Pracownia Ochron Rąk i Nóg - Projekty
Streszczenie

Modelowe struktury barier chroniących przed promieniowaniem elektromagnetycznym

Kierownik projektu: Agnieszka Andrzejewska

Streszczenie projektu:

Ryzyko związane z narażeniem na działanie pola elektromagnetycznego o nadmiernym lub niebezpiecznym natężeniu występuje przy eksploatacji źródeł promieniowania energii elektromagnetycznej jak np. urządzenia grzejne, maszty stacji radiowych i telewizyjnych, urządzenia radionawigacyjne i radiolokacyjne, urządzenia fizykoterapeutyczne i diagnostyczne
W przypadkach, gdy nie jest możliwe zabezpieczenie człowieka przed promieniowaniem mikrofalowym przez dokładne ekranowanie źródeł promieniowania i stanowisk pracy zachodzi konieczność stosowania środków ochrony indywidualnej w postaci ubioru otaczającego ciało pracownika na całej powierzchni, jednocześnie niepalnego, higienicznego, z warstwą elektrycznie izolującą. W chwili obecnej rynek krajowy nie dysponuje żadnymi ubiorami ochronnymi, które mogłyby być stosowane przy obsłudze urządzeń emitujących promieniowanie mikrofalowe. Konieczne staje się zatem opracowanie ubioru ochronnego, charakteryzującego się odpowiednimi właściwosciami ochronnymi i użytkowymi oraz wdrożenie technologii wytwarzania ubiorów do produkcji. W Centralnym Instytucie Ochrony Pracy podjęto działania zmierzające do opracowania i wytworzenia ubioru chroniącego przed promieniowaniem mikrofalowym
Pierwszy etap prac obejmował zaprojektowanie i wykonanie dwóch rodzajów tkanin, stanowiacych barierę wobec promieniowania mikrofalowego. Efekt ochronny uzyskano przez włączenie w skład przędzy elementu metalowego. Otrzymane tkaniny charakteryzują się skutecznoscią tłumienia promieniowania mikrofalowego do 40 dB. Na bazie opracowanych tkanin wykonano dwa typy ubiorów ochronnych, w których tkanina ochronna została zastosowana jako materiał wewnętrzny. Po wstępnej ocenie użytkowej ubiorów wybrany został jeden typ ubioru, w którym zastosowano tkaninę ochronną o niższej masie powierzchniowej. Ubiór ochronny składa się z dwóch elementów: kombinezonu ochronnego oraz dopinanego do niego kaptura, który osłania głowę i barki. Skutecznosć tłumienia promieniowania mikrofalowego dla ubioru wynosi do 27 dB. Przy opracowywaniu ubioru ochronnego uwzględniono spełnienie wymagań projektu normy niemieckiej E DIN 32780/100, która jest w obecnej chwili jedynym dokumentem określającym wymagania i metody badań dla tego typu odzieży ochronnej i która ma szansę w przyszłości zostać przyjęta jako norma europejska

Jednostka: Pracownia Ochron Rąk i Nóg

Okres realizacji: 01.07.1999 – 30.09.2001