Nazwa | Benzen | Numer CAS | 71-43-2 | Synonimy | |
|
|
KLASYFIKACJA i OZNAKOWANIE |
|
Wg Rozporządzenia WE nr 1272/2008 (CLP) |
Klasyfikacja CLP | Flam. Liq. 2 (Substancja ciekła łatwopalna, kat. 2), H225; Carc. 1A (Rakotwórczość kat. 1A), H350; Muta. 1B (Mutagenność kat.1B), H340; STOT RE 1 (Działanie toksyczne na narządy docelowe – narażenie powtarzane, kat. 1), H372 **; Asp. Tox. 1 (Zagrożenie spowodowane aspiracją, kat. 1), H304; Eye Irrit. 2 (Poważne uszkodzenie oczu/działanie drażniące na oczy, kat. 2), H319; Skin Irrit. 2 (Działanie żrące/drażniące na skórę, kat. 2), H315; | Oznakowanie CLP | Piktogramy GHS | | Hasło ostrzegawcze | Niebezpieczeństwo | Zwrot wskazujący rodzaj zagrożenia (H) | H225: Wysoce łatwopalna ciecz i pary. H350: Może powodować raka . H340: Może powodować wady genetyczne . H372**: Powoduje uszkodzenie narządów poprzez długotrwałe lub powtarzane narażenie . H304: Połknięcie i dostanie się przez drogi oddechowe może grozić śmiercią. H319: Działa drażniąco na oczy. H315: Działa drażniąco na skórę.
| Zwrot wskazujący środki ostrożności (P) | P201: Przed użyciem zapoznać się ze specjalnymi środkami ostrożności. P210: Przechowywać z dala od źródeł ciepła, gorących powierzchni, źródeł iskrzenia, otwartego ognia i innych źródeł zapłonu. Nie palić. P273: Unikać uwolnienia do środowiska. P301 + P310: W przypadku połknięcia: natychmiast skontaktować się z ośrodkiem zatruć lub lekarzem. P308 + P313: W przypadku narażenia lub styczności: Zasięgnąć porady/ zgłosić się pod opiekę lekarza. P331: NIE wywoływać wymiotów. P302 + P352: W przypadku kontaktu ze skórą: umyć dużą ilością wody lub...
| Dodatkowe kody zwrotów | |
| Dodatkowe informacje | |
|
|
WARTOŚCI NAJWYŻSZYCH DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ |
NDS: | 1,6 mg/m3 | 0,49 ppm | NDSCh: | - | - | NDSP: | - | - |
|
|
|
METODY OZNACZANIA SUBSTANCJI W POWIETRZU ŚRODOWISKA PRACY |
PN-Z-04016-10:2005 PiMOŚP 2000, nr 3(25) PiMOŚP 2011, nr 1(67) |
|
|
WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE |
Właściwości podstawowe | Masa cząsteczkowa: 78,11 Stan skupienia w temp. 20°C: ciecz Barwa: bezbarwna Zapach: aromatyczny Temperatura topnienia: 5,53°C Temperatura wrzenia: 80,1°C Temperatura zapłonu: -11°C Temperatura samozapłonu: 555°C Granice wybuchowości w mieszaninie z powietrzem: - dolna: 1,2 % obj. - górna: 8,0 % obj. Stężenie stechiometryczne: 2,72 % obj. Minimalna energia zapłonu: 0,2 mJ Gęstość w temp. 20°C: 0,879 g/cm3 Gęstość par względem powietrza: 2,7 Prężność par: - w temp. 20°C: 101 hPa - w temp. 30°C: 157 hPa Stężenie pary nasyconej: - w temp. 20°C: 324 g/m3 - w temp. 30°C: 487 g/m3 Rozpuszczalność w wodzie w temp. 25°C: 0,18% wag. Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się bez ograniczeń w absolutnym alkoholu etylowym, eterze etylowym, kwasie octowym, acetonie, toluenie; rozpuszcza się w chloroformie, czterochlorku węgla, dwusiarczku węgla, olejach | Właściwości dodatkowe | Temperatura krytyczna: 288,94°C Ciśnienie krytyczne: 4,9 MPa Współczynnik załamania światła w temp. 20°C: 1,5011 Lepkość w temp. 20°C: 0,6487 mPa s Ciepło właściwe w temp. 25°C: 1,74 J/(g K) Ciepło parowania: - w temp. wrzenia: 393,8 J/g - w temp. 25°C: 433,6 J/g Ciepło spalania: -41,86 kJ/g Współczynnik podziału n-oktanol/woda (log POW): 2,15 |
|
|
INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE |
Stężenia oraz dawki śmiertelne i toksyczne Próg wyczuwalności zapach - 16,25 mg/m3 LD50 (szczur, doustnie) - 930 mg/kg LC50 (szczur, inhalacja) - 32500 mg/m3 (7 h) LD50 (królik, skóra) > 8263 mg/kg
Działanie toksyczne i inne szkodliwe działanie biologiczne na ustrój człowieka: substancja toksyczna, uszkadza układ krwiotwórczy, rakotwórcza; działa narkotycznie, miejscowo drażniąco.
