| Nazwa | Nikotyna | | Numer CAS | 54-11-5 | | Synonimy | 1-metylo-2-pirydynopirolidyna, 3-(N-metylopirolidyn-2-ylo)pirydyna |
|
|
| KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
| |
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
| Klasyfikacja CLP | Acute Tox. 2 (Toksyczność ostra, kat.2), H330;
Acute Tox. 2 (Toksyczność ostra, kat.2), H310;
Acute Tox. 2 (Toksyczność ostra, kat.2), H300;
Aquatic Chronic 2 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego, kat. 2), H411; | | Oznakowanie CLP | | Piktogramy GHS |   | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H330: Wdychanie grozi śmiercią.
H310: Grozi śmiercią w kontakcie ze skórą.
H300: Połknięcie grozi śmiercią.
H411: Działa toksycznie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki.
| | Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P273: Unikać uwolnienia do środowiska.
P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy.
P302 + P352: W przypadku kontaktu ze skórą: umyć dużą ilością wody lub...
| | Dodatkowe kody zwrotów | |
| | Dodatkowe informacje | |
|
|
| WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
| NDS: | 0,5 mg/m3 | | NDSCh: | - | | NDSP: | - |
|
|
|
| METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
|
| WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
| Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 162,23
Stan skupienia w temp. 20°C: oleista ciecz
Barwa: bezbarwna (żółknie i brunatnieje w kontakcie z powietrzem)
Zapach: podobny do zapachu tytoniu
Temperatura topnienia: ok. -80°C
Temperatura wrzenia: 246°C (z rozkładem);125°C (24 hPa)
125°C (pod ciśnieniem 24 hPa)
Temperatura zapłonu: brak danych
Temperatura samozapłonu: 240°C
Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem:
- dolna: 0,7% obj.
- górna: 4,0% obj.
Stężenie stechiometryczne: 1,53% obj.
Gęstość w temp. 20°C: 1,01 g/cm3
Gęstość par względem powietrza: 5,6
Prężność par:
- w temp. 25°C: 0,53 hPa
- w temp. 61,8°C: 1,33 hPa
Stężenie pary nasyconej w temp. 25°C: 3,5 g/m3
Rozpuszczalność w wodzie: bez ograniczeń poniżej 60°C i powyżej 210°C
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w alkoholu etylowym, eterze etylowym, chloroformie, eterze naftowym, olejach | | Właściwości dodatkowe | Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,5261
Lepkość w temp. 20°C: 4,43 mPa s
Ciepło spalania: -36,8 kJ/g |
|
|
| INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne
Próg wyczuwalności zapachu - brak danych
LD50 (szczur, doustnie) - 50 mg/kg
LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych
LD50 (królik, skóra) - 50 mg/kg
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja bardzo toksyczna, toksyczna dla ośrodkowego i wegetatywnego układu nerwowego oraz układu krążenia.
Drogi wchłaniania: skóra, przewód pokarmowy, drogi oddechowe.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci ciekłej łatwo wchłania się przez nie uszkodzoną skórę, wywołuje przyspieszenie tętna, wzrost ciśnienia tętniczego krwi, bicie serca, ból głowy, halucynacje, następnie spadek ciśnienia tętniczego, poty, splątanie, senność; może wystąpić ból za mostkiem, śmierć wskutek porażenia mięśni oddechowych.
Drogą pokarmową wywołuje podobne objawy oraz mdłości i wymioty. Wdychanie dymu tytoniowego, zawierającego nikotynę, wywołuje przyspieszenie tętna, zwiększenie ciśnienia tętniczego krwi, skurcz naczyń wieńcowych serca z bólem za mostkiem, pobudzenie układu nerwowego.
Objawy zatrucia przewlekłego: u palaczy tytoniu występuje uzależnienie, zmiany w układzie krążenia (sercowo-naczyniowe), zmiany w ośrodkowym układzie nerwowym.
U krajaczy wilgotnych liści tytoniu mogą występować uczuleniowe zmiany skórne, astma oskrzelowa oraz zatrucie nikotyną przez skórę. |
|
|
Niezbędne leki: tlen
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.
SKAŻENIE SKÓRY
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zdjąć odzież, myć skażoną skórę dużą ilością bieżącej letniej wody z mydłem. Wezwać lekarza. Zapewnić spokój w pozycji dowolnej. Podawać tlen do oddychania.
Pomoc lekarska:
Postępowanie objawowe. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza z kontrolą czynności serca, ciśnienia tętniczego krwi.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać przez cewnik strzykawką wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli poszkodowany nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta albo za pomocą aparatu typu AMBU. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać natychmiast lekarza.
Pomoc lekarska:
W razie zaburzeń oddychania zaintubować, zastosować sztuczne oddychanie za pomocą aparatu typu AMBU, z podawaniem tlenu. Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Płukać oczy dużą ilością zimnej wody, najlepiej bieżącej, co najmniej 15 minut.
Uwaga: osoby narażone na ryzyko skażenia oczu powinny być pouczone o sposobie i konieczności ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska:
W każdym przypadku skażenia oczu zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Natychmiast po połknięciu poszkodowany powinien sam wywołać u siebie wymioty. Pilnie wezwać lekarza.
Pomoc lekarska:
Postępowanie jak w zatruciu przez skórę.
Nieprzytomny
Pierwsza pomoc przedlekarska:
Postępowanie jak w zatruciu przez skórę.
Pomoc lekarska:
Postępowanie jak w zatruciu przez skórę. |
|
|
|
|
