Nazwa | Chlorodinitrobenzen | Numer CAS | 25567-67-3 | Synonimy | epichlorohydryna, tlenek gamma-chloropropylenu |
|
|
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
|
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
Klasyfikacja CLP | Acute Tox. 3, inhal. (Toksyczność ostra, kat.3 – droga oddechowa), H331; Acute Tox. 3, dermal (Toksyczność ostra, kat.3 – skóra), H311; Acute Tox. 3, ; oral (Toksyczność ostra, kat.3 – droga pokarmowa), H301; STOT RE 2 (Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie powtarzane, kat. 2), H373; Aquatic Acute 1 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego - zagrożenie ostre, kat. 1), H400; Aquatic Chronic 1 (Stwarzające zagrożenie dla środowiska wodnego - zagrożenie przewlekłe, kat. 1), H410;
| Oznakowanie CLP | Piktogramy GHS | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H331: Działa toksycznie w następstwie wdychania. H311: Działa toksycznie w kontakcie ze skórą. H301: Działa toksycznie po połknięciu. H373: Może powodować uszkodzenie narządów poprzez długotrwałe lub powtarzane narażenie . H410: Działa bardzo toksycznie na organizmy wodne, powodując długotrwałe skutki.
| Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | BRAK | Dodatkowe kody zwrotów | |
| Dodatkowe informacje | |
|
|
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
NDS: | 1 mg/m3 | NDSCh: | 3 mg/m3 | NDSP: | - |
|
|
|
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04320:2001 PiMOŚP 1997, z. 16 |
|
|
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 92,53 Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz Barwa: bezbarwna Zapach: podobny do chloroformu Temperatura topnienia: -48°C Temperatura wrzenia: >300°C Temperatura zapłonu: 28°C Temperatura samozapłonu: 385°C Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem: - dolna: 2,3% obj. - górna: 34,4% obj. Stężenie stechiometryczne: 5,66% obj. Gęstość w temp. 20°C: 1,18 g/cm3 Gęstość par względem powietrza: 3,29 Prężność par: - w temp. 20°C: 16 hPa - w temp. 30°C: 29 hPa Stężenie pary nasyconej: - w temp. 20°C: 61 g/m3 - w temp. 30°C: 106 g/m3 Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20°C: 6,58% wag. Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w niższych alkoholach, estrach, eterach, ketonach, czterochlorku węgla, węglowodorach aromatycznych | Właściwości dodatkowe | Temperatura krytyczna: 351°C Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,4382 Lepkość w temp. 25°C: 1,03 mPa s Ciepło parowania w temp. wrzenia: 409,95 J/g Ciepło spalania: -18,94 kJ/g Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log POW): 0,26 |
|
|
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalności zapachu - 0,31 ÷ 45,8 mg/m3 LD50 (szczur, doustnie) - 90 mg/kg LC50 (szczur, inhalacja) - 960 mg/m3 (4 h) LD50 (królik, skóra) - 515 mg/kg TCL0 (człowiek, inhalacja) - 153 mg/m3 (2 h)
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja toksyczna, silnie drażniąca i uczulająca.
Drogi wchłaniania: pary - drogi oddechowe, ciecz - skóra i prawdopodobnie przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: pary powodują ból i łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, obrzęk i ból nosogardzieli, kaszel, duszność, spastyczne objawy oskrzelowe, mdłości, wymioty. Objawy mogą wystąpić parę godzin po narażeniu na wysokie stężenia (80 mg/m3). Może rozwinąć się toksyczne zapalenie płuc.
Skażenie skóry ciekłą substancją może wywołać ból, zaczerwienienie skóry, wykwity o charakterze pokrzywki lub pęcherzyków, oparzenie chemiczne - bezpośrednio po skażeniu lub po paru godzinach. Oblanie dużej powierzchni skóry może wywołać objawy jak w zatruciu inhalacyjnym.
Skażenie oczu ciekłą substancją powoduje ból, łzawienie, oparzenie chemiczne spojówek i rogówki.
Drogą pokarmową może wywołać oparzenie błony śluzowej jamy ustnej i przewodu pokarmowego, ból brzucha, mdłości, wymioty, biegunkę, krwawienia z przewodu pokarmowego. Następstwem ostrego zatrucia może być uszkodzenie nerek.
Objawy zatrucia przewlekłego: spastyczne zapalenie oskrzeli lub astma oskrzelowa, uszkodzenie wątroby, kontaktowe alergiczne zapalenie skóry. Może być przyczyną raka płuc. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, hydrokortyzon, prep. Atrovent i deksametazon do inhalacji, pyralgina do podawania pozajelitowego. Odtrutki: nie są znane. Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Pierwsza pomoc przedlekarska: Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w dowolnej pozycji. Chronić przed utratą ciepła. W razie duszności podać do wdychania Atrovent (1-2 rozpylenia). Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: W razie utrzymywania się duszności z objawami oskrzelowymi pomimo podania Atroventu, podać do inhalacji deksametazon lub dożylnie hydrokortyzon. Podawać tlen. W każdym przypadku zatrucia inhalacyjnego transport do szpitala karetką reanimacyjną ze względu na ryzyko wystąpienia opóźnionych objawów i ich nasilania się.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska: Zdjąć odzież, obmyć skórę dużą ilością letniej wody, najlepiej bieżącej. Nie stosować mydła. Założyć na oparzenia jałowy opatrunek. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: W zależności od rodzaju i rozległości zmian, transport do szpitala karetką PR w celu zapewnienia pomocy chirurgicznej lub dermatologicznej. W razie potrzeby podawać pozajelitowo leki przeciwbólowe (pyralginę).
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska: Płukać oczy co najmniej 15 minut dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Uwaga: osoby narażone na ryzyko skażenia oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania. Pomoc lekarska: W każdym przypadku skażenia oczu konieczna pilna konsultacja okulistyczna. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniem okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Pierwsza pomoc przedlekarska: Nie wywoływać wymiotów. Podać do wypicia białko jaj kurzych, ewentualnie mleko. Poza tym nie podawać niczego doustnie. Pomoc lekarska: Założyć stałą drogę dożylną. Podać pozajelitowo lek przeciwbólowy (pyralginę). Transport karetką PR do szpitala z zapewnieniem konsultacji chirurgicznej. Uwaga: ryzyko krwotoku i(lub) perforacji przewodu pokarmowego, możliwość wystąpienia wstrząsu. |
|
|
|