Drogi wchłaniania: pary przez drogi oddechowe, ciekły - przez skórę i z przewodu pokarmowego.
Objawy zatrucia ostrego: pary w stężeniu przekraczającym dopuszczalne (160-400 mg/m3) wywołują ból głowy, znużenie, mdłości po paru godzinach narażenia. W bardzo dużych stężeniach występuje krótkotrwałe pobudzenie, zawroty głowy, zaburzenia koordynacji ruchów i równowagi, senność, drgawki, utrata przytomności z zaburzeniami oddychania, arytmią, migotaniem komór i zatrzymaniem akcji serca. Śmierć następuje szybko po utracie przytomności. Skażenie dużej powierzchni skóry ciekłym benzenem zagraża wchłonięciem przez skórę.
Skażenie oczu ciekłym benzenem wywołuje ból i łzawienie oczu, zaczerwienienie spojówek.
Drogą pokarmową może wywołać mdłości, wymioty, ból głowy, objawy narkotyczne. Dawka toksyczna 0,5-1 g/kg masy ciała (tj. 35-70 ml).
Objawy zatrucia przewlekłego: benzen uszkadza układ krwiotwórczy szpiku kostnego: powoduje skazę krwotoczną, zmniejszenie liczby białych krwinek (leukopenię), niedokrwistość. Mogą występować krwawienia dziąseł, z nosa, siniaczenie skóry, długotrwałe krwawienia po skaleczeniach, usunięciu zęba, przedłużone miesiączki. Późne następstwa narażenia: białaczka. |
|
|
Niezbędne leki: tlen, parafina płynna. Odtrutki: nie są znane. Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w pozycji dowolnej. Podawać tlen, najlepiej przez maskę. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Kontynuować podawanie tlenu. Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza lub reanimacyjną, w zależności od objawów.
Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Wynieść zatrutego z miejsca narażenia. Ułożyć w pozycji bocznej ustalonej. Usunąć z jamy ustnej ruchome protezy i inne ciała obce. Odessać przez cewnik strzykawką wydzielinę z nosa i jamy ustnej. Jeżeli zatruty oddycha, podać tlen przez maskę. Jeżeli nie oddycha, zastosować sztuczne oddychanie metodą usta-usta albo za pomocą aparatu typu AMBU. Założyć stałą drogę dożylną (pielęgniarka). Wezwać lekarza.` Pomoc lekarska: Uwzględnić inne ewentualne przyczyny utraty przytomności poza zatruciem benzenem. W razie zaburzeń oddychania zaintubować, stosować sztuczne oddychanie aparatem typu AMBU. Kontrolować akcję serca (EKG). Nie podawać adrenaliny i innych amin katecholowych. Transport do szpitala karetką reanimacyjną PR.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska: Zdjąć odzież, zmyć skórę dużą ilością letniej wody (z mydłem, jeżeli nie ma zmian). Pomoc lekarska: W razie wskazań transport do szpitala karetką PR.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska: Płukać oczy obficie, chłodną wodą, najlepiej bieżąca, około 15 minut. Pomoc lekarska: Zapewnić konsultację okulistyczną.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Przytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Natychmiast po połknięciu (w ciągu 5 minut) poszkodowany powinien sam wywołać u siebie wymioty. Później nie prowokować wymiotów. Podać do wypicia 150 ml płynnej parafiny. Nie podawać mleka, tłuszczów i alkoholu. Wezwać lekarza. Pomoc lekarska: Transport do szpitala karetką PR pod nadzorem lekarza.
Nieprzytomny Pierwsza pomoc przedlekarska: Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym. Pomoc lekarska: Postępowanie jak w zatruciu inhalacyjnym |
|
|
|