Nazwa | Akrylan 2-etyloheksylu | Numer CAS | 103-11-7 | Synonimy | akrylan oktylu, ester 2-etyloheksylowy kwasu akrylowego |
|
|
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
|
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
Klasyfikacja CLP | STOT SE 3 (Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie jednorazowe, kat. 3), H335; Skin Irrit. 2 (Działanie żrące/drażniące na skórę, kat. 2), H315; Skin Sens. 1 (Działanie uczulające na skórę, kat.1), H317; | Oznakowanie CLP | Piktogramy GHS | | Hasło ostrzegawcze | Uwaga | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H335: Może powodować podrażnienie dróg oddechowych. H315: Działa drażniąco na skórę. H317: Może powodować reakcję alergiczną skóry.
| Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P273: Unikać uwolnienia do środowiska. P280: Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy. P304 + P340 + P312: W przypadku dostania się do dróg oddechowych: Wyprowadzić lub wynieść poszkodowanego na świeże powietrze i zapewnić mu warunki do swobodnego oddychania. W przypadku złego samopoczucia skontaktować się z OŚRODKIEM ZATRUĆ/ lekarzem/…. P333 + P313: W przypadku wystąpienia podrażnienia skóry lub wysypki: Zasięgnąć porady/ zgłosić się pod opiekę lekarza.
| Dodatkowe kody zwrotów | |
| Dodatkowe informacje | |
|
|
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
NDS: | 35 mg/m3 | NDSCh: | 70 mg/m3 | NDSP: | - |
|
|
|
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
|
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 184,3 Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz Barwa: bezbarwna Zapach: ostry Temperatura topnienia: -90°C Temperatura wrzenia: 215,3°C Temperatura zapłonu: 82,2°C Temperatura samozapłonu: 248°C Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem: - dolna: 0,9% obj. - górna: 5% obj. Stężenie stechiometryczne: 1,87% obj. Gęstość w temp. 20°C: 0,89 g/cm3 Gęstość par względem powietrza: 6,35 Prężność par: - w temp. 20°C: 0,013 hPa - w temp. 50°C: 1,33 hPa Stężenie pary nasyconej: - w temp. 20°C: brak danych - w temp. 50°C: 9,1 g/m3 Rozpuszczalność w wodzie w temp. 20°C: 0,14% wag. Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w alkoholu etylowym, eterze etylowym, chloroformie | Właściwości dodatkowe | Temperatura krytyczna: brak danych Ciśnienie krytyczne: brak danych Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,4365 Lepkość w temp. 20°C: 1,7 mPa s Ciepło właściwe: 1,88 J/(g K) Ciepło parowania: w temp. wrzenia: 255 J/g w temp. 25°C: brak danych Ciepło polimeryzacji: 331 J/g |
|
|
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalności zapachu - brak danych LD50 (szczur, doustnie) - 5785 mg/kg LC50 (szczur, inhalacja) - brak danych LD50 (królik, skóra) - 8480 mg/kg
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja działająca silnie drażniąco oraz narkotycznie.
Drogi wchłaniania: drogi oddechowe, skóra i przewód pokarmowy.
Objawy zatrucia ostrego: w postaci par wywołuje ból i łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek, kaszel, duszność, może wystąpić skurcz oskrzeli lub obrzęk płuc. W dużych stężeniach: ból i zawroty głowy, mdłości, senność, drgawki, utrata przytomności.
Skażenie skóry ciekłą substancją wywołuje ból i miejscowe zaczerwienienie.
Skażenie oczu ciekłą substancją wywołuje ból i łzawienie, oparzenia chemiczne.
Drogą pokarmową wywołuje mdłości, wymioty ból brzucha oraz objawy jak w zatruciu inhalacyjnym.
Objawy zatrucia przewlekłego: długotrwałe narażenie skóry na kontakt z ciekłą substancją może wywołać przewlekły stan zapalny. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, Atrovent, deksametazon do podawania inhalacyjnego, hydrokortyzon, furosemid, pyralgina, Relanium do podawania pozajelitowego. Odtrutki: nie są znane. Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić bezwzględny spokój (bezruch) w pozycji półleżącej lub siedzącej. Wysiłek fizyczny może wyzwolić obrzęk płuc. Chronić przed utratą ciepła. Podać tlen do oddychania, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Kontynuować podawanie tlenu. W razie duszności z oskrzelowymi objawami spastycznymi należy podać do inhalacji Atrovent (1-2 rozpylenia). Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają: podanie tlenu, założenie stałej drogi dożylnej, podanie inhalacyjne deksametazonu lub/i dożylnie hydrokortyzonu, furosemidu. W razie wystąpienia drgawek podać pozajelitowo Relanium. Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej, usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać strzykawką przez cewnik wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli zatruty oddycha, podać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta albo za pomocą aparatu typu AMBU. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: W razie zaburzeń oddychania zaintubować, prowadzić oddech za pomocą aparatu typu AMBU z podawaniem tlenu. Kontynuować podawanie tlenu. Objawy rozpoczynającego się obrzęku płuc uzasadniają: podanie tlenu, założenie stałej drogi dożylnej, podanie dożylnie hydrokortyzonu, furosemidu. Kontrolować akcję serca (EKG). Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska: Zdjąć odzież, myć skórę dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, z mydłem. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Ze względu na ryzyko wystąpienia objawów ogólnych zatrucia wskutek skażenia skóry w każdym przypadku konieczny jest transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza. W razie wystąpienia zmian skórnych wskazana konsultacja dermatologiczna lub chirurgiczna.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska: Płukać oczy dużą ilością chłodnej wody, najlepiej bieżącej, około 15 minut (unikać silnego strumienia wody ze względu na ryzyko mechanicznego uszkodzenia rogówki). Wezwać lekarza. Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i sposobie ich natychmiastowego płukania. Pomoc lekarska: Zapewnić konsultację okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: W razie omyłkowego połknięcia poszkodowany powinien natychmiast wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Nie podawać mleka ani alkoholu. Dalsze postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. Pomoc lekarska: Podać pozajelitowo leki przeciwbólowe, np. pyralginę. Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR pod nadzorem lekarza.
Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. Pomoc lekarska: Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. |
|
|
|