Nazwa | Diwinylobenzen | Numer CAS | 1321-74-0 | Synonimy | diwinylobenzen techniczny, dietenylobenzen, winylostyren |
|
|
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
|
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
Klasyfikacja CLP | Skin Irrit. 2 (Działanie drażniące na skórę), H315; Eye irrit. 2 (Działanie drażniące na oczy), H319; STOT SE 3 (Działanie toksyczne na narządy docelowe - narazenie jednorazowe), H335; Aquatic Chronic 2 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego - zafrożenie przewlekłe) , H411; | Oznakowanie CLP | Piktogramy GHS | | Hasło ostrzegawcze | Uwaga | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H315: Działa drażniąco na skórę. H319: Działa drażniąco na oczy. H335: Może powodować podrażnienie dróg oddechowych. H411: Działa toksycznie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki.
| Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P273: Unikać uwolnienia do środowiska. P302 + P352: W przypadku kontaktu ze skórą: umyć dużą ilością wody lub... P304 + P340: W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO DRÓG ODDECHOWYCH: wyprowadzić lub wynieść poszkodowanego na świeże powietrze i zapewnić mu warunki do swobodnego oddychania. P305 + P351: PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU:Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. P338: Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać.
| Dodatkowe kody zwrotów | |
| Dodatkowe informacje | |
|
|
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
NDS: | 50 mg/m3 | NDSCh: | - | NDSP: | - |
|
|
|
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04369:2008 PiMOŚP 2003, nr 4(38) |
|
|
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 130,2 Stan skupienia w temp. 20 °C: ciecz Barwa: bezbarwna do jasnosłomkowej Zapach: charakterystyczny Temperatura topnienia: poniżej -60 °C Temperatura wrzenia: 195 °C (1013hPa) Temperatura zapłonu: 69 °C Temperatura samozapłonu: 460 °C Granice wybuchowości w powietrzu: - dolna: 1,6% obj. - górna: 6,2% obj. Stężenie stechiometryczne: brak danych Gęstość w temp. 20 °C: 0,9 g/cm3 Gęstość par względem powietrza: 4,5 Prężność par w temp. 32,7 °C: ok. 1 hPa Stężenie pary nasyconej: brak danych Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20 °C: nie miesza się Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: miesza się z rozpuszczalnikami organicznymi | Właściwości dodatkowe | |
|
|
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalności zapachu - brak danych LD50 (szczur, doustnie) - brak danych LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych LD50 (królik, skóra) - brak danych
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja drażniąca i działająca depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy.
Drogi wchłaniania: drogi oddechowe, przewód pokarmowy, skóra.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci par wywołuje ból i łzawienie, zaczerwienienie spojówek, kaszel, ból i zawroty głowy, zaburzenia równowagi, senność, zaburzenia świadomości.
Skażenie skóry może wywołać ból i zaczerwienienie.
Skażenie oczu cieczą wywołuje ból i łzawienie, zaczerwienienie spojówek.
Drogą pokarmową wywołuje ból brzucha, mdłości, wymioty i ogólne objawy jak w zatruciu drogą inhalacyjną. Następstwem zatrucia może być uszkodzenie wątroby i obwodowego układu nerwowego (polineuropatia).
Objawy zatrucia przewlekłego: działanie drażniące na skórę, oczy i błony śluzowe. Przy długotrwałym narażeniu obserwuje się cechy uszkodzenia wątroby oraz układu nerwowego, a w wyniku wieloletniej ekspozycji na wysokie stężenia może wystąpić przewlekła choroba obturacyjna płuc. |
|
|
Niezbędne leki: tlen. Odtrutki: nie są znane. Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w pozycji dowolnej. Podawać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Postępowanie objawowe. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska: Zdjąć odzież, myć skórę dużą ilością wody, najlepiej bieżącej o temperaturze pokojowej. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: W razie wystąpienia zmian skórnych wskazana konsultacja dermatologiczna.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska: Płukać oczy dużą ilością zimnej wody, najlepiej bieżącej, co najmniej 15 minut. Uwaga: osoby narażone na ryzyko skażenia oczu powinny być pouczone o sposobie i konieczności ich natychmiastowego płukania. Pomoc lekarska: Zapewnić pilną konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Natychmiast po połknięciu poszkodowany może sam wywołać u siebie wymioty. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. |
|
|
|