Nazwa | Kamfora syntetyczna | Numer CAS | 76-22-2 | Synonimy | kamfora, bornan-2-on |
|
|
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
|
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
Klasyfikacja CLP | Flam. Sol. 1 (Substancja stała łatwopalna, kat. 1), H228; Eye Irrit. 2 (Poważne uszkodzenie oczu/działanie drażniące na oczy, kat. 2), H319; Skin Irrit. 2 (Działanie żrące/drażniące na skórę, kat. 2), H315; STOT SE 3 (Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie jednorazowe, kat. 3), H335; | Oznakowanie CLP | Piktogramy GHS | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H228: Substancja stała łatwopalna. H315: Działa drażniąco na skórę. H319: Działa drażniąco na oczy. H335: Może powodować podrażnienie dróg oddechowych.
| Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P210: Przechowywać z dala od źródeł ciepła, gorących powierzchni, źródeł iskrzenia, otwartego ognia i innych źródeł zapłonu. Nie palić. P302 + P352: W przypadku kontaktu ze skórą: umyć dużą ilością wody lub... P304 + P340: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO DRÓG ODDECHOWYCH: wyprowadzić lub wynieść poszkodowanego na świeże powietrze i zapewnić mu warunki do swobodnego oddychania. P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać.
| Dodatkowe kody zwrotów | |
| Dodatkowe informacje | |
|
|
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
NDS: | 12 mg/m3 | NDSCh: | 18 mg/m3 | NDSP: | - |
|
|
|
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04277:2000 PiMOŚP 1997, z. 16 |
|
|
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 152,2 Stan skupienia w temp. 20°C: ciało stałe Barwa: biała Zapach: charakterystyczny, przenikliwy Temperatura topnienia: 179,8°C Temperatura wrzenia: 209°C Temperatura zapłonu: 65,5°C Temperatura samozapłonu: 465°C Granica wybuchowości: - dolna: 0,6% obj. - górna: 4,5% obj. Stężenie stechiometryczne: 1,53% obj. Gęstość w temp. 25°C: 0,99 g/cm3 Gęstość par względem powietrza: 5,2 Prężność par : - w temp. 20°C: 0,27 hPa - w temp. 65°C: 5,19 hPa Stężenie pary nasyconej: - w temp. 20°C: 1,7 g/m3 - w temp. 30°C: 3,2 g/m3 Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20°C: nie rozpuszcza się Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w benzenie, ketonach, estrach, alkoholach, chloroformie, węglowodorach, benzynie, kwasie octowym, stężonych kwasach solnym i siarkowym, ciekłym dwutlenku siarki | Właściwości dodatkowe | Ciepło topnienia: 34,46 J/g Ciepło parowania: 391,1 J/g Ciepło spalania: -38,83 kJ/g |
|
|
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalności zapachu - 12 mg/m3 LD50 (szczur, doustnie) - brak danych LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych LD50 (królik, szczur, skóra) - brak danych
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja drażniąca i działająca narkotycznie.
Drogi wchłaniania: drogi oddechowe, skóra, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci par w małych stężeniach działa uspokajająco na układ nerwowy oraz słabo drażniąco; w dużych stężeniach wywołuje stan pobudzenia, podrażnienie gardła i nosa, kaszel, ból i zawroty głowy, mdłości, wymioty, splątanie, drgawki epileptoidalne; spadek ciśnienia krwi i zwolnienie czynności serca.
Skażenie skóry substancją powoduje miejscowe zaczerwienienie i podrażnienie.
Skażenie oczu może wywołać ból i łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek i podrażnienie.
Drogą pokarmową wywołuje mdłości, wymioty, ból brzucha, biegunkę oraz objawy jak w zatruciu inhalacyjnym. Powoduje uszkodzenie nerek i rzadziej wątroby.
Objawy zatrucia przewlekłego: zawodowe narażenie na pary w stężeniach większych niż 10 mg/m3 wywołuje podrażnienie górnych dróg oddechowych, a kontakt ze skórą - stan zapalny. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, płynna parafina do podawania doustnego, pyralgina, Relanium do podawania pozajelitowego. Odtrutki: nie są znane Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w dowolnej pozycji. Chronić przed utratą ciepła. Podać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Kontynuować podawanie tlenu. Postępowanie objawowe. Kontrolować akcję serca (EKG), częstość oddechów. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska: Zdjąć odzież, myć skórę dużą ilością wody, najlepiej bieżącej o temperaturze pokojowej, z mydłem. W razie wystąpienia zmian skórnych wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Ze względu na ryzyko wystąpienia objawów ogólnych zatrucia wskutek skażenia skóry w każdym przypadku konieczny jest transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza. W zależności od lokalizacji i rozległości zmian zapewnić konsultację dermatologiczną.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska: Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza. Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania. Pomoc lekarska: Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Natychmiast po połknięciu poszkodowany powinien sam prowokować u siebie wymioty, później nie prowokować wymiotów. Podać do wypicia 150 ml parafiny płynnej. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Można podać pozajelitowo leki przeciwbólowe, np. pyralginę. Założyć stałą drogę dożylną. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Ułożyć zatrutego w pozycji bocznej ustalonej, usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać strzykawką przez cewnik wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli zatruty oddycha, podać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczny oddech metodą usta-usta albo za pomocą aparatu typu AMBU. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Kontynuować podawanie tlenu. W razie zaburzeń oddychania zaintubować, prowadzić oddech za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Założyć stałą drogę dożylną. W razie wystąpienia drgawek podać dożylnie Relanium 10 mg (1 amp.). Kontrolować akcję serca (EKG), częstość oddechów. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR. |
|
|
|