Nazwa | 2,5,5-Trimetylocykloheks-2-en-1-on | Numer CAS | 78-59-1 | Synonimy | diizocyjanian izoforonu; izocyjanian 3-izocyjanianometylo-3,5,5-trimetylocykloheksylu; izoforon |
|
|
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
|
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
Klasyfikacja CLP | Carc. 2 (Rakotwórczość kat. 2), H351; Acute Tox. 4(*), dermal (Toksyczność ostra, kat.4 – skóra), H312; Acute Tox. 4(*), oral (Toksyczność ostra, kat.4 – droga pokarmowa), H302; Eye Irrit. 2 (Poważne uszkodzenie oczu/działanie drażniące na oczy, kat. 2), H319; STOT SE 3 (Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie jednorazowe, kat. 3), H335; | Oznakowanie CLP | Piktogramy GHS | | Hasło ostrzegawcze | Uwaga | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H351: Podejrzewa się, że powoduje raka . H312: Działa szkodliwie w kontakcie ze skórą. H302: Działa szkodliwie po połknięciu. H319: Działa drażniąco na oczy. H335: Może powodować podrażnienie dróg oddechowych.
| Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P202: Nie używać przed zapoznaniem się i zrozumieniem wszystkich środków bezpieczeństwa. P261: Unikać wdychania pyłu/dymu/gazu/mgły/par/rozpylonej cieczy. P271: Stosować wyłącznie na zewnątrz lub w dobrze wentylowanym pomieszczeniu. P308 + P313: W przypadku narażenia lub styczności: Zasięgnąć porady/ zgłosić się pod opiekę lekarza. P403 + P233: Przechowywać w dobrze wentylowanym miejscu. Przechowywać pojemnik szczelnie zamknięty.
| Dodatkowe kody zwrotów | |
| Dodatkowe informacje | |
|
|
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
NDS: | 5 mg/m3 | NDSCh: | 10 mg/m3 | NDSP: | - |
|
|
|
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04312:2003 PiMOŚP 1998, z. 19 |
|
|
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 222,3 Stan skupienia w temp. 20 °C: ciecz Barwa: bezbarwna lub jasnożółta Zapach: ostry Temperatura topnienia: -60 °C Temperatura wrzenia: 215°C Temperatura zapłonu: 155 °C Temperatura samozapłonu: 430 °C Granice wybuchowości w powietrzu: - dolna: 0,7% obj. - górna: 4,5% obj. Stężenie stechiometryczne: brak danych Gęstość w temp. 20 °C: 1,06 g/cm3 Gęstość par względem powietrza w temp. 20 °C: 1 Prężność par w temp. 20 °C: 0,0004 hPa Stężenie pary nasyconej: brak danych Rozpuszczalność w wodzie: rozpad Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: brak danych | Właściwości dodatkowe | |
|
|
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalności zapachu - brak danych LD50 (szczur, doustnie) - 4825 mg/kg LC50 (szczur, inhalacja) - 260 mg/m3/4 h LD50 (szczur, skóra) - 1060 mg/kg
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja silnie drażniąca i uczulająca.
Drogi wchłaniania: układ oddechowy, skóra, przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci par wywołuje ból i łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, mdłości, wymioty, kaszel, duszność: może wystąpić skurcz oskrzeli lub/i obrzęk płuc.
Skażenie skóry wywołuje ból i miejscowe zaczerwienienie, zmiany uczuleniowe.
Skażenie oczu wywołuje ból i łzawienie, zaczerwienie spojówek, owrzodzenia z ryzykiem trwałego uszkodzenia rogówki.
Drogą pokarmową prawdopodobnie wywołuje mdłości, wymioty, ból brzucha, biegunkę.
Objawy zatrucia przewlekłego: silne podrażnienie i uczulenie skóry i dróg oddechowych - może się rozwinąć astma oskrzelowa i alergiczne kontaktowe zapalenie skóry. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, bromek ipratropium (Atrovent) i deksametazon do podawania inhalacyjnego; hydrokortyzon, furosemid w amp. do podawania pozajelitowego. Odtrutki: nie są znane. Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić bezwzględny spokój (bezruch) w pozycji półleżącej lub siedzącej. Wysiłek fizyczny może wyzwolić obrzęk płuc. Chronić przed utratą ciepła. Podać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Kontynuować podawanie tlenu. W razie duszności z oskrzelowymi objawami spastycznymi należy podać do inhalacji Atrovent - 1-2 rozpylenia. Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają założenie stałej drogi dożylnej, podanie inhalacyjne deksametazonu lub/i dożylnie hydrokortyzonu, furosemidu. Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Zdjąć odzież - myć skórę dużą ilością wody, najlepiej bieżącej o temperaturze pokojowej. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: W razie wystąpienia zmian skórnych wskazana konsultacja dermatologiczna. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza dermatologa.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska: Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza. Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania. Pomoc lekarska: Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Nie wywoływać wymiotów. Podać do wypicia białko jaj kurzych lub mleko. Poza tym nie podawać niczego doustnie. Nie podawać środków zobojętniających. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Założyć stałą drogę dożylną. Można podać pozajelitowo leki przeciwbólowe, np. pyralginę. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza. |
|
|
|