, pęcherze.

Skażenie oczu wywołuje ból i łzawienie, zaczerwienienie spojówek, obrzęk powiek możliwość trwałego uszkodzenia rogówki.

Drogą pokarmową w postaci cieczy wywołuje mdłości, wymioty, ból brzucha, biegunkę z ryzykiem krwawienia lub/i perforacji przewodu pokarmowego oraz objawy jak w zatruciu inhalacyjnym.

Objawy zatrucia przewlekłego: powtarzany lub przewlekły kontakt może wywołać wysuszenie i stan zapalny skóry.
PIERWSZA POMOC
Niezbędne leki: tlen, prep. Atrovent, deksametazon do podawania inhalacyjnego, hydrokortyzon, furosemid, pyralgina, Relanium do podawania pozajelitowego.
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.

ZATRUCIE INHALACYJNE

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić bezwzględny spokój (bezruch) w pozycji półleżącej lub siedzącej. Wysiłek fizyczny może wyzwolić obrzęk płuc. Chronić przed utratą ciepła. Podać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Kontynuować podawanie tlenu. W razie duszności z oskrzelowymi objawami spastycznymi należy podać do inhalacji Atrovent (1-2 rozpylenia).
Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają: podanie tlenu, założenie stałej drogi dożylnej, podanie inhalacyjne deksametazonu lub/i dożylnie hydrokortyzonu, furosemidu.
Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.

Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej, usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać strzykawką przez cewnik wydzielinę z nosa i jamy ustnej.
Jeśli zatruty oddycha, podać tlen przez maskę.
Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU.
Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W razie zaburzeń oddychania zaintubować, zastosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU z podawanie tlenu. Kontynuować podawanie tlenu.
Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają: podanie tlenu, założenie stałej drogi dożylnej, podanie inhalacyjne deksametazonu lub/i dożylnie hydrokortyzonu, furosemidu.
W razie wystąpienia drgawek podać pozajelitowo Relanium 10 mg (1 amp.)
Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.

SKAŻENIE SKÓRY

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Zdjąć odzież - myć skórę dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej. Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
W razie wystąpienia zmian skórnych wskazana konsultacja dermatologiczna lub chirurgiczna.

SKAŻENIE OCZU

Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.

ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ

Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Nie wywoływać wymiotów. Podać do wypicia białko jaj kurzych lub mleko. Poza tym nie podawać niczego doustnie. Nie podawać środków zobojętniających. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Można podać pozajelitowo leki przeciwbólowe, np. pyralginę.
Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR ze względu na ryzyko krwotoku, wstrząsu.

Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
Pomoc lekarska:
Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym.
INFORMACJE DODATKOWE