Nazwa | Izopropyloamina | Numer CAS | 75-31-0 | Synonimy | 2-aminopropan, propano-2-amina |
|
|
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
|
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
Klasyfikacja CLP | Flam. Liq. 1 (Substancja ciekła łatwopalna, kat.12), H224; Eye Irrit. 2 (Poważne uszkodzenie oczu/działanie drażniące na oczy, kat. 2), H319; STOT SE 3 (Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie jednorazowe, kat. 3), H335; Skin Irrit. 2 (Działanie żrące/drażniące na skórę, kat. 2), H315; | Oznakowanie CLP | Piktogramy GHS | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H224: Skrajnie łatwopalna ciecz i pary. H319: Działa drażniąco na oczy. H335: Może powodować podrażnienie dróg oddechowych. H315: Działa drażniąco na skórę.
| Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | | Dodatkowe kody zwrotów | |
| Dodatkowe informacje | |
|
|
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
NDS: | 12 mg/m3 | NDSCh: | 24 mg/m3 | NDSP: | - |
|
|
|
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
|
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 59,11 Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz Barwa: bezbarwna Zapach: amoniakalny Temperatura topnienia: -95,2°C Temperatura wrzenia: 32°C Temperatura zapłonu: -37°C Temperatura samozapłonu: 400°C Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem: - dolna: 2,0% obj. - górna: 10,9% obj. Stężenie stechiometryczne: 3,85% obj. Gęstość w temp. 18°C: 0,69 g/cm3 Gęstość par względem powietrza: 2,0 Prężność par: - w temp. 20°C: 637 hPa - w temp. 25°C: 765 hPa Stężenie pary nasyconej: - w temp. 20°C: 1545 g/m3 - w temp. 30°C: 2245 g/m3 Rozpuszczalność w wodzie w temp. 25°C: rozpuszcza się bez ograniczeń Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w eterze etylowym, alkoholu etylowym, benzenie | Właściwości dodatkowe | Temperatura krytyczna: 203°C Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,3742 Lepkość w temp. 25°C: 0,36 mPa s Ciepło właściwe: 2,8 J/(g K) Ciepło parowania: - w temp. wrzenia: 460,3 J/g - w temp. 25°C: 482,4 J/g Ciepło spalania: -39,86 kJ/g Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log POW): brak danych |
|
|
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalności zapachu - 0,5 mg/m3 LD50 (szczur, doustnie) - 820 mg/kg LC50 (szczur, inhalacja) - 9600 mg/m3 (4 h) LD50 (królik, szczur, skóra) - 380-550 mg/kg TCL0 (człowiek, inhalacja) - brak danych
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja drażniąca, uczulająca, narkotyczna w dużych stężeniach.
Drogi wchłaniania: układ oddechowy, skóra, przewód pokarmowy
Objawy zatrucia ostrego: w postaci par powoduje ból i łzawienie oczu, kaszel, chrypkę, ból w klatce piersiowej, duszność, zaburzenia oddychania, obrzęk płuc. W dużych stężeniach mogą wystąpić zawroty głowy i senność, zaburzenia świadomości. Skażenie lub oblanie skóry ciekłą substancją wywołuje ból i zaczerwienienie skóry. Przedłużający się kontakt ze skórą może wywołać oparzenie chemiczne.
Skażenie oczu ciekłą substancją powoduje ból, zaczerwienienie i obrzęk aparatu ochronnego oka i gałki ocznej z ryzykiem jej trwałego uszkodzenia.
Drogą pokarmową wywołuje ból i zaczerwienienie błony śluzowej jamy ustnej, gardła, przełyku, mdłości, wymioty, może wystąpić krwawienie z przewodu pokarmowego. Następstwem oparzeń chemicznych mogą być zmiany bliznowate z upośledzeniem funkcji zależnym od ich lokalizacji i rozległości.
Objawy zatrucia przewlekłego: powtarzający się kontakt ze skórą może wywołać zmiany uczuleniowe. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, deksametazon do podawania inhalacyjnego (np. Auxiloson), hydrokortyzon, furosemid, Atrovent w kapsułkach do inhalacji, parafina płynna. Odtrutki: nie są znane. Leczenie: tlenoterapia i postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Wynieść poszkodowanego z miejsca narażenia, zapewnić bezwzględny spokój w pozycji siedzącej lub półleżącej: wysiłek fizyczny może wyzwolić obrzęk płuc. Podać tlen do oddychania przez maskę. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Kontynuować podawanie tlenu. W razie duszności z objawami oskrzelowymi podać do inhalacji Atrovent z kapsułki: 2-4 rozpylenia, działa rozszerzająco na oskrzela po 3-5 minutach, lub deksametazon inhalacyjnie. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza lub w razie wskazań karetką reanimacyjną.
Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Wynieść poszkodowanego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać przez cewnik strzykawką wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli oddycha, podawać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta lub za pomocą aparatu typu AMBU. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Kontynuować podawanie tlenu. W razie zaburzeń oddychania zaintubować, prowadzić oddech za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Kontrolować akcję serca (EKG). Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają założenie stałej drogi dożylnej, podanie dożylnie hydrokortyzonu i furosemidu. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR bez przerywania leczenia.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska: Zdjąć odzież, zmyć skórę dużą ilością letniej wody (z mydłem, jeżeli nie ma widocznych zmian). Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Ze względu na ryzyko wystąpienia ogólnych objawów zatrucia (narkotycznych) - transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza, a w razie oblania dużej powierzchni skóry - karetką reanimacyjną.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska: Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, co najmniej 15 minut. Poszkodowany powinien sam wykonać płukanie oczu. Unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki. Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania. Pomoc lekarska: Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Natychmiast po połknięciu (w ciągu 5 minut) poszkodowany powinien sam wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Podać do wypicia 150 ml płynnej parafiny. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza ze względu na ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego - z zapewnieniem pomocy chirurgicznej.
Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. Natychmiast wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Postępowanie objawowe. W każdym przypadku, ze względu na ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego, transport karetką reanimacyjną PR do szpitala. |
|
|
|