Jednym z głównych składników indywidualnych zestawów chroniących przed upadkiem z wysokości są uprzęże, które zakłada na siebie człowiek. W zależności od ich przeznaczenia mogą to być szelki bezpieczeństwa, uprzęże biodrowe, pasy do ustalania pozycji podczas pracy na wysokości, uprzęże alpinistyczne, szelki ratownicze i inne. Uprzęże pełnią ważną i odpowiedzialną rolę, decydując niejednokrotnie o życiu ich użytkownika. W związku z tym przed dopuszczeniem na rynek, a następnie do stosowania, konieczna jest kontrola ich parametrów. W artykule przedstawiono najważniejsze parametry uprzęży, takie jak: odporność na obciążenie statyczne i dynamiczne, zachowanie w warunkach dynamicznych, działanie na ciało użytkownika w stanie jego zawieszenia oraz naciski wywierane na powierzchnię manekina antropomorficznego. Scharakteryzowano stosowane obecnie metody badań tych parametrów oraz aparaturę badawczą. Wśród zaprezentowanych metod znalazły się zarówno metody znormalizowane, jak i własne – opracowane w Centralnym Instytucie Ochrony Pracy – Państwowym Instytucie Badawczym. Przedstawiono znaczenie poszczególnych parametrów z punktu widzenia bezpieczeństwa użytkowników uprzęży.

DOI: 10.54215/BP.2023.05.10.Baszczynski

Stosowanie nanomateriałów może stanowić zagrożenie dla ludzkiego zdrowia. Z punktu widzenia zarządzania ryzykiem ważne jest posiadanie informacji ilościowych na temat stężenia aerozoli nanoobiektów w otaczającym środowisku. Z uwagi na wysoką cenę urządzeń klasy laboratoryjnej typu liczniki kondensacyjne lub liczniki elektrometryczne są one stosowane tylko do okresowych pomiarów stężenia liczbowego nanoobiektów. W związku z tym rośnie zapotrzebowanie na urządzenia, które umożliwiałoby monitorowanie stężenia aerozoli nanoobiektów, a jednocześnie byłyby na tyle tanie, żeby można je było instalować wszędzie tam, gdzie używa się nanomateriałów i gdzie aerozole nanobiektów mogą powstawać w sposób spontaniczny. W artykule przedstawiono metody i rozwiązania techniczne pozwalające na wykonanie bezpośredniego pomiaru parametrów charakterystycznych dla nanoobiektów znajdujących się w powietrzu w obrębie stanowisk pracy, w tym opracowany przez autorów w ramach V etapu programu wieloletniego „Poprawa bezpieczeństwa i warunków pracy” niskokosztowy miernik aerozoli nanoobiektów. Zaprezentowano wyniki badań weryfikujących poprawność działania prototypu tego miernika w środowisku pracy związanym z obszarem nanotechnologii.

DOI: 10.54215/BP.2023.05.11.Jankowski