Nazwa | Trichlorofluorometan | Numer CAS | 75-69-4 | Synonimy | Freon 11 |
|
|
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
|
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
Klasyfikacja CLP | Acute Tox. 4, dermal (Toksyczność ostra, kat.4 – skóra), H312; Ozone 1 (Stwarzające zagrożenie dla warstwy ozonowej), H420; | Oznakowanie CLP | Piktogramy GHS | | Hasło ostrzegawcze | Uwaga | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H312: Działa szkodliwie w kontakcie ze skórą.
| Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P273: Unikać uwolnienia do środowiska. P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy. P501: Zawartość/pojemnik usuwać do … .
| Dodatkowe kody zwrotów | |
| Dodatkowe informacje | |
|
|
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
NDS: | - | NDSCh: | - | NDSP: | 5600 mg/m3 |
|
|
|
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
|
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 137,36 Stan skupienia: ciecz lub gaz Barwa: bezbarwna Zapach: w stężeniach < 20% obj. bez zapachu, w większych stężeniach - słaby, eterowy Temperatura topnienia (1013 hPa): -111,1°C Temperatura wrzenia (1013 hPa): 23,6°C Temperatura zapłonu: substancja niepalna Temperatura samozapłonu: substancja niepalna Granica wybuchowości: nie tworzy mieszanin wybuchowych Gęstość cieczy w temp. 25°C 1,48 g/cm3 Gęstość gazu względem powietrza: 3,0 Prężność par: - w temp. 20°C: 889 hPa - w temp. 30°C: 1290 hPa Stężenie pary nasyconej w temp. 20°C: 5010 g/m3 Rozpuszczalność w wodzie w temp. 25°C: 0,11% wag. Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w węglowodorach, chlorowcopochodnych, alkoholach, ketonach, estrach, niektórych kwasach organicznych | Właściwości dodatkowe | Temperatura krytyczna: 198°C Ciśnienie krytyczne: 4,37 MPa Ciepło właściwe Cp (30°C, 1013 hPa): 0,57 J/(g K) Ciepło parowania w temp. wrzenia: 182,2 J/g Ciepło topnienia w temp. topnienia: 50,2 J/g |
|
|
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalności zapachu - 28,0 ÷ 1170,4 mg/m3 LD50 (szczur, doustnie) - brak danych LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja silnie drażniąca; działająca narkotycznie.
Drogi wchłaniania: układ oddechowy, skóra, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci par wywołuje ból i łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, kaszel, duszność: może wystąpić skurcz oskrzeli. W stężeniach powyżej 10% - zawroty głowy, senność, drgawki, zaburzenia rytmu serca, spadek ciśnienia tętniczego krwi, śpiączka z ryzykiem zatrzymania czynności serca i oddechu. Obrzęk płuc może wystąpić do 24 h od momentu narażenia.
Skażenie skóry wywołuje ból i miejscowe zaczerwienienie, pęcherze.
Skażenie oczu wywołuje ból i łzawienie, zaczerwienienie spojówek, obrzęk powiek możliwość trwałego uszkodzenia rogówki.
Drogą pokarmową w postaci cieczy wywołuje mdłości, wymioty, ból brzucha, biegunkę z ryzykiem krwawienia lub/i perforacji przewodu pokarmowego oraz objawy jak w zatruciu inhalacyjnym.
Objawy zatrucia przewlekłego: powtarzany lub przewlekły kontakt może wywołać wysuszenie i stan zapalny skóry. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, prep. Atrovent, deksametazon do podawania inhalacyjnego, hydrokortyzon, furosemid, pyralgina, Relanium do podawania pozajelitowego. Odtrutki: nie są znane. Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić bezwzględny spokój (bezruch) w pozycji półleżącej lub siedzącej. Wysiłek fizyczny może wyzwolić obrzęk płuc. Chronić przed utratą ciepła. Podać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Kontynuować podawanie tlenu. W razie duszności z oskrzelowymi objawami spastycznymi należy podać do inhalacji Atrovent (1-2 rozpylenia). Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają: podanie tlenu, założenie stałej drogi dożylnej, podanie inhalacyjne deksametazonu lub/i dożylnie hydrokortyzonu, furosemidu. Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej, usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać strzykawką przez cewnik wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeśli zatruty oddycha, podać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: W razie zaburzeń oddychania zaintubować, zastosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU z podawanie tlenu. Kontynuować podawanie tlenu. Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają: podanie tlenu, założenie stałej drogi dożylnej, podanie inhalacyjne deksametazonu lub/i dożylnie hydrokortyzonu, furosemidu. W razie wystąpienia drgawek podać pozajelitowo Relanium 10 mg (1 amp.) Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska: Zdjąć odzież - myć skórę dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: W razie wystąpienia zmian skórnych wskazana konsultacja dermatologiczna lub chirurgiczna.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska: Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza. Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania. Pomoc lekarska: Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Nie wywoływać wymiotów. Podać do wypicia białko jaj kurzych lub mleko. Poza tym nie podawać niczego doustnie. Nie podawać środków zobojętniających. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Można podać pozajelitowo leki przeciwbólowe, np. pyralginę. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR ze względu na ryzyko krwotoku, wstrząsu.
Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. Pomoc lekarska: Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. |
|
|
|