Nazwa | Chlorek chloroacetylu | Numer CAS | 79-04-9 | Synonimy | chlorek kwasu chlorooctowego |
|
|
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
|
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
Klasyfikacja CLP | Acute Tox. 3*, inhal. (Toksyczność ostra, kat.3 – droga oddechowa), H331; Acute Tox. 3*, dermal (Toksyczność ostra, kat.3 – skóra), H311; Acute Tox. 3*, oral (Toksyczność ostra, kat.3 – droga pokarmowa), H301; STOT RE 1 (Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie powtarzane, kat. 1), H372**; Skin Corr. 1A (Działanie żrące/drażniące na skórę, kategoria 1A), H314; Aquatic Acute 1 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego - zagrożenie ostre, kat. 1), H400; | Oznakowanie CLP | Piktogramy GHS | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H331: Działa toksycznie w następstwie wdychania. H311: Działa toksycznie w kontakcie ze skórą. H301: Działa toksycznie po połknięciu. H372**: Powoduje uszkodzenie narządów poprzez długotrwałe lub powtarzane narażenie . H314: Powoduje poważne oparzenia skóry oraz uszkodzenia oczu. H400: Działa bardzo toksycznie na organizmy wodne.
| Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P260: Nie wdychać pyłu/dymu/gazu/mgły/par/rozpylonej cieczy. P273: Unikać uwolnienia do środowiska. P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy. P303 + P361 + P353: W PRZYPADKU KONTAKTU ZE SKÓRĄ (lub z włosami): Natychmiast zdjąć całą zanieczyszczoną odzież. Spłukać skórę pod strumieniem wody [lub prysznicem]. P305 + P351 + P338: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać.
| Dodatkowe kody zwrotów | EUH014: Reaguje gwałtownie z wodą. EUH029: W kontakcie z wodą uwalnia toksyczne gazy.
|
| Dodatkowe informacje | |
|
|
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
NDS: | 0,2 mg/m3 | NDSCh: | 0,6 mg/m3 | NDSP: | - |
|
|
|
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04387:2009 PiMOŚP 2006, nr 4(50) |
|
|
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 112,9 Stan skupienia w temp. 20 °C: ciecz Barwa: żółta Zapach: ostry, drażniący Temperatura topnienia: -22,5 °C Temperatura wrzenia: 109 °C Temperatura zapłonu: nie dotyczy Temperatura samozapłonu: nie dotyczy Granice wybuchowości w powietrzu: nie dotyczy Stężenie stechiometryczne: nie dotyczy Gęstość w temp. 25 °C: 1,418 g/cm3 Gęstość par względem powietrza: 3,9 Prężność par: - w temp. 20 °C: 3,4 kPa - w temp. 25 °C: brak danych Stężenie pary nasyconej: brak danych Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20 °C: gwałtownie reaguje z wodą Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: miesza się z chloroformem i eterem etylowym; reaguje niebezpiecznie z alkoholem etylowym | Właściwości dodatkowe | Współczynnik załamania światła nD w temp. 20 °C:1,4541 |
|
|
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalności zapachu - 0,092 ÷ 0,56 mg/m3 LD50 (szczur, doustnie) - 208 mg/kg LC50 (szczur, inhalacja) - 2640 mg/m3 (1 h) LD50 (królik, skóra) - brak danych
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja toksyczna, silnie drażniąca.
Drogi wchłaniania: układ oddechowy, skóra, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci par może wywołać ból, łzawienie i zaczerwienienie oczu, kaszel, duszność, wzmożone ślinienie; w dużych stężeniach możliwość wystąpienia obrzęku płuc.
Skażenie skóry ciekłą substancją może wywołać miejscowe podrażnienie - zaczerwienienie, ból.
Skażenie oczu ciekłą substancją może wywołać ból i łzawienie, zaczerwienienie spojówek, owrzodzenia z możliwością uszkodzenia rogówki.
Drogą pokarmową wywołuje mdłości, wymioty, metaliczny smak, uczucie palenia, ból brzucha, biegunkę, z możliwością krwawienia lub/i perforacji przewodu pokarmowego. Możliwość uszkodzenia funkcji nerek i wątroby.
Objawy zatrucia przewlekłego: silne podrażnienie skóry, oczu i błon śluzowych objawiające się zaczerwienieniem skóry, spojówek, łzawieniem, kaszlem. |
|
|
Niezbędne leki: tlen; leki przeciwbólowe do podawania pozajelitowego; bromek ipratropium (Atrovent), deksametazon do podawania inhalacyjnego; hydrokortyzon, furosemid w amp. do podawania pozajelitowego. Odtrutki: nie są znane. Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić bezwzględny spokój (bezruch) w pozycji półleżącej lub siedzącej. Wysiłek fizyczny może wyzwolić obrzęk płuc. Chronić przed utratą ciepła. Podać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Kontynuować podawanie tlenu. W razie duszności z oskrzelowymi objawami spastycznymi należy podać do inhalacji Atrovent - 1-2 rozpylenia. Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają założenie stałej drogi dożylnej, podanie inhalacyjne deksametazonu lub/i dożylne hydrokortyzonu, furosemidu. Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska: Zdjąć odzież, myć skórę dużą ilością wody, najlepiej bieżącej o temperaturze pokojowej. Pomoc lekarska: W przypadku wystąpienia zmian skórnych konieczna konsultacja dermatologiczna lub/i chirurgiczna.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska: Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza. Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania. Pomoc lekarska: Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Nie wywoływać wymiotów. Podać do wypicia białko jaj kurzych lub mleko. Poza tym nie podawać niczego doustnie. Nie podawać środków zobojętniających. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Postępowanie objawowe. Można podać pozajelitowo leki przeciwbólowe. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR. |
|
|
|